آرشیو مطالب

نویسنده: سمیره حنائی
روستا سیل‌زده «زاچ و داربست» از نو ساخته می‌شود؟ زندگی در چادر بلاتکلیفی
سیل دی‌ماه 98، خشمش را سر زاچ و داربست هم خالی کرد. اهالی، داروندارشان را، همراه خاطرات روزهای سرد سیل رها کردند. کل زندگی‌شان را گذاشتند و رفتند. همان چهاردیواری که مثل همه‌ی خانه‌های بشاگرد، گرد ناهمواری راه خورده بود. مردم به همان هم راضی بودند. سیل اما ظالم‌تر از همیشه، اینبار هرچه سر راهش بود را با خود برد. برد تا 153 خانوار آواره دشت شوند. «بیرکَلمی» پناهشان شد. دشتی در دو کیلومتری دو روستا. نفس راحتی کشیدند که دیگر دست سیل بهشان نمی‌رسد. حالا بیش از هشت‌ماه از سیل می‌گذرد. سقفشان هنوز، همان چادر آفتاب‌دیده هلال‌احمر و کپر است. آمدند که بروند. فکرش را هم نمی‌کردند که قرار است این چادرها خانه‌ی جدیدشان باشد. دلشان برای آن آشیانه‌ پر از گل‌ولای قدیمی‌شان تنگ شده‌است. 705 نفر سرما را از سرگذراندند، با گرما می‌سازند، به امید سقفی که وعده‌اش را بهشان داده‌اند.
نخل‌های سیرابی که رو به خشکی می‌روند محنت پرآبی
نخلستان‌های کووه حال خوشی ندارند. بیشتر نخل‌ها گردن‌شان باریک شده‌ و بزودی خشک می‌شوند. اول سرشان خم می‌شود. بعد یک روز می‌روی، می‌بینی سرش افتاده جلوی پایش.
خطر انقراض در کمین پلنگ هرمزگان است ضرورت حفاظت
ساعت‌ها است که کمین کرده. زمان را که مناسب می‌بیند، با چثه بزرگش به سمت گله حمله می‌برد. دام‌ها هر کدام به یک طرف فرار می‌کنند. ۲۰۰ راس گوسفند برای چرا به ارتفاعات برده شده بودند. پلنگ گرسنه بر تن دو گوسفند زخم به جای می‌گذارد. پنج دام دیگر را نیز از پا در می‌آورد. ۱۲ گوسفند نیز در کوه‌های اطراف سرگردان می‌شوند. این نخستین‌بار نیست که دام‌های منطقه شرق هرمزگان طعمه پلنگ می‌شوند.

بیشتر