رتبه معنا‌دار سومِ فقر برای استانی با فرصت‌های شغلی بی‌شمار

 مگر می‌شود استانی با این همه ثروت، انرژی، مواهب و نعمت‌های طبیعی فراوان از دریا گرفته تا منابع، معادن و بنگاه‌های اقتصادی متعدد و نیز داشتن ابر تأسیساتی مانند بندر، اسکله و گمرک که در کشور در نوع خود بی‌نظیر و بی‌بدیل است و همچنین دارا بودن چندین پالایشگاه بزرگ‌ و کوچک‌ و مناطق آزاد قشم‌ و کیش، در زمره یکی از محروم‌ترین استان‌های کشور قرار گیرد و شمار زیادی از ساکنانش زیر خط فقر باشند؟ کدام انسان عاقل و منصف و باوجدانی این فاجعه را در حق هرمزگانی‌ها می‌پذیرد؟ بدون اغراق شایسته است اسامی مسئولان بی‌کفایتی که این مصیبت را برای هرمزگان رقم زده‌اند در کتاب گینس ثبت شود؛ آخر محال است در یک روند طبیعی، استانی با این همه منابع و فرصت‌های شغلی در رتبه سومِ دارا بودن افراد زیر خطّ فقر قرار گیرد حتی فلاکت‌بارتر از استان‌های ضعیف و محرومی مانند کردستان، ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری و خراسان‌جنوبی که به اندازه یک دهم هرمزگان هم منابع و ظرفیت ندارند؟چرا ریشه فقر و فلاکت در هرمزگان خشک نمی‌شود؟ هرمزگان تا کی باید پسوند محرومیت را با خود یدک بکشد و بعداز دهه‌ها هنوز رنج فقر و نداری اهالی نجیب و اصیل هرمزگان را بیازارد؟ جناب آقای آشوری استاندار و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دیگر مسئولین و نخبگان بومی و دانشگاهی و تمام کسانی که در هرمزگان بزرگ شده‌اید و دوشادوش این سرزمین محروم و مظلوم درد و رنج فراوان و رنگارنگی را کشیده‌اید، لطفاً فکری کنید و تدبیری بیندیشید. نگذارید دیگران شیره‌ی جان هرمزگان را بدوشند و فربه شوند اما فرزندان هرمزگان با شکمی گرسنه ته جدول میزان برخورداری از منابع و ثروت ملی جان دهند.