07

فروردین

1404


اجتماعی

04 فروردین 1404 13:08 3 کامنت

آرامگاه شاه مرعش

آرامگاه شاه مرعش، یکی از اماکن مذهبی شهرستان میناب در استان هرمزگان است که در 2 کیلومتری شهرستان میناب در روستای چلوگاومیشی واقع شده است. اهالی این روستا معتقدند که شاه مرعش از نسل امام موسی کاظم (ع) است. این امامزاده دارای بقعه‌ی جدید و گنبد کوچکی است و مساحتی در حدود800مترمربع دارد. این امامزاده یکی از سه امامزاده موجود در روستاهای میناب است. امامزاده حسن مجتبی (ع) در روستای بصره، امامزاده شاه مرعش در روستای چلوگاومیشی و آرامگاه شاه ابوالفضل مرادی در روستای تیاب قرار دارند.  این مکان با توجه به قدمت دیرینه اش یکی از آثار تاریخی و مذهبی شهرستان میناب در استان هرمزگان محسوب می‌شود. نامگذاری این آرامگاه مربوط به یکی از شخصیت‌های مذهبی و تاریخی منطقه، (شاه مرعش) منسوب است. برخی روایت‌ها نشان می‌دهد که شاه مرعش از افراد برجسته مذهبی بوده که در دوره‌های گذشته به تبلیغ دین و ارشاد مردم مشغول بوده است. هر ساله در روز اربعین، پیاده‌روی جاماندگان از مسجد حضرت ابوالفضل روستای گورزانگ تا آستانه امامزاده شاه مرعش برگزار می‌شود که مسافتی حدود ۶ کیلومتر را شامل می‌شود.این بنا دارای معماری سنتی جنوب ایران است و شامل گنبدی ساده با تزیینات اندک می‌شود. استفاده از مصالح بومی مانند سنگ، گچ و آجر، آن را در برابر شرایط آب‌وهوایی گرم و مرطوب منطقه مقاوم کرده است. در کنار ارزش مذهبی، این آرامگاه یکی از جاذبه‌های گردشگری میناب نیز محسوب می‌شود. فضای اطراف آن با طبیعت زیبای جنوب و نخلستان‌های سرسبز، جلوه‌ای خاص دارد که بازدید از آن را لذت‌بخش‌تر می‌کند. این بنا در فهرست آثار ملی ایران به ثبت نرسیده است، اما همچنان مورد احترام مردم منطقه قرار دارد و اهمیت فرهنگی و مذهبی خود را حفظ کرده است. با توجه به اهمیت آن، نیاز به توجه بیشتر برای حفظ و نگهداری این بنا احساس می‌شود تا بتواند همچنان پذیرای زائران و گردشگران باشد.

 

کوره‌های سفال‌پزی

روستاهای شهوار و حکمی در شهرستان میناب، استان هرمزگان  از مراکز مهم سفالگری با قدمتی چند هزار ساله هستند. بررسی‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که پیشینه‌ی ساخت کوره‌های سفال‌پزی در این منطقه به هزاره سوم پیش از میلاد (حدود ۵ هزار سال پیش) می‌رسد. در روستای شهوار، هنر سفالگری به‌ویژه در تولید «جهله» که کوزه‌ای با قاعده کروی و غیرایستا است و آب را تا چندین درجه خنک می‌کند، شهرت دارد.

امروزه، تولید این ظرف زیبا و کم‌نظیر که زمانی در بیشتر مناطق هرمزگان انجام می‌شد، منسوخ شده است. در روستای حکمی نیز سفالگری سابقه‌ای کهن دارد و محصولاتی مانند ظروف ذخیره آب تولید می‌شود.کوره‌های سفال‌پزی در این مناطق به‌صورت سنتی و با استفاده از مصالح بومی ساخته می‌شوند. این کوره‌ها معمولاً از نوع کوره‌های مخروطی هستند که به شکل استوانه یا مخروط ساخته می‌شوند و قدمت استفاده از این نوع کوره به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد. در این کوره‌ها، سفالینه‌ها در گودالی قرار داده می‌شوند که کف آن با ورقه‌ای فلزی مشبک پوشانده شده است. سپس روی آن‌ها با گل و شاخ و برگ درختان پوشانده می‌شود و هیزم‌ها در زیر ورقه فلزی مشبک قرار داده و آتش زده می‌شوند. کنترل آتش از طریق حفره‌ای اریب در کنار گودال انجام می‌شود. با وجود مشکلات و کمبود امکانات، هنرمندان این روستاها همچنان به حفظ و احیای هنر سفالگری می‌پردازند. کوره‌های سفال‌پزی یکی از مکان‌های دیدنی و جالب برای آن دسته از افرادی است که به  هنر سفال و... علاقه‌مند هستند. حفظ و احیای هنر سفالگری در روستاهای شهوار و حکمی نیازمند حمایت و توجه بیشتر مسئولان و جامعه است تا این میراث فرهنگی ارزشمند برای نسل‌های آینده حفظ شود.

 

خور آذینی؛ بهشتی بکر در میناب

خور آذینی یکی از زیباترین مناطق طبیعی در استان هرمزگان و یکی از مهم‌ترین اکوسیستم‌های تالابی جنوب ایران است. این خور در شهرستان میناب است که بیش از ۴ کیلومتر طول و وسعتی در حدود ۱۵ هزار هکتار در ۳۵ کیلومتری شهر سیریک است در نزدیکی روستای آذینی، قرار دارد و به دلیل طبیعت بکر، جنگل‌های سرسبز حرا، گونه‌های متنوع جانوری و دسترسی به آب‌های خلیج‌فارس از جاذبه‌های مهم گردشگری و زیست‌محیطی کشور محسوب می‌شود. این خور یکی خورهای تالاب دلتای رود گز و حرا است  که یکی از چهار تالاب بین‌المللی استان هرمزگان است. در این تالاب انبوه درختان حرّا، گونه منحصربه فرد چَندَل و گونه‌های مختلف جانوری و گیاهی وجود دارد.

خور آذینی یک منطقه تالابی است که به واسطه جریان آب شور دریا و آب شیرین رودخانه‌های محلی شکل گرفته است. این خور محل رویش جنگل‌های حرا است که گونه‌ای گیاه مانگرو محسوب می‌شود و نقش مهمی در حفظ اکوسیستم‌های ساحلی دارد. درختان حرا به دلیل توانایی منحصر‌به‌فرد خود در تصفیه آب شور و تبدیل آن به آب شیرین، زیستگاهی مناسب برای پرندگان، ماهیان و سایر موجودات دریایی فراهم می‌کنند.

جنگل‌های حرا در خور آذینی نه‌تنها از نظر اکولوژیکی اهمیت بالایی دارند، بلکه منظره‌ای زیبا و چشم‌نواز را به وجود آورده‌اند که با جزر و مد دریا تغییر می‌کند. در هنگام مد، بخش عمده‌ای از جنگل‌های حرا در آب فرو می‌رود و هنگام جزر، درختان از آب بیرون می‌آیند و تماشای این پدیده طبیعی بسیار جذاب است.

هرساله این مکان مقصد بسیاری از گردشگران از اقصی نقاط کشور است. دیدن  پرندگانی مانند پلیکان، حواصیل، فلامینگو، کاکایی و انواع پرستوهای دریایی در این منطقه مسافران را به وجد می‌آورد. همچنین این منطقه محل تخم‌ریزی و پرورش انواع ماهی‌ها، میگوها و خرچنگ‌ها است. گونه‌هایی از دلفین‌ها و لاک‌پشت‌های دریایی نیز در آب‌های نزدیک خور مشاهده شده‌اند که جذابیت آن را برای گردشگران و محققان دوچندان کرده است.

یکی از لذت بخش‌ترین تفریحات در این منطقه، گردش در میان جنگل‌های حرا با قایق، تماشای پرندگان، ماهیگیری، عکاسی از مناظر طبیعی و تجربه زندگی بومی است که گردشگران در این منطقه می‌توانند انجام دهند. قایق‌سواری در آبراه‌های میان درختان حرا یکی از تجربه‌های بی‌نظیر و آرامش‌بخش است که به دلیل سکوت و زیبایی خاص منطقه، محبوبیت زیادی دارد.

علاوه بر طبیعت‌گردی، آشنایی با فرهنگ مردم محلی نیز جذابیت خاصی دارد. مردم روستای آذینی اغلب از راه صیادی، پرورش دام و کشاورزی امرار معاش می‌کنند. صنایع‌دستی محلی همچون حصیربافی و سبدبافی از برگ‌های نخل نیز در این منطقه رونق دارد و گردشگران می‌توانند سوغاتی‌های زیبایی از آن تهیه کنند. بهترین زمان برای بازدید از خور آذینی فصل پاییز و زمستان است، زمانی که هوا خنک‌تر و شرایط برای قایق‌سواری و مشاهده پرندگان مهاجر مناسب‌تر است. در فصل‌های گرم سال، دمای بالا و رطوبت زیاد ممکن است بازدید را برای گردشگران دشوار کند.

 

تالاب بین‌المللی تیاب

تالاب بین‌المللی تیاب یکی از زیباترین و ارزشمندترین اکوسیستم‌های آبی ایران است که در استان هرمزگان و در نزدیکی بندر تیاب قرار دارد. این تالاب با طول 11 کیلومتر، یکی از مهم‌ترین تالاب های ایران به شمار می رود که زیستگاه بسیار خوبی برای پرندگانی همچون حواصیل بزرگ، حواصیل هندی و ماهی خورک سینه سفید ایجاد کرده است. این تالاب به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و ویژگی‌های اکولوژیکی منحصربه‌فرد، به عنوان یکی از مناطق مهم زیست‌محیطی کشور شناخته می‌شود. این تالاب ترکیبی از خورها، آبراهه‌های جزر و مدی و مناطقی با پوشش گیاهی حرا است.

در حقیقت، یکی از ویژگی‌های برجسته این تالاب، جنگل‌های حرا (مانگرو) است که نقش مهمی در تثبیت خاک، تولید اکسیژن و ایجاد زیستگاه برای گونه‌های مختلف جانوری ایفا می‌کنند. بازدید و تفریح در این تالاب می تواند یکی از مفرح‌ترین و لذت بخش‌ترین بخش از سفر به جنوب برای گردشگران
 باشد.

علاوه بر مناظر زیبا و چشم‌اندازهای طبیعی در بندر تیاب، منطقه شغون در تیاب نیز دارای ساحلی زیبا و پوشیده از جنگل حرا و درختان مانگرو است که یکی از بهترین مناطق برای علاقمندان به گردش دریایی است. منطقه شغون در چهار کیلومتری دهانه خور و تالاب قرار دارد و با میناب 5 کیلومتر فاصله دارد که امکان تردد تا آن به وسیله خودرو هم میسر و ممکن است و گردشگران می توانند با حضور در این منطقه زیبا از ساحل بکر و پس کرانه آن لذت ببرند.تالاب بین‌المللی تیاب یکی از گنجینه‌های طبیعی ایران است که حفاظت از آن نیازمند مدیریت پایدار و آگاهی عمومی است. اقدامات حفاظتی، نظارت بر فعالیت‌های انسانی و افزایش آگاهی درباره اهمیت این زیست‌بوم، می‌تواند به حفظ این تالاب ارزشمند برای نسل‌های آینده کمک کند.

 

چاه گمیز شهرستان رودان

چاه گمیز یکی از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی در ۱۲ کیلومتری شهرستان رودان واقع در استان هرمزگان است. این چاه در نزدیکی روستای بُنک قرار دارد و به دلیل ویژگی‌های خاص خود شهرت یافته است. این قلعه بر روی صخره‌ای بنا شده که ارتفاع زیادی گرفته است به گونه‌ای که تمام دشت رودان را به می‌توان به نظاره ایستاده است و از طبیعت اطراف لذت برد.  چاه گمیز از گذشته‌های دور به‌عنوان منبع تأمین آب شیرین برای مردم منطقه مورد استفاده قرار گرفته است.نام «گمیز» در گویش محلی به معنای «آب جاری» یا «محلی که آب در آن جمع می‌شود» است. چاه گمیز عمقی قابل توجه دارد و گفته می‌شود که به شبکه‌ای از آب‌های زیرزمینی متصل است. آب این چاه برخلاف بسیاری از منابع آبی منطقه، دارای کیفیت نسبتاً مناسبی است و به همین دلیل در زمان‌های گذشته ارزش زیادی برای ساکنان داشته است. افزون بر اهمیت تأمین آب، چاه گمیز به دلیل موقعیت جغرافیایی و نوع ساختار زمین‌شناسی خود، از دیدگاه گردشگری نیز مورد توجه قرار گرفته است. اطراف این چاه، طبیعتی زیبا و بکر دیده می‌شود که گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت را به خود جذب می‌کند. با توجه به نقش حیاتی این چاه در گذشته، داستان‌ها و روایت‌های مختلفی درباره آن وجود دارد. برخی از مردم محلی بر این باورند که چاه گمیز به تونل‌های زیرزمینی و مسیرهای مخفی ارتباط داشته است. امروزه با پیشرفت سیستم‌های تأمین آب، اهمیت چاه گمیز از نظر تأمین آب کاهش یافته؛ اما همچنان به‌عنوان یک میراث طبیعی و فرهنگی ارزشمند در شهرستان رودان محسوب می‌شود.

 

فربوری

فربوری، یکی از زیباترین مناطق گردشگری شهرستان رودان در استان هرمزگان، در فاصله ۲۱ کیلومتری شرق شهر رودان واقع شده است. این منطقه به‌دلیل وجود چشمه‌های زلال، باغ‌های سرسبز و آبشارهای دیدنی سیخارا، همواره مورد توجه گردشگران و طبیعت‌دوستان بوده است. یکی از ویژگی‌های برجسته فربوری، وجود باغ‌های دل‌انگیز است که با استفاده از آب چشمه‌های طبیعی در دل کوه ایجاد شده‌اند. این باغ‌ها، ترکیبی از مناظر کوهستانی و سرسبزی باغات را به نمایش می‌گذارند که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.

همچنین، آبشارهای زیبای فربوری از دیگر جاذبه‌های این منطقه محسوب می‌شوند. این آبشارها با جریان آب خروشان خود، مناظر بدیعی را پدید آورده و محیطی آرامش‌بخش برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کنند. علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، فربوری به‌عنوان یکی از بهترین گردشگاه‌های رودان شناخته می‌شود که امکانات مناسبی برای تفریح و استراحت گردشگران فراهم کرده است. دسترسی به این منطقه از طریق جاده‌های محلی امکان‌پذیر است و بازدید از آن به‌ویژه در فصول معتدل سال توصیه می‌شود. فربوری با ترکیبی از چشمه‌های زلال، باغ‌های سرسبز و آبشارهای خروشان، یکی از مقاصد گردشگری برجسته در شهرستان رودان است که تجربه‌ای به‌یادماندنی را برای علاقه‌مندان به طبیعت رقم می‌زند.

  

نویسنده:راضیه نیرومند

دیدگاه ها (0)
img
خـبر فوری:

مرحله دوم فروش بلیت قطار از امروز آغاز می‌شود