ورزش را با فوتبال شروع کرد و تا بیست سالگی در این رشته فعالیت داشت اما در ادامه به ورزش هندبال علاقمند شد و اکنون در لیگ یک هندبال باشگاه های کشور بازی می کند. پدرش قهرمان وزنه برداری استان است اما هم خودش وهم برادرانش راه پدر را ادامه ندادند و هندبالیست شدند.
گفت و گو اختصاصی صبح ساحل را با این هندبالیست موفق هرمزگانی با هم می خوانیم.

لطفا خودتان را به صورت کامل معرفی کنید.
محسن شیخ عباسی ، متولد سوم اسفندماه ۱۳۶۸ در میناب هستم.

 از کی به ورزش روی آوردید وبا چه رشته ورزشی ؟
تقریبا از ۵ یا  ۶ سالگی با فوتبال شروع کردم و تا بیست سالگی هم در سطح استان بازی می کردم ولی در ادامه به هندبال روی آوردم و  در حال حاضر فقط هندبال بازی می کنم.
 از هندبال استان بگویید؟
مظلوم ترین و شاید بی کس ترین رشته ورزشی در بین ورزش های توپی هندبال است. کسی از این رشته ورزشی حمایت نمی کند وبه همین خاطر با مشکلات زیادی  روبرو هستیم.
 مربیان خود را معرفی می کنید؟
تمام دوران حرفه ای که در لیگ های کشور بازی کردم رامدیون هدایت الله مظلوم هستم.  مربیان من طیب گیتو، علیرضا علیزاده ،محمدرضا جهانگیری ، رضا کیانی و مرحوم شهرام رنجبر بودند.
 خانواده هم اهل ورزش هستند؟
بله، پدرم قهرمان استان در رشته وزنه برداری و برادرانم در رشته هندبال فعالیت می‌کنند و  برادر بزرگم سابقه حضور در تیم ملی هندبال ساحلی را دارد.
 برای موفقیت در ورزش چه کاری باید انجام داد؟
با  تلاش زیاد و الگو برداری از بازیکنان حرفه‌ای و پیشکسوتان می توان موفق بود.
 از هیات هندبال چه انتظاراتی دارید؟
امیدوارم نگاه ویژه ای به هندبال میناب داشته باشند.‌ در حال حاضر میناب تنها تیم سالنی است که در سطح کشور فعال دارد.
 با مسوولان ورزش استان چه حرفی دارید؟
فکر نکنم هیچ رشته توپی در استان مثل ما سابقه هجده ساله داشته باشد و به صورت مداوم در کشور بازی کرده باشد.‌ دراین  چند سال  هیچ مسئولی نه  از میناب و  نه از استان از تیم ما حمایت آنچنانی نکرده است و  همچنان هم این عدم حمایت ها ادامه دارد.
یک جوری با ما برخورد شده است که انکار ما برای ورزش این استان تلاش نمی کنیم. امیدوارم امسال شرایط برای ما متفاوت باشد و با حمایت مسوولان پا به مسابقات کشوری بگذاریم.
 تعدادی از هندبالیست های قدیمی که با آن ها هم بازی بودید معرفی می کنید؟
هدایت الله مظلوم ، احمد فیروزی ، بهنام احمدی، افشین دیدکام ، حسین یزدان پناه و مرحوم شهرام رنجبر بازیکنانی هستند که من با آن ها بازی کرده ام.
 در تیم های منتخب استان هم بازی کرده اید؟
بله در رده های نوجوانان و جوانان
 چند خواهر و برادر هستید؟
سه برادر و پنج‌ خواهر دارم.
 چه افتخاراتی کسب نموده اید؟
در سطح استان و میناب قهرمانی مدارس در رشته های فوتبال و هندبال دارم و در سطح کشور مقام پنجمی  نوجوانان کشور را دارم.‌
 الگوی شما در ورزش چه کسی است؟
پدرم بهترین الگو برای من است.
 فکر می کنید چکار باید کرد تا هندبال در مدارس پویاتر شود؟
برگزاری کلاس های آموزشی هندبال برای معلمان ورزش و استعدادیابی می تواند بهترین راهکار باشد.
 بهترین مربی هندبال استان از نگاه شما؟
بی شک هدایت الله مظلوم
 صمیمی ترین دوست ورزشی خود را نام ببرید؟
امین شایسته بهترین دوست ورزشی من است.
 قشنگ ترین خاطره ورزشی شما؟
کسب مقام پنجمی در مسابقات نوجوانان در سال ۸۵ به میزبانی  قم و دعوت شدنم به تیم ملی بهترین خاطره ورزشی من است.
 بدترین و تلخ ترین خاطره ورزشی شما؟
صعود به مرحله دوم لیگ یک که به دلیل نداشتن اسپانسر و حمایت مالی مجبور به انصراف شدیم از بدترین خاطرات ورزشی من است.
 بهترین هندبالیست ایران و جهان از نگاه شما چه کسانی هستند؟
در ایران سعید حیدری راد و در  جهان نیکولا کاراباتیچ فرانسوی بهترین بازیکنان هستند.
 بهترین راه برای پیشرفت در ورزش چه می دانید؟
برای پیشرفت اول باید امیدوار بود وبعد این که تمام برنامه های خود را به خوبی انجام دهید تا موفق باشید.
 زیباترین جای هرمزگان از نظر شما کجاست؟
برای من هیچ جا میناب نمیشه
 اوقات فراغت خود را چگونه سپری می کنید؟
بیشتر به مسافرت می روم.
 هندبال قدیم با هندبال فعلی چه تفاوتی های دارد؟
در هندبال قدیم تقریبا بازیکنان با هم همدل تر بودند ولی در حال حاضر زیاد از آن همدلی خبری نیست .
 در کنار چه کسانی راحت تر بازی می کنید؟
در کنار برادرانم واقعا از بازی کردن لذت می برم.
 الگوی هندبالی شما چه کسانی بودند؟
مرحوم شهرام رنجبر الگوی هندبالی من بود.
 بهترین هندبالیست های هرمزگان از نگاه شما چه کسانی هستند؟
بازیکنان مینابی جز بهترین های هرمزگان هستند.
 به یاد دارید بهترین بازی را در چه مسابقاتی انجام داده اید؟
مقابل تیم های نجف آباد و یزد در رقابت های دسته یک کشور بازی های خوبی به نمایش گذاشتم.

 
 وحرف آخر...
در تیم ما همه بازیکنان می‌بایست به اندازه توان به لحاظ مالی کمک کنند و  تا به حال هیچ اسپانسری نداشته ایم.  کیخسرو احمدی، ابراهیم شایسته، حمید بارانی، برادران معلمی و کامبیز مشیر در این چند سال به ما کمک کرده اند .البته هیات  هندبال استان بین سه تا پنج میلیون به ما کمک کرده است ولی هزینه هر سال مابدون پول بازیکنان غیر بومی حدود ۱۵۰ میلیون تومان  است . سال قبل اگر در دور دوم شرکت می کردیم الان بدون حرف وحدیث لیگ برتری بودیم ولی به خاطر مسائل مالی نتوانستیم شرکت کنیم .حالا  خیلی از تیم ها به خاطر نداشتن بازیکن و مسائل مالی نمی تواند لیگ برتر شرکت کنند و به ما پیشنهاد کرده اند ولی باز کسی نیست اسپانسر ما بشود تا ما در این مسابقات شرکت کنیم .  استانداری به تیم های فوتبال وفوتسال کمک می کند ولی صدای ما را کسی نمی شنود. یک زمان با کمک دوستان و خود هدایت الله  مظلوم می توانستیم در مسابقات شرکت کنیم ولی در حال حاضر  با این هزینه های سرسام آور نمی توانیم و انتظار داریم مسوولین به ما کمک
بکنند . یک گلایه هم از خود هدایت الله مظلوم دارم چون هروقت خواستیم انتقادی از کسی بکنیم ایشان اجازه ندادند و ما را به صبر دعوت می‌کردند ولی صبر ما تاکنون به جای نرسیده است.
ولی رشته های دیگر با شلوغ کردن  به اهداف خود می رسند. به نظر شما آقای مسوول درسته که نماینده استان برای رفتن به بازی های خارج از استان با ماشین های شخصی  خود بازیکنان این شهر یا آن شهر بروند. یک بار هنگامی که از بهبهان بر می گشتیم ماشین ما در بندرخمیر خراب شد و تا صبح گرفتار شدیم.  امیدوارم اگر می خواهیم به لیگ برتر برویم اول بحث حمایت از تیم درست شود بعد تصمیم به این کار گرفته شود.