در این روزهای کرونایی که همه آرزوی شکست این ویروس لعنتی رادارند و اداره‌ها برای چگونگی فعالیت منتظر دستورالعمل‌های ستاد مقابله با بیماری کرونا هستند که با چه تعداد کارمند به مردم خدمت‌رسانی کنند شاهد تغییر و تحول در رأس سازمان‌ها و اداره‌های کل هرمزگان هستیم. قطار عزل و نصب در هرمزگان همچون گرمای این روزهایش با حرارت خاصی حرکت کرده و در ایستگاه‌های مختلف، مدیری را پیاده و دیگری را سوار می‌کند.
پس از انتخابات مجلس که صحنه رقابت جناح‌های خاصی بود، امروز این تغییرات و جابجایی‌ها، زورآزمایی سیاسیون استان را نشان می‌دهد. در این اوضاع و شرایط خاص استان، بسیاری از تودیع و معارفه‌ها در سکوت و بدون سروصدا برگزار می‌شود. پس از تغییر در رأس شرکت توزیع نیروی برق استان که مدیر جدید لقب نخستین مدیرعامل زن در صنعت برق کشور را به نام خود و هرمزگان در تاریخ این صنعت به یادگار خواهد گذاشت، نوبت به اداره کل بنادر و دریانوردی رسید تا نفر نخست این اداره کل نیز با هرمزگان خداحافظی کند. مدیری جوان در رأس بزرگ‌ترین منطقه اقتصادی ایران و دروازه طلایی کشور قرار گرفت.
مدیری که در روز معارفه‌اش، چنان سخن گفت که همه او را تحسین کردند. به نظر می‌رسد تغییر در اداره کل بنادر و دریانوردی هرمزگان با مشورت و دخالت برخی از نمایندگان استان انجام‌شده باشد؛ هرچند هیچ‌کدام از نمایندگان هرمزگان دراین‌باره اظهارنظری نکرده‌اند اما حضور نیافتن حتی یکی از آن‌ها در مراسم تودیع و معارفه، حاوی پیام‌های متفاوتی است. پیام‌هایی که موافق یا مخالف بودنشان را نشان می‌دهد. جای خالی نمایندگان که در چنین مراسمی، فرصت حضور را از دست نمی‌دهند، تعجب بسیاری از مدیران و حاضران در مراسم را به همراه داشت.
به‌راستی آیا آقایان با این انتصاب مخالف‌اند و یا هم به دلیل حضور در تهران و جلسات مجلس فرصت حضور پیدا نکردند. شاید هم رویکرد نمایندگان استان در دوره جدید برای حضور در چنین مراسم‌هایی تغییر کرده، درهرصورت جای آن‌ها خالی بود؛ اما نکته مهم اینکه وقتی ما می‌گوییم کروناکاری با مدیران ندارد و آن‌ها نیز واهمه‌ای از این ویروس کشنده ندارند حرفی به‌گزاف نگفته‌ایم. این‌همه مسئول در کشور داریم اما به تعداد انگشتان یکدست به این بیماری مبتلا نشده‌اند گویا زور مدیران از این ویروس کشنده بیشتر است! در همین مراسم تودیع و معارفه، آقایان مدیر در ردیف نخست شانه‌به‌شانه هم نشسته بودند و چنان نزدیک هم بودند که به‌راحتی ضربان قلب یکدیگر را می‌شنیدند. جا‌بجایی مدیران در رده‌های مختلف مدیریتی یک‌رویه معمول بوده که مدیران تصمیم گیر در چنین مراسم‌هایی این جابجایی‌ها را برای تحول، رشد، توسعه و کارآمدی دستگاه متبوع می‌دانند. آنچه در این‌گونه مراسم از زبان مدیرانی که معارفه می‌شوند شنیده می‌شود، جملات تکراری است جملاتی ازاین‌دست «تا روزی که در این پست و سمت هستم برای خدمت به مردم تمام تلاش خود را به کارخواهم بست.» سخنانی که همه امیدوارند برای تمام مدیران چنین شود؛ اما چنین نمی‌شود. متأسفانه برای برخی از مدیران این آرزوی خوب اتفاق نمی‌افتد که یا قبل از پایان حکم مسئولیت به دلیل ناکارآمدی کنار گذاشته می‌شود یا به‌خوبی نمی‌تواند با مردم ارتباط برقرار کند و  گره‌گشای کار آنان باشد که مردم هرلحظه آرزوی جابه‌جایی او دارند.در همین مراسم مدیرکل جدید با انتقاد از برخی مدیران، می‌گوید: بزرگ‌ترین ایراد برخی مدیران در کشور ما این است که همیشه درب اتاق‌های کار آنان بسته و تمایلی به پذیرش ارباب‌رجوع ندارند. او درعین‌حال تأکید می‌کند که درب اتاقش همیشه به روی مردم، سرمایه‌گذاران و مدیران لایه‌های مختلف سازمان باز است تا بتواند مشکلات را به‌خوبی شنیده و برای آن‌ها باهم فکری کارشناسانه، راه‌حلی بیندیشد.
سخنانی امیدوارکننده که آرزو می‌کنیم این مدیر پس از ورود به اتاق ریاست، آنچه را در مراسم معارفه‌اش بر زبان جاری ساخته هرگز فراموش نکند و این پست و مقام در بزرگ‌ترین منطقه تجاری و اقتصادی کشور، او را ازآنچه به آن ایمان دارد و بیان کرده است دور نسازد. بدون شک باید گفت؛ کشور به مدیرانی نیاز دارد که به آنچه بر زبان جاری ساخته‌اند وفادار بمانند، چیزی که متأسفانه این روزها خیلی در بین مدیران رایج نیست و درب اتاق بسیاری از مدیران به این راحتی برای مردم باز نمی‌شود. همان مردمی که آقایان مسئول، آنان را ولی‌نعمتان خود می‌دانند! در هر صورت قطار عزل و نصب مدیران همچنان در حال حرکت است. پس از پیاده شدندمدیر کل امور اقتصادی و دارایی، فرماندار شهرستان میناب نیز با همین قطار به بندرعباس رسید و جای خود را به یک جوان داد. در روزهای آینده باید ببینیم این قطار در کدام ایستگاه مسافر جدید  خود را سوار می‌کند.