درباره کتاب «دست‌های تو با هرگز» اثر «ابوالفضل پاشا»

اندیشه ورزی در بستر شعر


نویسنده: شیوا شاکری

شعرنیاز جدی جامعه بشری است. چرا که به افراد در تخلیه عاطفی و رسیدن به آرامش کمک می‌کند اما این تنها دستاودش  نیست. این شاخه از ادبیات می‌تواند با بهره‌گیری از اثرگذاری‌اش در ایجاد یا تقویت اندیشه مخاطب هم موثر باشد. نیاز به این گونه ادبی در جامعه‌ای مثل ایران که پیشینه درخشان شعری دارد بیشتر هم می‌شود چون شعر با جان ایرانیان آمیخته است. شاعران زیادی درصدد پاسخگویی به این نیاز هستند که «ابوالفضل پاشا» یکی از آن‌هاست. متن پیش رو درباره «دست‌های تو با هرگز» آخرین مجموعه شعر اوست.                                                                                                                        

 معرفی کتاب و شاعر: 

«ابوالفضل پاشا» شاعر و مترجم و منتقد ادبی است. او در سال1345 متولد شده است. فعالیت‌های ادبی‌اش را در دهه هفتاد با نوشتن در مطبوعات آغاز کرد.فعالیت‌های مطبوعاتی او عبارتند از: مقاله‌هاى چاپ‌شده در صفحۀ «بشنو از نى» (روزنامه اطلاعات) طى سال‌هاى 70 تا 74 ، مقاله‌هاى چاپ‌شده در صفحۀ ادبى روزنامه ابرار طى سال‌هاى 76 تا 78 و نوشته‌هایش در  نشريات ادبى مثل عصر پنجشنبه، كيهان فرهنگى، ادبستان، تكاپو، نيستان، رشد ادب فارسى، معيارو نشریات دیگر. فعالیت رسانه‌ای او به نوشتن در مطبوعات محدود نمی‌شود و از سال 1375 تا کنون تهیه کننده برنامه‌های مختلف رادیویی بوده است. کتاب‌های مختلفی از او به چاپ رسیده است که 20 مجوعه‌ شعر، 3 کتاب در حوزه نقد،12 ترجمه و 5 کتاب گردآوری شده از اشعار شاعران دیگر را دربر می‌گیرد.«دست‌های تو با هرگز» یکی از مجموعه‌های شعر اوست که انتشارات «سمت روشن کلمه» بهار 1399 در 99 صفحه به چاپ رسانده است و به قیمت 20 هزار تومان به فروش می‌رساند.                              

 درباره کتاب:            

مجموعه شعر «دست‌های تو با هرگز» شامل 109 قطعه شعر سپید می‌شود. بیشتر شعرهای این کتاب نه کوتاهند نه بلند. اشعار از طول مناسبی برخوردارند و حرف خود را در همین تعداد سطور زده‌اند. یعنی  نیاز ندارند سطری حدف یا اضافه شود. زبان کاملا امروزی است و از واژه‌هایی استفاده شده که در گفت‌وگوهای روزمره مردم به کار می‌رود. مضامین کاملا به روز است و از مسائل روز نشأت می‌گیرد. حتی چند اثر درباره کرونا و دوران قرنطینه نوشته شده است.اشعار با کم‌رنگی حس روبه‌روست اما اندیشه می‌تواند در مخاطب ایجاد لذت کند.  از لحاظ ساختار زبان حذف فعل‌ها در بعضی به گیرایی شعر لطمه زده است. بعضی جمله‌ها در انتقال مفهوم موفق نیستند. در بعضی موارد به هم ریختن نرم زبان به جای این که به شعریت منجر شود اثر را گنگ و نامفهوم می‌کند و منجر به جذابیت شعر نمی‌شود. اما در کل شعرهای روانی است که با توجه به اندیشه ورزی و به روز بودن خواندنش
برای این مطلب تا کنون نظری ثبت نشده‌ است.
0 / 200
  • نظر شما پس از بررسی و تایید منتشر خواهد شد.
  • لطفا از بکاربردن الفاظ رکیک، توهین و تهمت به اشخاص حقیقی و حقوقی خودداری کنید.

آخرین خبرها