گزارش میدانی صبح‌ساحل از وضعیت کارگران روزمزد و کمبودهای‌شان

مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار



حضور کارگران فصلی، با آمدن زمستان در هرمزگان پررنگ‌تر می‌شود. برخی افراد به امید کسب درآمد از استان‌های دیگر کشور، پا به پایتخت اقتصادی کشور می‌گذارند. بعضی از آن‌ها هم تمام فصل‌های سال در هرمزگان مشغول کار هستند و کم‌تر از سه یا چهار بار در سال به دیدن خانواده‌‌شان می‌روند. این کارگران در بیشتر شهرستان‌های هرمزگان حضور دارند. با شروع فصل کشاورزی اما در برخی نقاط استان، هجوم کارگران فصلی بیشتر می‌شود.

به نوشته‌ی روزنامه صبح ساحل، با وجود ویروس کرونا اما حال‌وهوای این قشر بغرنج‌تر از قبل شده‌ و آسیب‌های آن، دامن کارگران فصلی را هم گرفته‌است. نبود امکانات رفاهی، بهداشتی و بیمه، شرایط را سخت‌تر از پیش کرده‌است و هیچ ارگانی مسئولیت این قشر را به عهده نمی‌گیرد. برای بررسی بیشتر از وضعیت کارگران فصلی در بندرعباس به سراغشان رفته‌ایم.

 

مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار

چشم‌انتظارِ حمایت


حمایت از کارگران فصلی در جامعه کنونی به طرز نامطلوب و ناچیزی درحال انجام است. کارگرانی که تمام روز بر سر چهارراه‌ها و خیابان‌ها، به انتظار کار می‌نشینند و شاید چندین روز پی‌درپی هیچ کاری برای‌شان فراهم نشود. کارگران روزمزد از مزایای بیمه و وام نیز برخوردار نیستند؛ چون هیچ کارفرمایی ندارند و درنهایت مجبور هستند به دستمزد روزانه‌شان اتکا کنند. برخی مسئولان نظرات متعددی برای ساماندهی این کارگران ارائه کرده‌اند اما تاکنونی اقدامی صورت نگرفته‌است.

  مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار

  

  
«فتح الله بیات»، رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی در اردیبهشت‌ماه سال جاری گفت:  «با توجه به شرایط کرونایی که پیش آمده امکان این‌که کارگران روزمزد مشغول کار شوند یا درآمد مکفی داشته باشند به حداقل رسیده و در این شرایط وظیفه حاکمیت و دولت است که با کمک شهرداری‌، آن‌ها را شناسایی و در بحث بیمه و معیشت آن‌ها ورود کند. این کارگران قابل شناسایی هستند و دولت می‌تواند از طریق انجمن‌های صنفی یا بررسی لیست بیمه‌های تامین اجتماعی، آن‌ها را شناسایی و حمایت کند. مثلا کارگران ساختمانی انجمن صنفی دارند یا کارگران خدماتی عضو انجمن صنفی شرکت‌های خدماتی هستند اما بخش اعظمی از کارگران روزمزد عضو هیچ انجمن و گروهی نیستند و شناسایی آن‌ها کمی سخت است. این گروه از کارگران از نظر معیشتی و اقتصادی در وضعیت بدی قرار دارند. لازم است شهرداری‌ها، محل و جایگاهی را برای فعالیت کارگران فصلی و روزمزد تعریف کنند». همچنین «علی اصلانی»، عضو هیئت مدیره کانون عالی شورای اسلامی کار معتقد است که کرونا بیشترین آسیب را به کارگران فصلی و روزمزد وارد کرده‌است. او در اردیبهشت ماه امسال گفت: «زمانی‌که کرونا تمامی مشاغل را متضرر کرد، دولت تصمیم گرفت مبلغ پنج هزار میلیارد تومان بیمه بیکاری پرداخت کند اما فقط کارگران مشمول قوانین کار و تامین اجتماعی شامل این طرح شدند. درحالی‌که بین هشت تا 10 میلیون کارگر در کشور شامل این طرح نمی‌شوند». اصلانی معتقد است دولت می‌تواند از طریق اختصاص بسته‌های معیشتی یا واریز وجوه نقدی به حساب‌های یارانه کارگران فصلی و روزمزد، آن‌ها را در دوران کرونا حمایت کند.

    مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار

   


«اسلام باوقار»، رئیس شورای شهر بندرعباس در 6 آبان‌ 1399 درباره‌ وضعیت کارگران فصلی در اظهار نظری، گفت: «خانه کارگر در بحث ساخت ساختمان برای کارگران فصلی اعلام آمادگی کرده است. تحت هر عنوان که فکر می‌کنید امکان جمع‌آوری و ساماندهی کارگران فصلی وجود دارد، این کار را انجام دهید».
به گفته‌ «اسماعیل موحدی‌نژاد»، معاون خدمات شهری شهرداری بندرعباس، در حال حاضر اعتباری بالغ‌بر یک میلیارد و 300 میلیون تومان برای ساخت مکانی برای ساماندهی کارگران فصلی در نظر گرفته و مقرر شده‌است تا پایان سال این مکان ساخته‌ شود که در ضلع جنوب غرب پارک جنگلی خلیج‌فارس قرار دارد.

منابع: خبرگزاری صداوسیما-پانا-ایسنا-ایران

مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار


فریادهای مانده در گلو
برای آن‌که بفهمم کارگران فصلی و روزمزد در این روزها چه اوضاعی دارند، سری به محل‌های اجتماع‌شان زدم. می‌خواستم بدانم چقدر از وعده‌های مسئولان محقق شده و باری از دوش کارگران برداشته‌است. به گروهی از کارگران روزمزد رسیدم که در انتظار کار سر چهارراهی‌ نشسته‌بودند. سراغ‌شان رفتم تا جویای وضعیت کار و امکانات‌شان شوم. تعداد زیادی کارتن و پلاستیک‌های بزرگ از درخت‌ها آویزان یا گوشه پیاده‌رو بود. سخت می‌شد باور کرد که جای خواب و استراحت کارگران، محدود به همین خرده‌ریزهایی است که برای خیلی‌ها در همین شهر، زباله محسوب می‌شود. پای درددل کارگران که نشستم، عمدتا از نبود جای خواب، امکانات بهداشتی و وضعیت بیمه گلایه داشتند. یکی از کارگران گفت: «سیستان‌وبلوچستان با کمبود شغل روبه‌رو است و من زمین کشاورزی‌ برای گذراندن زندگی ندارم. درنهایت برای کسب درآمد مجبور شدم به بندرعباس سفر کنم اما هیچ جای خوابی به کارگران نمی‌دهند و مجبور هستم گوشه خیابان زندگی کنم. بیشتر از 12 سال است که خبرنگاران جویای وضعیت ما هستند اما انگار گره‌ مشکلات ما حل شدنی نیست». ویروس کرونا موجب تعطیلی پارک‌ها و سرویس‌های بهداشتی شده‌است و همین حداقل امکانات بهداشتی را هم از کارگران سلب کرده‌است.

 

مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار

 
یکی از کارگران گفت: «هیچ ارگانی به کارگران فصلی سر نمی‌زند. ما هیچ جای خوابی نداریم. سرویس بهداشتی پارک‌ها نیز بسته شده و اجازه استفاده از آن‌ها را به ما نمی‌د‌هند. برای اخذ بیمه اقدام کردم اما مبلغی بیش از درآمد ماهیانه‌ام نیاز داشت که توان پرداخت آن را نداشتم. اگر دچار حادثه شوم، هیچ بیمه و منبع درآمدی ندارم». کارگری دیگر که مضطرب و چشم‌انتظار کار بود، از کسادی بازار گله کرد و گفت: «کرونا که آمد، رونق کار ما از بین رفت. به‌طوری‌که شاید یک ماه هیچ کارِ روزمزدی برایم پیدا نشود.

  

   مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار

 حتی در این شرایط سخت موفق به گرفتن امتیاز بیمه‌ بیکاری و وام آسیب‌دیدگان کرونا نشدم. کاش مسئولان برای مشکلات ما فک چاره‌ای می‌کردند». تعداد زیادی از کارگران حتی با واژه‌ بیمه‌بیکاری و وام آسیب‌دیدگان کرونا ناآشنا بودند. عمده کارگران برای رفتن سرکار، وسایل خواب و شخصی‌شان را در پیاده‌روها رها می‌کردند اما نگرانی و دلواپسی از جمع‌آوری یا از بین رفتن‌ تنها جای خواب‌شان تا برگشتن، همراه‌شان می‌ماند.

مسئولان پای کار؛ کارگران فصلی بیکار

برای این مطلب تا کنون نظری ثبت نشده‌ است.
0 / 200
  • نظر شما پس از بررسی و تایید منتشر خواهد شد.
  • لطفا از بکاربردن الفاظ رکیک، توهین و تهمت به اشخاص حقیقی و حقوقی خودداری کنید.

آخرین خبرها