زمان‌هایی که احساس بطالت می‌کنید، کاری ندارید یا به هر نحوی مایل هستید از زندگی فعلی خودتان کنده شوید و به دنیای رنگی و پر زرق و برق دیگری پناه ببرید، سراغ شبکه‌های اجتماعی می‌روید.

 

شاید فکر می‌کنید آن تصاویر پرطمطراق، شما را سرزنده  می‌کند. اما تحقیقات، نتایج دیگری را نشان می‌دهند. برای مثال تحقیقات لنست در سال 2018 نشان داده، افرادی که ساعات بیشتری را در فضاهای اجتماعی می‌گذرانند علائم افسردگی بیشتری را نشان می‌دهند. اما افسردگی چیست و رسانه‌های اجتماعی چطور باعث افسردگی می‌شوند؟  به تعریف کلی، افسردگی احساس مداوم غم  و از دست دادن میل و لذت است. علائم دیگری مانند احساس بیارزشی عدم تمرکز، خستگی طولانی مدت، افکار خودکشی و ... می‌توانند تایید کننده‌ی وجود افسردگی باشند. یکی از عواملی که باعث می‌شود بعد از ساعت‌ها بالا پایین کردن صفحههای اجتماعی، احساس افسردگی کنید دیدن خوشبختی بیحد و مرز است. شاید تعجب کنید، اما اکثر اطرافیان تنها یک روی سکه‎ی زندگی‌شان را به اشتراک می‌گذارند و آن زیبایی، ثروت، عشق و پول است. اما هیچ زندگی‌ای در جهان صرفا حاوی لحظات خوشبختی نیست و زندگی همواره شامل دو قطب متضاد است که کنار هم معنا دارند.

دیدن مکرر نیمه‌ی خوش ماجرا، این احساس را در شما زنده می‌کند که به اندازه‌ی کافی خوشبخت نیستید، اندازه‌ی دیگران زیبایی ندارید، پول شما کفاف نمی‌دهد، همسرتان مهربان نیست و چرا شما همیشه نمی‌توانید به سفر یا رستوران‌های گران قیمت بروید. مواجه شدن روزمره و مداوم با این احساس باعث شکلگیری خودسرزنش‌گری، عدم رضایت از زندگی و در نهایت  افسردگی خواهد شد. علت دیگر، مرور بی‌وقفه‌ی اخبار منفی است. اخبار بیماری، بلایای طبیعی، حملات تروریستی و مرگ می‌تواند باعث شکل گیری چرخه‌ی معیوب منفی شود. به این معنی که در مدت زمان کوتاهی ذهن شما به این نتیجه خواهد رسید که دنیا کاملا تیره و تار است، سیاهی سرتاسر جهان را گرفته و هیچ امیدی به فردا نیست. به این ترتیب در انتظار تهدیدات و اتفاقات بد و مهلک می‌نشیند و هر نشانه‌ی کوچکی را فاجعه قلمداد می‌کند.

این دیدگاه خیلی زود باعث افسردگی خواهد شد.  اما این نوشته توصیه‌گر عدم استفاده از رسانه‌های اجتماعی نیست. تحقیقات ثابت کرده‌اند محدود کردن ساعات استفاده از فضای مجازی تاثیر مستقیمی در کاهش افسردگی و هیجانات منفی خواهد داشت. سعی کنید در روز ساعاتی را به حضور در فضای مجازی اختصاص دهید، ساعت گوشی را تنظیم کنید و سر وقت به بالا و پایین کردن صفحات اینترنت پایان دهید. نکته‌ی مهم تر این است که بتوانید برای باقی ساعات شبانه روز یک برنامه‌ی کلی اختصاص دهید. برنامه‌ای که حاوی عناصر عینی و قابل لمس زندگی باشد. مانند کتاب خواندن، قدم زدن، به گیاهان رسیدگی کردن، یادگیری یک هنر یا حرفه‌ی جدید و هرچیزی که بتواند شما را به اصل زندگی یعنی زندگی آفلاین خودتان وصل کند.