گرافت پوست عملی است که برای پوشاندن ناحیه سوختگی از نواحی سالم و غیرقابل رویت بدن،  قسمتی از پوست جهت پیوند برداشته می‌شود. نقش اصلی پوست محافظت از بدن و جلوگیری از ورود عوامل میکروبی است. در موارد سوختگی به دلیل از بین رفتن لایه‌های پوستی خطر عفونت نیز بوجود می‌آید. برای کاهش خطر عفونت و کوتاه کردن زمان ترمیم زخم در سوختگی‌ها از پیوند پوست یا گرافت استفاده می‌شود.

زخم سوختگی هنگام عمل باید تمیز و عاری از عفونت باشد. گرافت پوستی بخشی از اپیدرم و درم است که به طور کامل از عروق خونی زیر آن جدا میشود. در هنگام عمل بیمار بیهوش می‌شود و پوست با نخ بخیه و منگنه در محل خود ثابت می‌شود. معمولا 7 تا 10 روز بعد از عمل، بخیه‌ها برداشته می‌شوند . در طول این مدت باید توجه داشت که از فشار یا دستکاری محل عمل خوداری شود؛ زیرا هرگونه بی‌احتیاطی سبب جابهجایی و در نتیجه شکست گرافت خواهد بود. با توجه به اینکه چه مقدار از درم توسط  جراح برداشته میشود، گرافت به 2 نوع نیمه ضخامت و تمام ضخامت تقسیم میشود.گرافت نیمه ضخامت شامل جداکردن اپیدرم و بخشی از درم است اما بخش عمده ای از درم در محل زخم باقی میماند تا پوست بتواند خودش را بازسازی کند.

رایج‌ترین نقاط برای برداشت گرافت نیمه ضخیم شامل بالای ران، باسن، بالای بازو، ساعد، دیواره شکم و پوست سر است. گرافت تمام ضخامت نیز به معنای جداکردن اپیدرم و درم از پپوست است. محل برداشت گرافت تمام ضخامت معمولا شامل پشت یا جلوی گوش، بالای ترقوه، قسمت داخلی آرنج، بالای پلک، پوست سر و  کشاله ران است. یکی از روش‌های رایج برای بزرگتر کردن گرافت جدا شده،  مش کردن mesh یا سوراخ سوراخ کردن گرافت است. این کار باعث میشود تا بتوان با جدا کردن تکه‌ای کوچک از پوست، یک زخم بسیار وسیع را پوشاند.

مشبک کردن گرافت باعث میشود تا بیمار درد کمتری متحمل شده و زخم محل دهنده گرافت سریع تر درمان شود. پوست گرافت شده نباید در معرض تابش نورآفتاب قرار گیرد. همچنین استفاده از وازلین و چرب کردن پوست برای جلوگیری از خارش موثر است.در ماههای اول پوست گرافت شده فاقد حس می باشد که جای نگرانی نیست؛ زیرا به تدریج و با گذشت زمان حسِ محل گرافت بازمی‌گردد. بیمارانی که گرافت انجام داده‌اند در صورت بروز علائمی همچون تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی و استشمام بوی نامطبوع از زخم به اورژانس مراجعه کنند.

منبع: iums.ac.ir /مرهم اندیشه

روزنامه صبح ساحل