نگاهی به زندگی «علی پورسیار» هنرمند پیشکسوت هرمزگانی که بیشتر مردم هرمزگان او را بانام «علیکو برِی» میشناسند.
به گزارش صبح ساحل، نسل جدید شاید خاطرهای از علی پورسیار در ذهن ندارد اما میانسالان هرمزگانی بانوای ساز او را خوب به یاد دارند. این نوازنده چیرهدست در دهه هفتاد بارها در نمایشگاههای ملی و بینالمللی در پایتخت حضورداشته و با توان بالای اجرایش موجب تحسین حضار شده بود. امری که نام هرمزگان را بلندآوازه میکرد. این هنرمند هرمزگانی در ۱۹ مردادماه 1398 و در سن هشتادسالگی درگذشت. زندهیاد در اواخر عمر خود با بیماری قلبی دستوپنجه نرم میکرد و دو سالی بود که از نواختن ساز منع شده بود.
سختیهای زندگی «علی پورسیار»
اواخر زندگی پورسیار با درد و بیماری همراه بود، دردی که نهتنها از بیماری بلکه از بیتوجهی جامعه موسیقی آن روزهای هرمزگان نیز نشاءت میگرفت. پورسیار پس از مصاحبهای که از وی دریکی از نشریات هرمزگانی با عنوان «علیکو بریم آخرین گوسان» به چاپ رسید ناگاه مورد توجه قرار گرفت.
به نوشته مهر برخی از مسئولان مرتبط با انجمن موسیقی هرمزگان برای دیدنش به محل سکونتش در ایسین رفتند و قول مساعد در تقبل بخشی از هزینه های درمان و بیمه شدن این هنرمند والا را دادند. «علیکو بریم» بارها حالش بد و راهی بیمارستان شده و هیچکس جز خانواده و دخترانش در کنارش نبودند، تمامی وعدههای مسئولانی که آن زمان برای کمک به او شده بود عملی نشد، نه از تقبل هزینه ها خبری بود و نه از بیمه؛ تمام هزینه بیمارستان را خانواده خود بر دوش کشیدند؛ درنهایت این هنرمند هرمزگانی در ۱۹ مردادماه 1398 و در سن هشتادسالگی دار فانی را وداع گفت.