متری شیش و نیم و رحمان 1400 

در ایام نوروز دو فیلم متری شیش و نیم و رحمان 1400 در سینمای ستاره شهر بندرعباس اکران خواهند شد و در طول ایام نوروز زمان اکران ها طولانی تر می شود و سینما از دوازده ظهر تا دوازده شب میزبان علاقه مندان است. 

 رحمان 1400

رحمان ۱۴۰۰(با نام قبلی خزه) فیلمی به کارگردانی منوچهر هادی، تهیه‌کنندگی علی سرتیپی و نویسندگی بابک کایدان و میثم کایدان است و در ابتدا خزه نام داشت. فیلمبرداری این فیلم از اوایل مرداد ۱۳۹۷ شروع[۱] و در مهر ماه ۱۳۹۷ به پایان رسید.

این فیلم قرار بود در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور یابد که از حضور در جشنواره قبل اعلام نتایج انصراف داد. این فیلم در حال حاضر در مرحله آماده‌سازی اکران عمومی است.

بازیگران: مهران مدیری، محمدرضا گلزار،  یکتا ناصر، ساره بیات سعید آقاخانی، بهرام افشاری، غلامرضا نیکخواه

خلاصه داستان: شخصیت اصلی داستان رحمان (سعید آقاخانی) مشکلات مالی بسیاری دارد و قصد دارد از مدیرعامل شرکت آقای جالوسی (مهران مدیری)کمک بگیرد ولی آقای جالوسی چکی برای سال ۱۴۰۰ میکشد و ….

 متری شیش و نیم

متری شیش و نیم تازه ترین ساخته روستایی موضوعی اجتماعی دارد و به معضل مواد مخدر می‌پردازد. متری شیش و نیم که به عنوان دومین فیلم بلند سعید روستایی شناخته می‌شود، در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم از دیدگاه تماشاگران شد. این فیلم دومین همکاری سعید روستایی با نوید محمدزاده، پریناز ایزدیار و پیمان معادی است.

داستان متری شیش و نیم داستان جست و جوی پلیس مبارزه با مواد مخدر برای پیدا کردن فروشنده بزرگ شیشه در پایتخت است.

بازیگران:

پیمان معادی نوید محمدزاده پریناز ایزدیار   فرهاد اصلانی هومن کیایی علی باقری پیمان شریعتی مرجان قمری  یوسف خسروی   مازیار سیدی محمد علیمحمدی    سید حسام الدین موسوی به نقل از سازندگی متری شیش‏ و نیم در سکوت خبری و بدون انتشار عکسی و تنها با یکی دو خبر که ساداتیان آن‌ها را اعلام کرد، نمایش داده شد.

تنها همه می‏دانستند که فیلمبرداری در شرایط سخت و با همراهی سه هزار معتاد انجام می‏ شود؛ معتادانی واقعی که نیازی به گریم و بازی نداشته باشند و چهره و فیزیک آن‌ها همان چیزی باشد که روستایی می‏ خواهد و کمتر بازیگری می‏ تواند آن را به نمایش بگذارد.

این همان الگویی است که مهرجویی هم در فیلم‏های خود آن را به کار می‏ گرفت و از معتادان مواد مخدر در فیلمی مانند «سنتوری» استفاده کرد تا همه چیز واقعی به نظر برسد. اما شاید به کار گرفتن حدود سه هزار معتاد در سینما و حتی بیش از این‌ها به قول ساداتیان یعنی نزدیک به هفت هزار معتاد برای اولین بار در سینما اتفاق افتاده باشد.

  «متری شیش‏ و نیم» را که ببینید از حضور شانه به شانه این همه هنرور معتاد حیرت‏زده شوید. ساماندهی و هدایت و رهبری این تعداد هنرور در کنار هم کاری است کارستان که از عهده هر کارگردانی برنمی‌‏آید.

تنها کارگردانی می‏ تواند از آن‌ها اینطور کار بکشد که با دنیا و خواسته‌های آن‌ها آشنا باشد و این همان توانایی است که روستایی به خوبی از آن برخوردار است چراکه او بیش از دو سال از زندگی خود را صرف تحقیق و پژوهش درباره اعتیاد و گرفتاران به این پدیده کرده، درباره آن فیلم ساخته و به خوبی با آن‌ها آشنایی دارد.

اگر در «ابد و یک روز» او مشکلات یک خانواده درگیر با اعتیاد را به تصویر کشید، حالا در «متری شیش‏ و نیم» جامعه‌‏ای که با این مسئله درگیر است را به نمایش می‏ گذارد.

پلان‏ها و سکانس‌‏هایی را درباره نحوه زندگی معتادان و بزرگ شدن فرزندان آن‌ها در این فیلم می‏ بینیم که به جرات می ‏توان گفت تا این حد بی ‏پرده و صریح، تصاویری از آن‌ها را در هیچ فیلمی در سینمای ایران ندیدیم.

روستایی در دومین فیلمش تصاویر به شدت واقعی و دردناک از معتادان را در میان داستانی خشن و داراماتیک به نمایش گذاشته و هم معتادان و هم موادفروشان را قربانی این معضل اجتماعی نشان داده است.

همه این‌ها شناخت او از این پدیده را با جزئیات و ریزه‏‌کاری‏ها نشان می‏ دهد؛ شناختی که بر اثر همنشینی و آگاهی او از افرادی که به هر شکل درگیر این مسئله هستند، نشان می‏ دهد او به واکاوی مسائل زیر پوست شهر پرداخته و تصویری عریان و بی‏واسطه از آن‌ها را نشان تماشاگر می ‏دهد.

همین‏ ها هم برای او مشکلاتی ایجاد کرد و واکنش بعضی نهاد‌ها و سازمان‏های مرتبط با مسئله اعتیاد را برانگیخت چراکه مسئولان این نهاد‌ها با تماشای این فیلم با تصاویری روبه‏‌رو شدند که تا پیش از این، چنین با صراحت و مستقیم به این معضل اجتماعی به نمایش درنیامده بود.

حالا تماشاگرانی که به تماشای «متری شیش‌ ‏و نیم» می‏ نشینند، صحنه‏‌هایی را می‌‏بینند که تا پیش از این فقط درباره آن شنیده یا در بعضی از فیلم‏های مستند تنها گوشه‏ای از آن را دیده بودند.