به گزارش صبح ساحل، معلمان هر جامعه، به دلیل نقش مهمی که در تربیت نسل آینده دارند، تاثیر به‌سزایی در ساختن آینده آن جامعه دارند و تجربه جوامع مختلف نشان می‌دهد کشورهایی که روی توانمندسازی معلمانشان تمرکز کرده‌اند، در کوتاه مدت جهش بلندی را در مسیر توسعه تجربه کرده‌اند. در کشور ما 12 اردیبهشت به مناسبت شهادت استاد مرتضی مطهری به  قدردانی از این قشر مهم و تاثیرگذار اختصاص داده شده است به همین دلیل گفتگویی ترتیب دادیم با  «سارا سلماسی» معلم ادبیات که سال گذشته موفق شد عنوان معلم نمونه را به دست آورد.                                                                                                                             

 خودتان را معرفی کنید؟            

                                                                                                              
سارا سلماسی هستم، دبیر ادبیات فارسی دبیرستان‌های بندرعباس.        

                                                                                   
 چطور شد که معلم شدید؟       

                                                                                                                  
از اولین جلسه ای که بعنوان دبیر در کلاس درس حاضر شدم ۱۷سال می گذرد. اما معلم شدن من امری کاملا ذاتی بود، به گفته ی مادرم برای معلم  شدن  آفریده شده بودم.از همان سال های دبستان بعدازظهرها در خانه مادربزرگم ،گوشه ی حیاط کلاس درسم تشکیل می شد، گاهی موفق می شدم یکی دو نفر از دخترهای فامیل را سردرسم نگهدارم. اما بیشتر مواقع بخت با من یار نبود و تنها معلم وشاگرد کلاس خودم بودم، با خرده های گچ یا زغال روی دیوار سیمانی می نوشتم و پاک می کردم. تا این که زمان کنکور و انتخاب رشته رسید مرحوم پدرم دوست داشت من وکالت بخوانم و با دیدن فرم انتخاب رشته من و ۱۰ اولولیت اولم عصبانی شد و اعتراض کرد.ده الولیت اول من «دبیری ادبیات» شهرهای مختلف بود( آن سال ها ،  رشته های دبیری در دانشگاه های ملی پذیرش داشت) با حمایت های مادرم از این مرحله عبور کردم و وقتی نتایج کنکور آمد و پذیرش من در رشته محل «دبیری ادبیات دانشگاه سیستان و بلوچستان» اولین رشته محل انتخابی‌ام اعلام شد، دوباره مخالفت های پدر شروع شد و باز مادر ، مادر ، مادر. با پشتیبانی مادرم رفتم و خواندم و دبیر ادبیات برگشتم.   

                                                                                                                                   

 از خاطرات تلخ و شیرین دوران تدریستان بگویید.  

                                                                                            
هر روز کلاس و مدرسه خاطره است من خاطراتم را به تلخ و شیرین تقسیم نمی کنم. بلکه از نظر من به روزهای یاد دادن  و یاد گرفتن تقسیم می شوند. روزهایی که یاد داده ام  می شود گفت شیرین بوده و روزهایی که یاد گرفته ام شاید اندکی تلخی داشته
 است.       

   

 سال گذشته شما به عنوان معلم نمونه انتخاب شدید چطور توانستید به این موفقیت دست پیدا کنید؟      

                                   
سال تحصیلی گذشته من بعنوان معلم نمونه انتخاب شدم . معلم نمونه شدن در آموزش و پرورش ضوابطی دارد که در آن سال من توانستم حداکثر امتیاز را بدست بیاورم ،براساس امتیاز سنوات خدمت، گذراندن دوره های آموزش ضمن خدمت، کسب رتبه های کشوری و استانی ، تالیف و...             

                                                                                                        
 از دوران کرونا و شیوه متفاوت تدریس در این دوره بگویید.    

                                                                                 
به محض اعلام تعطیلی مدارس گروه های درسی در فضای مجازی تشکیل وبا حمایت و همکاری مدیران مدارس ،دروس باقی مانده به صورت آنلاین تدریس شد .
تجربه ی جدیدی برای همه ی ما بود و سختی های خودش را داشت. من در مرکز استان تدریس می کنم که خوشبختانه اکثر قریب به اتفاق دانش آموزانم امکانات دسترسی به کلاس های مجازی را داشتند .خدا قوت عرض می کنم خدمت همکارانی که در مناطق محروم خدمت می کنند زیرا  مشکلاتشان دو چندان بود، عزیزانی که مسافت زیادی را طی می کردند تا بتوانند بسته های آموزشی را به  دانش آموزان محروم از گوشی و اینترنت برسانند.                                                                                                                                                 
 

 و کلام آخر شما برای خوانندگان ما؟       

                                                                                                                      
کلام آخر اینکه تنها عشق است که می تواند معلم را در کلاس های سی تا چهل نفره سرپا نگهدارد که بتواند  سی تا چهل اندیشه و احساس متفاوت را به سمت مورد نظر هدایت کند.      

«عکس تزیینی است»