محققان برای اولین بار توانستند مرکز ثقل منظومه شمسی را با خطای حدود ۱۰۰ متر شناسایی کنند که با توجه به مقیاس فوق العاده عظیم این سامانه بسیار دقیق محسوب می‌شود.

به گزارش صبح ساحل، شناسایی مرکز ثقل منظومه شمسی در نگاه اول کاری بسیار پیش پا افتاده به نظر رسیده و با نگاه به تصاویری که از این سامانه در اینترنت وجود دارد، ممکن است تصور کنیم مرکز سامانه خورشیدی، وسط خورشید است. اما شناسایی مرکز ثقل یا به عبارت تخصصی تر «مرکز سنگینی سراسری» (Barycenter) منظومه شمسی کاری بسیار پیچیده و مشکل بوده و باید فاکتورهایی همچون جاذبه تمام سیارات، سیارک‌ها و ماه را در نظر گرفت.

به گزارش Futirism، محققان می‌گویند با در نظر گرفتن جاذبه سیارات منظومه شمسی، خصوصاً مشتری که گرانش فوق العاده قدرتمندی دارد، مرکز ثقل واقعی منظومه شمسی در فاصله اندکی از سطح خورشید قرار گرفته است. اخترشناسان با دانستن مرکز ثقل سامانه خورشیدی می‌توانند با دقت بالاتری امواج گرانشی پراکنده شده از سوی سیاه چاله‌های کلان جرم و ستاره‌های نوترونی چرخان یا «تَپ‌اخترها» را شناسایی کنند.

محققان از شناسایی دقیق مرکز ثقل منظومه شمسی خبر می دهند

احتمال بروز خطا در محاسبات مربوط به تپ‌اخترها و سیاه چاله‌های کلان جرم فوق العاده بالا بوده و دانشمندان برای از بین بردن این خطا باید مکان دقیق زمین را نسبت به مرکز سنگینی سراسری منظومه شمسی بدانند. اخترشناسان می‌گویند حالا با آگاهی بیشتر از توازنی که در سامانه خورشیدی برقرار است، محاسبات قبلی آن‌ها در مورد امواج گرانشی بهبود پیدا خواهد کرد.

«Stephen Taylor»، اخترشناس ناسا می‌گوید: «با استفاده از تپ‌اخترهایی که در کهکشان راه شیری رصد می‌کنیم، تلاش می‌کنیم تا مثل عنکبوتی که وسط تارش بی حرکت برای شکار کمین کرده باشیم. فهم بهتر مرکز سنگینی سراسری منظومه شمسی برای ما که می‌خواهیم حتی کوچکترین لرزش‌ها را در تار حس کنیم بسیار حیاتی است.»

یافته‌های این تحقیق در ژورنال The Astrophysical Journal منتشر شده است.

منبع: دیجیاتو