از نوبنیاد تا محمدیه؛

لذت دنیای کشف مجهولات



احتمالاً برای بسیاری چون نگارنده، دوره ی تحصیلی ابتدایی، زیباترین دوره ی تحصیلی که نه، زیبا ترین دوره ی زندگی به شمار می رود.
دنیای کشف مجهولات بیشتر،آغاز دوستی ها ی عمیق تر، عشق ورزیدن ها ی کودکانه، قهرهای زود گذر- که با زدن شست دست طرفین آغاز و با وساطت دوستان و با به هم زدن دو انگشت کوچک بنیادش فرو می ریخت و رفاقت ها از سر گرفته می شد..... چند روز قبل در حال گذر از بلوار سید جمال الدین اسد آبادی، حدفاصل سه راه معروف به پلنگ صورتی و چهار راه فاطمیه، تخریب ساختمان دبستان 60 ساله ی محمدیه (نوبنیادسابق) که 5 سال دوره ی ابتدایی را در آنجا سپری کرده بودم، توجهم را جلب کرد؛ از موتورسیکلت پیاده شدم، روی خاطراتم گام برداشتم و چند عکس از آوارهایی که بخش مهمی از گذشته ام را در دل خود پنهان کرده بودند، برداشتم و برآن شدم تا شرح بسیارکوتاهی از سابقه ی این دبستان را به یاد و پاسداشت تمامی کارکنان ارجمند و ارزشمند این مدرسه از سال 1339 تا 1380 (پایان کار مدرسه به دلیل فرسودگی ساختمان ) به رشته ی تحریر در آورم. برای دقت بیشتر در نگارش این متن کوتاه با استاد عزیزم جناب آقای عباس مقصودی تماس گرفتم و ایشان همچون گذشته به گرمی تمام، درخواستم را پذیرفتند و اطلاعات ارزشمند خود را در اختیارم گذاشتند که بخشی از آن در ادامه خواهد آمد.
     لذت دنیای کشف مجهولات
  
ایشان که در زمان تحصیل نگارنده، معاون(ناظم) مدرسه بود؛ مردی بلند قامت، خوش تیپ، شیک پوش، بسیار منظم و مهربان بود و در کنار همه ی این ها، دوستی واقعی برای همه ی دانش آموزان محسوب می شد. وی در دیماه سال 1336 به استخدام آموزش و پرورش در آمد. ابتدا در جزیره ی هرمز مشغول به خدمت گردید و در سال 1339 به بخش فین بندرعباس منتقل گردید. در آبان سال 1342 به بندرعباس انتقال یافت و تا مهر 1355 در پست معاونت مدرسه محمدیه انجام وظیفه نمود. وی از آبان 1355 تا مهر سال 1373 نیز مدیریت مدرسه را بر عهده داشت و در همین سال بازنشسته گردید. 
دبستان نوبنیاد در سال 1339 شروع به فعالیت کرد و حدوداً در اوایل دهه ی40 به نام محمدیه تغییر نام پیدا کرد. دبستان محمدیه تا قبل از احداث خیابان مرادی(سید جمال کنونی) دارای حیاط وسیع تری بود و دیوار ضلع جنوبی آن حدوداً در اواسط بولوار سید جمال قرار می گرفت. درب بزرگ مدرسه در میانه ی دیوار ضلع جنوبی و تقریباً روبروی کوچه ی طبیب کنونی قرار داشت. مسیر ورودی به عرض درب ورودی تا سکوی مدرسه با موزاییک فرش شده بود و طرفین آن خاکی. در انتهای سمت راست مسیر ورودی و نرسیده به پله ها، پرچم قرار داشت. زنگ مدرسه هم که رینگ مستعمل یک ماشین سواری بود، به ستون مجاور پله ها آویزان شده بود و مسؤولین مدرسه با میله ای فلزی(مثل یک میله مستعمل رکاب دوچرخه به طول حدود 30 سانتی متر) در ساعات مقرر بر آن می نواختند و به این ترتیب، شروع و پایان هر کلاسی را اعلام می کردند.
   لذت دنیای کشف مجهولات
   
4، 5 پله که بالا می رفتی، روی سکو قرار می گرفتی و دو اتاق مدیر و دفتر مدرسه در جانب چپ و راست قرار می گرفتند. مدرسه دارای 10 کلاس درس بود که به طور مساوی در دوطرف دفاتر مدرسه قرار داشتند. دیوارها و ستون ها از بلوک و سیمان و سقف اتاق ها از آجر و تیرآهن ساخته شده بود. در هر کلاس یک پنکه ی سقفی بود که در روزها گرم سال مورد استفاده قرار می گرفت. راهروی بین دو دفتر، حیاط جلویی را به حیاط پشتی مدرسه متصل می کرد. در سمت چپ ضلع شمالی مدرسه(حیاط پشتی)، آبخوری و چند متر آن سو تر، سرویس های بهداشتی قرارداشتند. در ضلع غربی و پشت کلاس پنجم نیز خانه ی سرایداری قرار داشت. از آنجا که سطح حیاط دبستان نسبت به خیابان و کوچه ها ی اطراف کمی پایین تر قرار داشت در فصل بارندگی پر از آب می شد و گاه تا بالای سکو ها را آب فرا می گرفت؛ در این شرایط، مدرسه تعطیل و تا چند روز از مدارس دیگر برای برگزاری کلاس ها ی جبرانی استفاده می گردید تا اینکه آب ها فروکش کند و شرایط بازگشایی فراهم شود. در ادامه به رسم ادب و احترام، نام مدیران و تعدادی از کارکنان این دبستان خواهد آمد.
  لذت دنیای کشف مجهولات
  

اسامی مدیران دبستان محمدیه (نوبنیاد) از ابتدا تا پایان فعالیت مدرسه به شرح ذیل است:

1- آقای محمد زندی (اهل میناب) 1339 تا 1341 خورشیدی
2- آقای موسی احمدی بافتی 1342 تا 1343 خورشیدی 
3- آقای محمد رفیع فرج زاده 1343 تا 1348 خورشیدی 
4- آقای حمید شفازند(مدیر نگارنده) 1348 تا 1355 خورشیدی 
5- آقای مهدی رضایی بمی مهر تا آبان 1355 خورشیدی 
6- آقای عباس مقصودی آبان 13355 تا مهر 1373 خورشیدی 
7- آقی غلامرضا نیک اختر 1373 تا 1375 خورشیدی 
8- آقای محمد بهمنی چاهستانی 1375 تا 1380 خورشیدی 

کارکنان ارجمند اداری و آموزشی در مدت 5 سال حضورم به عنوان دانش آموز در مدرسه محمدیه ( 1350 تا 1355) نیز به شرح ذیل است: 

مدیر مدرسه :آقای حمید شفازند 
معاون مدرسه: آقای عباس مقصودی 
سرایدار: آقای رضوانی 
آموزگاران نگارنده به ترتیب از پایه اول تا پنجم: 
1-شهید غلامعباس سبزی زاده 
2- سرکار خانم مریم خالصی (اهل شیراز) 
3- سرکار خانم رحیمی (اهل شیراز) 
4- سرکار خانم بیگم نیکرو 
5- آقای مختار بیژنی 
دیگر آموزگاران و مربیان ارزشمند مدرسه در دوره ی یاد شده و تا جایی که حافظه یاری می کند، عبارتند بودند از: خانم ها نیره خلیلی، نصرت غیبی، پورسرحدی و آقایان پرویز زینلی زاده، حسین مذنبی، حسن کریمی، میرزاپور(اهل بردسیرکرمان). متأسفانه ذکر نام تمامی عزیزان شاغل در این مدرسه در طول سالیان متمادی به دلایل متعدد امکان پذیر نبود و از این بابت صمیمانه عذر می خواهم. درپایان برای آن دسته از بزرگوارنی که اکنون در میان ما نیستند طلب مغفرت وبرای تمامی عزیزانی که حضور گرمشان را احساس می کنیم، سربلندی و سلامتی و شادکامی آرزو می کنم و از استاد و سرور عزیزم جناب آقای مقصودی نیز به طور ویژه و صمیمانه سپاسگزاری می نمایم.
نگارنده : حمیدرضا سایبانی
غیرقابل انتشار: 1منتشر شده: 1
شهرام. م
۲۴ امرداد ۱۳۹۹
من از مهرسال۱۳۵۲تاخرداد۱۳۵۷در دبستان محمدیه بودم.معلمهابه ترتیب ازکلاس اول تاپنجم: شهیدغلامعباس سبزی زاده مرحوم پرویز زینلی زاده خانم طالبی خانم ساره قدسی نژاد مختار بیژنی(دینی: مرحوم غلامعباس فخاری)
0 / 200
  • نظر شما پس از بررسی و تایید منتشر خواهد شد.
  • لطفا از بکاربردن الفاظ رکیک، توهین و تهمت به اشخاص حقیقی و حقوقی خودداری کنید.

آخرین خبرها