روز جهانی زبان مادری، روزی برای پذیرفتن تفاوت‌ها

فوریه هر سال که امسال در ایران، مصادف با سوم اسفندماه است توسط سازمان یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری، نام‌گذاری شده است.

به گزارش صبح ساحل، زبان مادری بخشی از هویت هر شخص است  مانند رنگ چشم، شکل بینی، حالت ابرو. هیچ کس حق انتخابی برای زبان مادری خود ندارد.

زبان مادری به دلیل نقشی که در هویت، ارتباطات، ادغام اجتماعی، آموزش و توسعه دارد بسیار مهم است. زبان مادری، تنها زبان سخن گفتن نیست، زبان عاطفه، زبان احساس و زبان زندگی فرد هم هست. زبان مادری زبان درونی انسان‌هاست و فرایند تفکر نخست به زبان درونی هر فرد رخ می دهد و سپس به زبان گفتاری او ترجمه می شود. مطالعات نشان داده است که در گروه‌های جمعیتی، دو زبانه‌ها اگر زبان مادری را خوب یاد گرفته‌باشند، مغز آنان در پردازش اطلاعات هیجانی و حوزه دریافت معنایی توانایی بیشتری دارد.

ایران هم کشوری با زبان و گویش‌های محلی و خرده‌فرهنگ‌های محلی و بومی متنوع است.

 انواع قومیت‌های ایرانی همچون لر، ترک، عرب، بلوچ، کرد و ...  در ایران زندگی می‌کنند که لازم است به زبان‌ها، به فرهنگ‌ها و به خرده‌فرهنگ‌های یکدیگر، احترام بگذارند و به هیچ عنوان به سوی تمسخر و تحقیر قومیتی همدیگر نروند.

به واقع، آنچه در فلسفه نامگذاری یک روز تحت عنوان روز جهانی زبان مادری، نهفته است آنکه هیچ‌گاه یک قومیت یا یک خرده‌فرهنگ، نباید دچار خودبرتربینی کاذب بشود و نگاهی تحقیرآمیز یا تمسخرآمیز نسبت به سایر زبان‌ها، گویش‌ها و خرده‌فرهنگ‌های محلی و بومی داشته باشد.

روز زبان مادری در واقع بخشی از یک طرح گسترده «برای ترویج، حفظ و حراست از همه زبانهای مورد استفاده مردم جهان»است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل در 16 مه 2007 به تصویب رسیده است.