۱۰ ژوئن روز جهانی صنایع دستی است که در سال ۱۴۰۰ با بیستم خرداد ماه برابر است و با تاسیس شورای جهانی صنایع دستی نامگذاری شد.
به گزارش صبح ساحل، روز جهانی صنایع دستی، روزی است برای گرامیداشت هنر و آثاری که مردان و زنان سختکوش کشورها، آنها را با دل و جانشان تولید میکنند. در ایران، بیش از ۳ میلیون هنرمند و صنعتگر در ۳۰۰ رشته مختلف هنرهای سنتی و صنایع دستی مشغول به کار هستند.
آثار صنایع دستی مجموعهای است که بهوسیله مواد اولیه بومی با دست و ابزار مورد نیاز ساخته میشود. هنرهای دستی هر کشوری نسل به نسل منتقل شده تا به امروز رسیده و به نسلهای بعدی نیز انتقال خواهد یافت. ساختن صنایع دستی ریشه در تاریخ دارد و نمیشود برای پیدایش آن تاریخ دقیقی را مشخص کرد اما بهمرور زمان اشیا ساده شکلهای پیچیدهتر و زیباتری به خود گرفتهاند. صنایع دستی فقط برای خرید و فروش نیستند، بلکه میتوانیم با آنها فرهنگ و تمدن را مبادله کنیم.
با راهاندازی شورای جهانی صنایع دستی، صنایع دستی و سنتی، به صورت بخشی از حیات فرهنگی- اقتصادی ملتها، مورد توجه قرار گرفت. ایران، از سال ۱۳۴۷ شمسی از طریق سازمان صنایع دستی کشور، به عضویت این شورا درآمد و در مجمع آسیا و اقیانوسیهی آن، مشغول فعالیت شد. این شورا، در ابتدا با شمار محدودی از اعضا کار خود را آغاز کرد. اما هماکنون، ۹۰ کشور جهان را تحت پوشش دارد و دبیرخانهی آن، در شهر آمستردام هلند قرار دارد.
ایران از سال ۱۳۴۷ (۱۹۶۸ میلادی) توسط سازمان صنایعدستی ایران به عضویت شورای جهانی صنایعدستی درآمد و بهتبع غرب آسیا بودن به عضویت مجمع آسیا و اقیانوسیه رسید.
شهرها و روستاهای جهانی شده ایران از نظر شورای مذکور عبارتند از:
شک بافی ،خوس بافی، حضایه بافی، لباس محلی، حصیر بافی (سبد بافی - سواس بافی)، سفالگری سنتی، جهله سازی، رودوزیهای سنتی {گلابتون دوزی (کمه زنی)، خوس دوزی، بادله دوزی، شک دوزی، سوزن دوزی ، برقع دوزی، صنایع دستی دریایی، لنج سازی تزئینی، ساز سازی (بربط سازی – دهل ، پیپه وکسر) از صنایع سنتی استان هرمزگان است.هنرهای اصیل، بومی و مردمی که ریشههای عمیق و استوار در اعتقادات آداب، عادات، رسوم، سنن و در مجموع فرهنگ معنوی جامعه دارد و نمایشگر فرهنگ و تمدن اقوام آن منطقه است و صنعتگران به عنوان خالق این هنرها از عمق جان در تولید اثر نقش آفرینی میکنند، تولید کننده این صنایع دستی اما این روزها حال و روز خوشی ندارند. کسادی بازار قروش و کرونا درآمد این افراد را از بین برده است.
یش از دو سال است که کرونا همه فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... را تا حدودی زیادی متوقف و خیلی از مشاغل را با گرفتاری زیادی مواجه کرده است.هنرمندان صنایع دستی هم از جمله این مشاغل هستند که از زمان شیوع بیماری کرونا تاکنون با مشکلات بیشماری دست و پنجه نرم میکنند. تعداد زیادی از این هنرمندان همهی سرمایه شان را در این کار گذاشته اند و تنها منبع درآمدشان هنر دستانشان است. غبار رکودی که کرونا بر بازار صنایع دستی کشور انداخته و باعث شده تا این روزها بسیاری از هنرمندان یا خانه نشین شوند و یا به مشاغل دیگری روی بیاروند.
تعطیلی مراکز گردشگری و محدودیتهای کرونایی برای ورود گردشگر مشکلات زیادی را برای فروش صنایعدستی کشور ایجاد کرده است. صنایع دستی که فروش خود را از رونق گردشگری داشتند با رکود بازار روبرواست.
منابع:ایمنا، ایسنا،