30 شهریور ماه هر سال در تقویم رسمی ایران به نام روز گفت و گوی تمدنها نامگذاری شده است.
به گزارش صبح ساحل، ارتباط تمدنها و فرهنگ میان نسلهای مختلف در غنیسازی فکر، تمدن و فرهنگ انسانها سهیم بوده است. گفت و گوی میان فرهنگها و تمدنها در نزدیک ساختن ملتها و دولتها و از بین بردن موانع ارتباط آنها با یکدیگر نقش بسزایی دارد.
ایده گفت و گوی تمدنها برای اولینبار از سوی سید محمدخاتمی، رئیس جمهور سابق کشورمان مطرح شد که از سوی جوامع داخلی و خارجی خصوصاً سازمان ملل متحد مورد استقبال قرارگرفت تا آنجا که دیبر کل سازمان ملل سال 2001 را سال گفت و گوی تمدنها نامگذاری کرد.
دلیل نامگذاری این روز
گفتوگوی تمدنها میخواهد پایان زندگی سرشار از تبعیض، دورویی، جنگ و ویرانی را اعلام کند و راه تازه ای در زندگی بشر آغاز کند، راهی که باید با همت و تلاش نسل نو پا به صلح و آشتی بیانجامد. زندگی مطلوب، زندگی خالی از دروغ، تزویر، زور و تبعیض است و این خواسته فطرت آدمی است. گفتگویتمدنها در واقع آغاز راه شکوفایی فطرت انسانی است، چرا که انسان ذاتاً عدالتخواه و زیبا پسند است.
ایران از مزیت های راهبرد گفتگوی تمدنها بی بهره ماند
محسن امینزاده فعال سیاسی اصلاحطلب نیز در گفتوگو با جماران گفت: «گفت و گوی میان فرهنگها و تمدنها » چارچوب گرانقدری برای منزلت و قدرت بخشیدن به خرد در مناسبات میان انسان ها در جهان امروز بوده و هست. بدون شک طرح بحث گفتگوی تمدنها توسط رئیسجمهور اصلاحات آقای خاتمی، در ارتقاء جایگاه و منزلت ملت و دولت ایران در سطح جهان نقش به سزایی داشت و تداوم بخشیدن به آن به ویژه در دنیای بیخردی نوین ترامپی، می توانست و می تواند منش و بینش ایرانیان را در جامعه جهانی برجسته و پررنگ کند و موقعیت کشور را در جهان ارتقا بخشد. پدیده ای که پیش از آنکه توسط بیخردان در سطح جهان با آن مقابله شود، توسط بیخردان در ایران سرکوب و منزوی شد.
این فعال سیاسی اصلاحطلب افزود: امروز ایران تنها از مزیت های راهبرد با ارزش « گفت و گوی میان فرهنگها و تمدنها» بی بهره نشده، بلکه با نوعی «گفتگو هراسی» مواجه است که حتی مذاکرات دیپلماتیک را نفی میکند.
امروزه که فرهنگها تأثیرگذارتر از موضع مستقیم سیاست هستند، مشترکاتی در حوزههای فرهنگی میتوان یافت که بر حوزههای سیاسی مقدم بوده و از رخداد بسیاری از آنها جلوگیری میکند.
حاملان این مقوله عالمان ادیان، اندیشمندان، هنرمندان، محققان، نهادهای مدنی و فرهنگی و علمی هستند که با درایت کامل میتوانند زمینهساز و تغذیه کننده بسیاری از نیازهای فکری و روانی بشر امروز گردند.
منابع: همشهری، جماران