اگر پای صحبت افرادی که به تازگی در عشق شکست خورده‌اند بنشینید، خواهید دید که اکثر آنان معتقدند که عملکرد و رفتارشان در مقابل همسر یا شریک عاطفی‌شان بسیار منصفانه و عاشقانه بوده اما در نهایت ترک شده‌اند. حقیقت این است که همه‌ی ما کارهایی انجام می‌دهیم که باعث عملکرد بد در عشق می‌شود، اما متاسفانه قادر به دیدن خطاها و اشتباهات نیستیم. طبق مقاله‌ایی که دکتر استیون استونی در این باره می‌نویسد، یکی از دلایل این اعمال ناشیانه به تعصبات بازمی‌گردد. وقتی درباره‌ی مساله یا مفهومی دچار جزم‌اندیشی و تعصبت هستیم، عقیده‌ی خود را حقیقت مطلق می‌پنداریم و کلیت جهان را از طریق فیلتر این تعصب قضاوت می‌کنیم، اگر تعصبات و فیلترهای ذهنی طرف مقابل با آنچه ما در سر داریم همسو نباشد، باعث ایجاد تنش و عملکرد غیر منصفانه می‌شود. برای مثال معتقد هستیم، گرایش سیاسی‌ای که پیرو آن هستیم، تنها شیوه‌ی درست اندیشیدن به رفتار دولت‌ و اقتصاد است. پس با وجود چنین تعصبی هرگونه دگراندیشی و نظر مخالف را طرد می‌کنیم. شاید به نظر نرسد که با این شیوه‌ی تفکر چقدر به دیگری و اعتقادات او آسیب وارد می‌کنیم، اما تعصب یکی از فاکتورهای اصلی آسیب زدن به ارتباط است. عامل دیگری که پروفسور استونی از آن یاد می‌کند، فرافکنی است. در بسیاری از مواقع توانایی مواجهه با نقاط ضعف و پذیرش  ویژگی‌های منفی خود را نداریم و به صورت ناخودآگاه و غیرارادی آن‌ها را به طرف مقابل‌مان نسبت می‌دهیم. شرایطی را تصور کنید که یکی از طرفین ارتباط، مدام دیگری را سرزنش می‌کند که به دیگران بیش از او توجه می‌کند و اندیشه‌ی خیانت را در سر می‌پروراند. اما در واقع و با بررسی‌های بیشتر مشخص می‌شود که خود فرد به خیانت فکر می‌کند، اما چون توان مواجهه با این وجه از شخصیت خود را ندارد، این موقیت را در خود انکار کرده و به دیگری نسبت می‎دهد. از آن‌جایی که این رفتار کاملا ناآگاهانه و صرفا برای دفاع از ایگو صورت می‌گیرد، تنها راه جلوگیری از آن، پی بردن به ریشه‌های رفتار و تقویت توانایی مواجه با نقاط تاریک خودمان است. نکته‌ی دیگری که وجود دارد، به احساس بی‌ارزشی درونی یکی از طرفین رابطه باز می‌گردد. مساله اینجاست که وجود احساس بی‌ارزشی در یکی از طرفین باعث نیاز به تحقیر کردن طرف مقابل می‌شوید، بدون اینکه فرد تحقیرکننده متوجه این مساله باشد. در ارتباطات، به خصوص ارتباط عاشقانه ما فراموش می‌کنیم که همه‌ی ما با هم برابر هستیم و معمولا به شکل حق به جانبی خود را بهتر و بالا‌تر از شریک عاطفی‌مان ارزیابی می‌کنیم، همین مساله فرافکنی‌ها، تعصبات و تحقیرها پایه‌گذاری کرده و باعث نابودی روابط خواهد شد.