در فضای مجازی، اتاق‌های مشاوره و کتاب‌های پاپ روانشناسی مداوما به ما توصیه می‌شود که غر نزنیم و افرادی که غر می‌زنند را نادیده بگیریم یا از دایره‌ی ارتباطی خود حذف‌شان کنیم.

در ادبیات روانشناسی بازاری، افرادی که غر می‌زنند انسان‌هایی هستند که در تعامل قرار گرفتن با آن‌ها منجر به از بین رفتن آرامش روانی ما و به خطر افتادن مثبت‌اندیشیمان می‌شود. فارغ از کالایی بودن و غیر انسانی بودن این نوع نگاه، توماس هنریکس، دکترای روانشناسی در مقاله‌ای به این می‌پردازد که شکایت کردن در واقع راهی برای ایجاد ارتباط با دیگران است. 

با توجه به انزوا و ناتوانی که زندگی در جوامع امروزی ایجاد می‌کند، غر زدن و جلب حمایت و همراهی دیگران چندان عجیب به نظر نمی‌رسد. دکتر هنریکس در مقاله‌ی خود عنوان می‌کند که گرچه غر زدن ممکن است، باعث تشدید هیجانات منفی می‌شود و زندگی روزانه‌ی ما و اطرافیان‌مان را مختل می‌کند، اما همزمان تضمین می‌دهد که اکثر ما به شکلی استراتژیک از این روش برای ارتباطات استفاده می‌کنیم. یکی از شرایطی که باعث می‌شود، به شکل فزاینده‌ای از شکایت استفاده کنیم، احساس عدم کنترل بر موقعیت‌ها است. اگر در صف خرید، تاکسی، مترو و غیره، گوش‌هایتان را تیز کنید متوجه خواهید شد که اکثر مردم از شرایطی مانند افزایش قیمت‌ها، آب و هوا، خشکسالی و مسائل اجتماعی دیگر که احساس می‌کنند در تغییرشان ناتوان هستند، به شکل پیوسته شکایت می‌کنند. 

همچنین ما در ارتباط با شرایط آزار دهنده‌ی جسمی و روانی خود غر می‌زنیم و به این شکل از بار مسئولیت شانه خالی می‌کنیم، چرا که روبه‌رو شدن مستقیم با آن‌ها و مساله‌محور کردن این امور، همت ما را برای تغییر می‌طلبد، پس راحت‌تر است که اکثر مسائل را به چشم موضوعات غیرقابل تغییر ببینیم و درباره‌ی آن‌ها غر بزنیم. اما از طرف دیگر غر زدن باعث تخلیه هیجانی می‌شود، می‌توان این عمل را به عنوان مکانیسمی در نظر گرفت که بار هیجانی تجربیات و وقایع را تا حدودی کم می‌کند.

کارکرد دیگر آن تقویت ایگو و واضح کردن تصویری است که از خود داریم. در حین شکایت کردن در واقع خود را از جریان فکری، گروهی از مردم و یا دیگران جدا کرده و خود را در مقابل تصویر آن‌ها قرار می‌دهیم. به این وسیله روشن می‌کنیم که ما دقیقا چه چیزی نیستیم. 

اما کارکرد اصلی شکایت در روابط «درخواست حمایت و تغییر» است. وقتی درباره‌ی ویژگی‌های منفی تعامل شکایت می‌کنیم، از طرف مقابل درخواست می‌کنیم که برای بهتر کردن ارتباط کمک کند. 

گرچه با تمام این تفاسیر، نمی‌توان گفت غر زدن یک راه بالغانه برای مواجهه با امور است، اما به این نکته پی می‌بریم که چه خودمان و چه دیگران را هنگام غر زدن، با برچسب «سمی» تخریب نکنیم. فرصت تخلیه هیجانی و درخواست ارتباط را در نظر گرفته و از زاویه‌ی بهتری به شکایت کردن نگاه کنیم.