رقابت به معنای مسابقه‌ای است که برخی از افراد از گروهی دیگر پیشی می‌گیرند و اگر در شرایط مناسب و به دور از تنش‌های روانی و ایجاد حسادت برگزار شود، می‌تواند بسیار سازنده و مفید باشد.

برگزاری این رقابت‌ها موجب افزایش انگیزه و تلاش بیشتر برای بدست آوردن موقعیت‌های مهم در آینده خواهد بود.  یکی از جنبه‌های اساسی رقابت، تجربه پیروزی و شکست است؛ به گونه ای که می‌تواند فرصت خوبی را برای والدین و یا معلم در جهت نحوه رفتار و تفکر صحیح بعد از رقابت را برای آموزش دانش آموزان فراهم کند.

معلمان در محیط مدرسه و یا والدین در محیط های خانوادگی نسبت به حساسیت و مرز بین حسادت و رقابت محتاطانه و با آگاهی لازم رفتار کنند؛ زیرا مرز بین رقابت و حسادت بسیار باریک است و برای خیلی از افراد تشخیص این دو از هم مشکل خواهد بود که به دنبال آن رقابت تبدیل به دشمنی می‌شود و آنها را از مسیر و هدف اصلی خود دور می‌کند. اگر محیط رقابت ناعادلانه برگزار شود، باعث ایجاد سرخوردگی، عدم اعتماد‌به‌نفس  و کاهش انگیزه در فرد خواهد شد.

در نقطه مقابل نیز اگر رقابت به طور صحیح برگزار شود، باعث کشف استعدادهای مختلف و افزایش مسئولیت‌پذیری در بین دانش‌آموزان خواهد شد.  برخی از والدین به مقایسه توانمندی‌های فرزند خود با دیگران می‌پردازند به طور مثال او را با شخص نزدیکی در خانواده مقایسه می‌کنند و پیام‌های مخربی را به سوی فرزندان روانه می‌کنند که باعث سرخوردگی‌شان می‌شود. به طور مثال جملاتی شبیه به «از پسرخاله ات یاد بگیر با اینکه از تو کوچکتر است بسیار زیبا و روان انگلیسی صحبت می‌کند.» این گروه از والدین فردیت فرزندشان را مورد غفلت قرار می‌دهند و انتظار دارند هرآنچه مورد خواست خودشان است در وجود فرزندشان بیایند.

در اینجاست که فرزندان را به سمت کینه‌ورزی نسبت به طرف مقابل سوق می‌دهند و یا اینکه لجبازی را درون او تقویت می‌کنند. بهترین روش برای ایجاد موفقیت مقایسه فرزند با گذشته خودش است. در صورت شکست او را سرزنش و یا تنبیه نکنید . تنبیه همیشه به معنای آسیب جسمانی نیست گاهی کلامی طعنه‌آمیز می‌تواند باعث منزوی شدن و ناامید شدن فرزندتان شود. والدین برای اینکه جایگاه فرزندشان را در درجات بالاتر ببیند از هیچگونه تلاشی فروگذار نیستند اما توجه داشته باشید مسیر صحیح این رقابت ها می‌تواند آینده کودک را رقم بزند.

روزنامه صبح ساحل