در جهان امروز با مفاهیمی از توسعه که مبنایش اقتصاد دریا پایه است مواجهیم.یعنی آنکه بنادر به موتور پیشران توسعه کشورها تبدیل شده اند. این مفهوم برمبنای وجود بنادر بزرگ و مهمیست که دارای کارکردی صنعتی(Industrial port) یا لجستیکی یا تجاری (sea port) یا با هر دو کارکرد، دانسته میشود. بنادر مهمی چون: توکیو، شانگهای، بوسان، نوتردام، نیویورک، هامبورگ، ونکوور و... را در این زمره می توان نام برد.
در مرور اخبار خبرگزاری ها به این خبر برخورد نمودم. بخش استان های خبرگزاری فارس از اصفهان، در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ خبری مبنی بر حضور استاندار اصفهان در سواحل دریای عمان (شهرستان سیریک) برای پیگیری روند احداث آبگیر اختصاصی طرح انتقال آب دریای عمان به اصفهان منتشر کرده است.
در میانه ی سال های دهه هشتاد هزار و سیصد هجری شمسی، کلید واژهی «مکران» در سپهر ادبیات سیاسیون کشور طلوع کرد و در ۲۲ مهر ۱۳۹۸ سند توسعه منطقه ساحلی مکران با گستره سرزمینی لایه های ساحلی هرمزگان (میناب ،سیریک وجاسک)و سیستان وبلوچستان (چابهار و کنارک) به تصویب رسید.
هرمزگان سرزمینی بکر با ظرفیتهای فراوان که از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق هنوز ناشناخته مانده است. استانی با ویژگیهای منحصربهفرد. دریا، ساحل و خشکی نعمتی که بسیاری از مردم کشورمان از آن بینصیب هستند؛ اما خداوند آن را به مردم این استان ارزانی داشته است.
هرمزگان دوباره شلوغ شد. هجوم مسافران که از آخرین روزهای هفته گذشته آغاز شد و تا دیروز ادامه داشت و بهطور حتم تا پایان این هفته نیز ادامه خواهد داشت همه مردم و مسئولان استان هرمزگان را نگران کرد. در شرایطی که استان هرمزگان در وضعیت آبی شیوع کرونا قرار دارد. گزارشهای جدید نشاندهنده کاهش استفاده از ماسک، رعایت فاصلهگذاری و پروتکلهای بهداشتی در این استان است.