همان‌گونه که ورزش در مرکز استان و شهرستان‌های هرمزگان نیاز به حمایت و توجه دارد پرداختن به ورزش روستاها و بخش‌های استان هم باید در اولویت‌کاری  مسوولان قرار بگیرد.

  

توسعه ورزش روستایی و ‌اهمیت دادن به جوانان روستا در حوزه ورزش موجب هویت‌بخشی به جامعه روستایی می‌شود به همین دلیل باید به زیرساخت‌های ورزشی در روستاها توجه شود و تنها با یک چمن مصنوعی یا یک خانه ورزش روستایی  آن‌ها را به ورزش کردن  دلخوش نکنیم.

توسعه متوازن و بسترسازی و همچنین توزیع لوازم ورزشی یکی از مهم‌ترین موارد در توجه ویژه به ظرفیت‌های ورزش روستا است. با همین نگاه می‌توان ظرفیت‌هایی که در روستاها وجود دارد را شناسایی  و استعدادها و نخبگان زیادی را به ورزش ایران و جهان در رشته‌های مختلف ورزشی معرفی  کرد. 

تجهیز روستاها به امکانات ورزشی علاوه بر ارتقاء سلامت جامعه روستایی، می‌تواند به ترویج و رونق بازی‌های بومی و محلی نیز کمک کند. 

بازی‌های بومی محلی هر منطقه‌ای باید در فعالیت‌های ورزشی روستاها گنجانده شود و از طرفی نیز باید در کنار ورزش مردان به بخش بانوان نیز توجه شود، چراکه بانوان و دختران روستایی هم دچار فقر حرکتی هستند، بنابراین باید به هر دو بخش توجه یکسان شود .

با فعال شدن خانه‌های ورزش روستایی، تاحدودی نیاز به سالن‌های ورزشی بزرگ و مجهز در روستاها کم می‌شود؛ در صورت وجود فضا و تامین هزینه‌ها در کنار این خانه‌های روستایی زمین چمن مصنوعی نیز احداث می‌شود تا بتوان برای ورزشی‌هایی چون مینی فوتبال استفاده شود.  

در روستاها استعدادهای بسیاری وجود دارد، بنابراین باید راهی برای کشف استعدادها پیدا کنیم که ایجاد خانه‌های ورزش روستایی در کشف استعدادهای روستاییان بسیار موثر است و این کار چند سالی است که در جای جای کشور و استان هرمزگان صورت گرفته است. 

خانه‌های ورزش روستایی در جهت توسعه ورزش و عدالت در روستاها ایجاد شده‌اند. این طرح با استفاده از فضای‌های بلا استفاده موجود در روستاها و تجهیز آن‌ها به امکانات ورزشی، می‌کوشد نیازهای جوانان روستایی را به بهره‌گیری از امکانات ورزشی برآورده کند  اما خیلی از این خانه‌های ورزش روستایی با مشکلات زیادی روبرو هستند که مهم‌ترین آن امکانات ورزشی است. 

خانه‌های ورزش روستایی  بعد از احداث نباید به حال خود رها   شوند و باید مسئولانی داشته باشند که وظیفه اداره و نگهداری آن‌ها را برعهده بگیرند.  

اگر بهترین امکانات را هم در خانه ورزش روستایی فراهم کنیم اما به برگزاری دوره‌های آموزشی برای علاقمندان روستایی  توجه نکنیم، نباید انتظار داشته باشیم رشدی در ورزش روستاها و بخش‌ها رقم بخورد.

هرمزگان حدود 300 خانه ورزش روستایی تجهیز  شده است که تجهیزات ورزشی آن‌ها بیشتر شامل میز تنیس، تاتامی، فوتبال‌دستی، دارت، شطرنج و میله والیبال است. تربیت مربیان  برای افراد ساکن روستا مهم ترین اصل است که باید صورت بگیرد. امروزه با توجه به هزینه بالایی دوره‌های آموزشی نیاز است که مسوولان اداره کل ورزش و جوانان هرمزگان، بخشداران و دهیاران آستین همت را بالا بزنند و این دوره‌های آموزشی را با کمترین هزینه برگزار  کنند. مسوولان خانه‌های ورزشی در طول سال می‌توانند مسابقات مختلفی برای روستاییان برگزار کنند و قهرمانان در سطوح مختلف روستا، بخش، شهرستان و استان به مصاف یکدیگر بروند و در پایان تیم های برتر راهی مسابقات کشوری شوند؛ این کار می‌تواند انگیزه بسیار بالایی برای جوانان روستایی باشد.

یکی از کارهای خوبی که در بخش ورزش روستایی شاهد آن هستیم برگزاری جام پرچم و  جشنواره‌های  ورزشی روستا و عشایری است. هرمزگان در برگزاری جام پرچم بسیار خوب عمل کرده است تا جایی که شاهدیم یک تیم مینی فوتبال  از بخش فین به عنوان نماینده هرمزگان در کشور  قهرمان می‌شود. در جشنواره ورزشی روستاها  باید استعدادیابی لازم انجام شود و نخبگان روستایی در معرض دید بسیاری از کارشناسان حوزه ورزش قرار گیرند و ممکن است این کار  به میان‌بری برای رسیدن جوانان روستایی به سطح  اول   ورزش  ایران تبدیل شود. ساخت اماکن ورزشی در روستاها  زمینه‌ساز رشد و شکوفایی جوانان و نوجوانان روستایی می‌شود و توسعه ورزش روستایی در کنار ایجاد نشاط و سلامتی و معرفی ورزشکاران در رده‌های قهرمانی کشوری، بهترین راهبرد در کاهش آسیب‌های اجتماعی در روستاها است.

ورزش مطلوب، احساس آرامش، شادابی و امید به زندگی را در انسان افزایش می‌دهد و این باعث می‌شود جوانان روستایی با همت مضاعف به کار و تلاش در امر تولید بپردازند.

 هیئت های ورزشی مختص روستاها باید فعال‌تر شوند. در روستا جوانان و نوجوان مشتاق امر ورزش زیاد داریم ولی نبود امکانات باعث شده بسیاری از آن‌ها دلسرد شده و بسیاری هم جهت ورزش به باشگاه‌های خصوصی با هزینه‌های بالا در شهر   مراجعه کنند.

باید به حق و حقوق روستاییان بیش از پیش توجه شود، آنچه به نظر می‌رسد این است که سرانه ورزش روستایی در شهرستان‌ها وضعیت خوبی ندارند. نگاه حمایتی به ورزش روستایی، فقط مختص مسئولان شهرستانی و استانی نیست و باید وزارت ورزش و جوانان، برای ورزشکاران روستایی حساب ویژه‌ای بازنماید. در پایان باید به این موضوع اشاره کنیم که استعدادهای ورزشی بالایی در روستاها وجود دارند که شناسایی و پرورش آن‌ها امری ضروری است؛ زیرا این استعدادها می‌توانند در توسعه موفقیت‌های ورزشی کشور نقش موثری داشته باشند. پس برای این کار باید جشنواره بازی‌های بومی و محلی به صورت چرخشی در روستا‌ها و مدارس، المپیاد ورزش روستایی به منظور استعدادیابی فردی و توسعه ورزش قهرمانی در بین جوانان و نوجوانان روستا و کلاس‌های آموزشی در حوزه ورزش و جوانان روستا‌ها برگزار شود .

پیگیری در خصوص اخذ اعتبار یا حمایت مالی مسئولیت اجتماعی صنایع منطقه برای پیشرفت و توسعه ورزش، تشکیل یک تیم منتخب و منسجم در رشته‌های مختلف از کلیه روستا‌ها و اعزام این تیم به مسابقات استان و کشوری، رسیدگی به مشکلات و کمبود‌های مورد نیاز ورزشکاران رشته‌های مختلف  و جذب اسپانسر، حامی ورزشی و حمایت مسئولان از هیئت‌‌های ورزشی  روستایی باید بیشتر مورد توجه مسوولان قرار گیرد.