صبح ساحل ، اجتماعی -  چندسال پیش از هرمزگان به عنوان کارگاه سازندگی یاد می کردند. استانداران سابق در جلسات مختلف این موضوع را یادآور می شدند که هرمزگان در حال تغییر و تحول است و بندرعباس نیز در مسیرپیشرفت و توسعه قرار دارد. اگر آنچه طی سال های اخیر در استان هرمزگان و بندرعباس اتفاق افتاده را امروزمرور کنیم خواهیم دید که مدت هاست، هیچ طرحی در بندرعباس آغاز نشده و همان طرح های سال های گذشته نیز پیشرفتی نداشته و با حرکت لاک  پشتی در حال اجرا است. البته چندین طرح هم تنها شامل نصب بیلبورد شد و به  مرحله اجرا نرسید. زیبا سازی خور شیلات و خور گورسوزان از جمله  پروژه هایی است که وضعیت نامعلوم و مبهمی دارند.در مراسم کلنگ زنی و آغاز عملیات اجرایی این دو طرح  که کلی مسوول و مدیر استانی و شهرستانی در آن حضور داشتند،چنان از این دوطرح تعریف شد که همه حاضرانی که چشم به دهان مسوولان دوخته بودند، قند توی دلشان آب شد، که در آینده ای نزدیک که مسوولان وقت استان و شهر بندرعباس قول داده بودند، در این خورها به تفریح می پردازند و سوار بر جت اسکی از این سوی خور به آن سو فریاد شادی سر می دهند. وقتی خبرآغاز عملیات اجرایی این دوطرح دهان به دهان چرخید، قیمت زمین های اطراف خور گورسوزان و شیلات تکانی خورد و عده ای سودجو اقدام به خرید خانه های کلنگی این منطقه کردند. اما این طرح ها آن طور که انتظار می رفت پیشرفتی نکرد و اجرای ان به دلایل مختلف به دست انداز افتاد اجرای زیباسازی و تبدیل خورگورسوزان به یک مکان تفریحی برعهده آب منطقه ای استان گذاشته شد و شهرداری بندرعباس ، متولی اجرای خور شیلات شد. به دنبال تغییر و تحولات ، مدیرعامل آب منطقه ای که این مسوولیت را پذیرفته بود، از استان رفت و شهردار بندرعباس آن روز نیز جای خود را به شهردار فعلی داد.این جا به جایی ها کمکی به پیشرفت این طرح ها نکرد بلکه، حرکت آن را کندتر کرد. مدیرعامل فعلی اب منطقه ای معتقد است که زیباسازی خورگورسوزان وظیفه این شرکت نیست و نیاز به اعتبار کلان دارد. از آن طرف شهرداری و به خصوص شورای شهر بندرعباس، خواهان عمل کردن شرکت آب منطقه ای به تعهدات خود در قبال زیباسازی خورگورسوزان است. حتی خود شهرداری بندرعباس نیز آنچنان توفیقی در اجرای طرح زیباسازی خور شیلات نداشته است. مردمی که روزانه از مسیر بلوار اصلی شهر بندرعباس گذر می کنند، جز بوی بد و متعفن و بازی موش و گربه در زباله ریخته شده، در این دو خور سهمی  ندارند. طرح هایی که با نصب روزشمار آن که ماه هاست از کار افتاده، آینده ای برای متصور نیست. یا شرکت آب منطقه ای نباید، اجرای آن را برعهده می گرفت، حال که پذیرفته خورگورسوزان را سامان دهد و به یک مکان تفریحی زیبا تبدیل کند، تمام تلاش خود را انجام دهد تا آن را به پایان برساند. برای مردم فقط اجرای طرح و بهره برداری از آن مهم است. مجری طرح هر ارگان و شرکتی می خواهد باشد.

متاسفانه مشکل طرح های بزرگ و یا حتی پروژه های کوچک، زمان سوزی است. در اجرای طرح ها، سازمان های دست اندرکار به دلایلی که برای خود مدیران آن روشن است، با یکدیگر همکاری نمی کنند ویا مدیران فعلی، قرارداد ها و پروژه هایی را که مدیران سابق تعهد کرده اند نمی پذیرند. اتفاقی که می افتد اینکه، پول بیت المال هدر می رود و با گذشت زمان یا طرح ها به پایان نمی رسد ویا اگر هم به سرانجام رسید،  هزینه اجرای طرح چندین برابر، هزینه زمان عقد قرارداد خواهد بود مطئن باشید.و با روندی که آب منطقه ای و شهرداری در پیش گرفته اند. این دو طرح یا به طور ناقص اجرا می شودو یا هم، بلاتکلیف رها خواهد شد. شاید نسل بعد و یا نسل های بعد، در خور گورسوزان و خور شیلات مسابقات جهانی جت اسکی برگزار کردند، شاید هم تا قیام قیامت این دو خور، چهره امروز خود را حفظ کردند. یقین بدانید اگر این اتفاق بیفتد آیندگان، مسوولان را نخواهند بخشید که از این ظرفیت های گردشگری، استفاده نکرده اند.