بر اساس
دادههای بانک جهانی درآمد سرانه ایرانیان در پایان سال 2017 میلادی 5 هزار و 221 دلار بود و این پارامتر در سال ۲۰۱۸ به ۱۹ هزار و ۱۳۰ دلار رسید که این درآمد سرانه از کشورهایی چون آرژانتین، بلغارستان، مکزیک، آذربایجان، تایلند، چین، برزیل، صربستان، آفریقای جنوبی، اندونزی و اکوادور بالاتر بود اما در پایان سال 2020 درآمد سرانه به 2 هزار و 756 دلار افت کرد.
یعنی از سال 2018 تا سال 2020
درآمد سرانه ایرانیان حدود 72 درصد کاهش داشته است. لازم به ذکر است متوسط درآمد سرانه ناخالص از تقسیم تولید ناخالص داخلی سالانه بر جمعیت کشورها به دست میآید که از سال 2018 به سرعت کاهش یافته است. تولید ناخالص داخلی ایران نیز در سال 2020 بدون احتساب تورم تقریبا 231 میلیارد دلار بود. یعنی اقتصاد ایران طی سه سال در مقایسه با سال 2017 حدود 20 درصد کوچک شده است.
مهمترین دلیل این اتفاقات خروج آمریکا از برجام است. حال در آستانه
احیای برجام خبر رسیده است که تا بعد از انتخابات میان دوره ای آمریکا که حدودا در ماه آبان اتفاق میافتد موضوع برجام از سوی آمریکا بررسی نخواهد شد.بانک جهانی آمارهای جالبی را از اوضاع اقتصادی و اجتماعی ایران منتشر کرده است که به بررسی آن میپردازیم.
رشد سالانه تولید ناخالص داخلی (GDP)
چشمانداز اقتصاد جهانی به بررسی روندهای اقتصاد جهانی و چگونگی تأثیر آنها بر کشورهای در حال توسعه میپردازد. این گزارش شامل پیشبینیهای سه ساله خاص کشور برای شاخصهای اصلی اقتصاد کلان، از جمله بازارهای کالایی و مالی است. در گزارش بانک جهانی رشد سالانه تولید ناخالص داخلی 231.55 میلیارد دلار و سرانه درآمد 2 هزار و 756 دلار گزارش شده است.پیشبینی اقتصاد جهانی در سال 2023 برای ایران رشد سالانه تولید ناخالص داخلی 2.2 درصد است که نسبت به 2020 با کاهش مواجه است و چنانچه تحریمهای ظالمانه ادامهدار باشد این افت میتواند تداوم داشته باشد.
شاخص سرمایه انسانی
شاخص سرمایه انسانی، دادههایی را در سطح کشوری برای هر یک از مؤلفههای شاخص سرمایه انسانی و به تفکیک جنسیت ارائه میدهد. این شاخص میزان سرمایه انسانی را اندازه گیری میکند که یک کودک امروزی میتواند تا سن 18 سالگی به آن دست یابد. این شاخص با توجه به خطرات سلامت و تحصیلات در کشوری که در آن زندگی میکند طراحی شده است تا نشان دهد که چگونه بهبود در نتایج فعلی بهداشت و آموزش، بهرهوری نسل بعدی نیروی کار را شکل میدهد. با این فرض که کودکانی که امروز متولد میشوند؛ در 18 سال آینده فرصتهای آموزشی و خطرات سلامتی که در حال حاضر با آن مواجه هستند را تجربه میکنند.این شاخص برای کشور ما 0.6درصد است. این میزان نشان میدهد که ایران در بین کشورهای جهان از امتیاز متوسطی برخوردار است. اما متاسفانه از سال 2017 به بعد با بالاگرفتن موج مهاجرت در کشور، سرمایه نیروی انسانی که عمدتا در سنین 18 تا 45 سال بودند از کشور خارج شدند. این به آن معناست که نیروی کاری که از تولد تا 18 سالگی برای آن هزینه شده است تا در سنین بعد 18 سال از بهرهوری آن در بازار کار داخلی استفاده شود؛ کشور را ترک کرده است و جذب بازار کار سایر کشورها شده است. در بین کشورهای دنیا سنگاپور با 0.9 درصد بالاترین شاخص سرمایه انسانی را داراست.
روزنامه صبح ساحل