نتایج جست‌و‌جو

  • بستک شاید آینده گردشگری
    اواخر فروردین ماه امسال با دوستان علاقمند به علم گردشگری در استان هرمزگان، تصمیم گرفتم به بستک سفر کنیم. زمانی که راهی سفر شدیم، هوا خنک بود.
  • راه اندازی مجدد آموزشگاه رانندگی پایه یک در هرمزگان؛ اقدامی بجا،ضروری و قابل تحسین
    هرمزگان به علت دارا بودن دو اسکله و بندر بزرگ شهید رجایی و شهید باهنر یکی از پر ترددترین جاده های کشور از حیث جابجایی و ترانزیت کالا محسوب می شود به طوری که محور اسکله شهید رجائی-بندر عباس به عنوان پر ترافیک ترین‌ مسیر استان روزانه پذیرای هزاران و سالانه میلیون ها وسایل نقلیه سنگین می باشد و بهمین خاطر بندرعباس به حق پایتخت حمل و نقل کشور نامیده می شود.
  • سرمقاله فرهنگی به نام توجه به هشدارهای هواشناسی
    ظهر دوشنبه هفته گذشته، خبر مفقود شدن سه دختر نوجوان در رودخانه‌های سیخوران از توابع سیاهو در شبکه‌های اجتماعی بسیار موردتوجه قرار گرفت که درنهایت پس از 24 ساعت تلاش و جستجوی بی‌وقفه، پیکرهای بی‌جان این سه دختر در انتهای رودخانه ماشاری کشف شد. حادثه تلخی که قرار بود یک بعد از ظهر دلچسب در هوای ابری باشد؛ اما به غمی سیاه و رنج ابدی تبدیل شد. در این حادثه علت‌های زیادی مطرح شد که اصلی‌ترین آن بی‌توجهی به هشدارهای جوی و خودداری نکردن از توقف در مسیر رودخانه‌ها بوده است.
  • ضرورت زیباسازی ورودی‌های شهر بندرعباس؛ تنپوش هنر بر آهن
    دروازه و یا مسیر ورودی بسیاری از شهرهای دنیا از جمله ایران در گذشته های نه چندان دور نماد هویت و فرهنگ باشندگان آن شهرها بوده است.معمولامسافرانی که از راههای دور و نزدیک وارد آن شهرها می شدند اولین تصویری که دیدگان و احساس آنها را نوازش می داد و در اذهانشون برای همیشه نقش می بست دروازه ی ورودی آن شهرها بود.
  • نور خدا خاموش نمی شود...
    «دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا و تمام اعضای خانواده در جریان سفر خود به اراضی اشغالی از دیوار ندبه دیدن کرد. دیوار ندبه مقدس ترین مکان مذهبی یهودیان به شمار می رود که بر روی تپه موریا در شهر اورشلیم قرار دارد.»(1) این ترندترین خبر جهان سیاست در اول خرداد ۱۳۹۶ هجری شمسی بود. پایبندی به بنیادهای اعتقادی در تمام ابعاد و شمول آن در تمام جهان و حتی در بین سیاستمداران هم دیده می شود.
  • مطالبه گری از مسیر جاده «چاه‌سمال» می‌گذرد یا ساختمان سفید بلوار ساحلی بندرعباس؟
    بهانه‌ی  قلم‌فرسایی این یادداشت؛ کامنت یکی از هم استانی‌های نوجوان عزیزمان در ذیل آگهی استخدام یک شرکت تجاری خصوصی در فضای مجازی برای ارائه رزومه جهت استخدام بود. نکته نغز و ظریفی در این کامنت، البته همراه با جای درد در اندیشه من داشت.