رسانه‌های اجتماعی و سلامت روان زنان

 در سال 2021، یک دختر به طور متوسط تقریباً پنج تا 8 ساعت ساعت در روز از صفحه نمایش برای سرگرمی استفاده می‌کرد در حالی که با رسیدن به نوجوانی میزان ساعت استفاده از فضای مجازی افزایش می‌یابد و بیشتر آن زمان صرف دیدن فیلم‌ها و ویدئوها می‌شود. تمام این زمانی که با استفاده از رسانه‎های اجتماعی می‌گذرد، می‌تواند بر کودکان تأثیر بگذارد و آن‌ها را به روش‌های مستقیم و غیرمستقیم در مورد هنجارها و ارزش‌های فرهنگی آموزش دهد. با توجه به محدودیت‌هایی که معمولاً در مورد دختران و زنان در رسانه‌ها، از جمله تلویزیون، فیلم‌ها و رسانه‌های اجتماعی به تصویر کشیده می‌شود، درک دختران از اینکه چه کسی و چه چیزی می‌تواند باشد محدود شده و بر سلامت روان‌ آنان تأثیر منفی می‌گذارد. این مقاله تحقیقات روان‌شناختی در مورد روش‌هایی که مصرف رسانه‌ها بر دختران تأثیر می‌گذارد را بررسی می‌کند و پیشنهاداتی را ارائه می‌کند که والدین، معلمان، درمانگران و شهروندان نگران می‌توانند از آن‌ها برای کمک به دخترانشان در ایجاد عادات رسانه‌ای سالم‌تر استفاده کنند.

دختران نقش‌های جنسیتی را از طریق رسانه‌ها می‌آموزند
قبل از اینکه بچه‌ها بتوانند صحبت کنند، زن بودن و مرد بودن را تشخیص می‌دهند. مطالعات مارتین سی ال و روبل دی  در سال 2004 نشان داده است که کودکان تا شش ماهگی می‌توانند صدای مردان را از صدای زنان تشخیص دهند و در نه ماهگی می‌توانند تصاویر زنان و مردان را از یکدیگر تشخیص دهند. بین یازده تا چهارده ماهگی، کودکان توانایی تداعی و تطابق این دو توانایی را پیدا می‌کنند و صدای مردان را با عکس‌های مردان و صدای زنان را با عکس‌های زنان تطبیق می‌دهند. بنابراین، کودکان از سنین پایین درک درستی از مقوله‌های جنسیتی پیدا می‌کنند.  علاوه بر این، هنگامی که کودکان به این تداعی‌ها توجه بیشتری می‌کنند، با موفقیت بیشتری در فعالیت‌ها یا بازی با اسباب‌بازی‌هایی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم، مربوط به جنسیت آن‌ها است، شرکت می‌کنند. بازنمایی جنسیتی در رسانه‌ها ممکن است منبع مهمی برای یادگیری در مورد نقش‌های جنسیتی در دوران کودکی باشد. در نتیجه، سوگیری‌هایی که در بازنمایی دختران و زنان در رسانه‌ها ایجاد می شود، مشکل‌ساز خواهد شد. در حالی که عموم مردم به طور فزاینده‌ای از پیام‌هایی که نقش‌های جنسیتی سنتی را تقویت می‌کنند، آگاه هستند، اما رسانه‌ها به عنوان ارائه‌دهنده اصلی این پیام‌ها، همچنان تمایل دارند نقش‌های جنسیتی کلیشه‌ای را ترویج کنند. تجزیه و تحلیل اخیر چند برنامه  محبوب کودکان بیانگر این است که این برنامه‌ها در اکثر قسمت‌ها شخصیت‌های زن را به شکل مثبت نشان می‌دهند.
با این حال، همین برنامه‌ها مردان را دو برابر بیشتر در رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی یا ریاضیات نشان می‌دهند و سه برابر بیشتر احتمال دارد که شخصیت‌های زن را با لباس‌های آشکار یا نیمه برهنه نشان دهند. به طور کلی پیام‌های رسانه‌ای نشان می‌دهد که پسر یا مرد بودن ارزش بیشتری نسبت به دختر یا زن بودن دارد و مردان توانایی بیشتری در عرصه‌های اجتماعی دارند. علاوه بر این، قرار گرفتن بیشتر در معرض رسانه‌ها با باورهای عمیق‌تر در قالب‌های جنسیتی، از جمله نگرش‌های سنتی‌تر در مورد رفتارها، روابط و نقش‌های شغلی مرتبط است .

نارضایتی از بدن 
دختران از سن 5 سالگی در صورت قرار گرفتن در معرض تلویزیون با تمرکز بر ظاهر، شروع به افزایش نارضایتی از بدن خود می‌کنند، و در زمان نوجوانی، اغلب آنچه را که رسانه‌ها در مورد ظاهر پسران و دختران می‌گویند، درونی کرده‌اند. برای دختران، این درونی‌سازی منجر به خود شئ‌پنداری خواهد شد و آنان ظاهر خود را بیش از سایر خصوصیات درونی مهم خواهند دانست. تمام این عناصر در نهایت به عزت‌نفس پایین، شرم از بدن ، اضطراب و افسردگی منتهی می‌شود. 
در واقع تصویرهای کلیشه‌ای از جنسیت در رسانه‌ها پیامدهای واقعی برای هر دو جنس در پی دارد. به عنوان مثال، قرار گرفتن در معرض بازنمایی‌های جنسیتی سنتی بر ادراک دختران از علایق فعلی و انتخاب‌های آینده تأثیر می‌گذارد و  آن‌‌ها را از دنبال کردن مشاغل مختلف باز می‌دارد. به علاوه، کلیشه‌های رسانه‌ای در مورد ظاهر و جنسیت دختران می‌تواند منجر به تصویر منفی بدن و کاهش سلامت روان شود.  دختران در دوران نوجوانی نسبت به پسرها احساس اعتماد به نفس، شجاعت و اقتدار کمتری می‌کنند، مسئله‌ای که به نظر می‌رسد حداقل تا حدودی ناشی از فقدان الگوهای زن قوی و مستقل در تلویزیون و سایر رسانه‌ها است.  هنگامی که دختران و زنان در معرض الگوهای زنان قوی قرار می‌گیرند، نتایج بسیار مثبت است. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که بیش از نیمی از زنان شرکت کننده از الگوهای نقش زن فیلم و تلویزیون برای قاطعیت و جاه طلبی بیشتر الهام گرفتند. امروزه، تنها ویدئوهای مصرف‌شده از طریق تلویزیون، فیلم‌ها و پلتفرم‌های آنلاین مانند یوتیوب نیستند که بر سلامت روان دختران تأثیر می‌گذارند. از زمان اختراع و استفاده گسترده از رسانه‌های اجتماعی، مطالعات به طور مداوم نشان داده‌اند که تعاملات در این سایت‌ها از جمله فیس‌بوک، اینستاگرام و توییتر بر دختران تأثیر منفی می‌گذارد و منجر به افسردگی ، تصویر بدنی منفی و حتی خودکشی می‌شود. افزایش استفاده از رسانه‌های اجتماعی با خواب ضعیف، آزار و اذیت آنلاین، اعتماد به نفس پایین و تصویر بدنی منفی مرتبط است. از طرفی استفاده از رسانه‌های اجتماعی باعث استرس و مقایسه اجتماعی می‌شود. بخشی از دلیل این امر ماهیت رسانه‌های اجتماعی است که شامل تعاملات از طریق متن و تصاویری است که می‌تواند به طور خاص برای مصرف دیگران تنظیم و ساخته شود. در نتیجه مواردی مانند تعداد لایک‌هایی که فرد دریافت می‌کند می‌تواند منبع استرس باشد. پیامدهای منفی استفاده از رسانه های اجتماعی بر دختران، محققان را بر آن داشته است تا توضیح دهند که افزایش نرخ خودکشی از سال 1999 تا 2014 در میان دختران بین 10 تا 14 سال می‌تواند نتیجه استفاده بیشتر از رسانه‌های اجتماعی باشد.

نقش والدین در شکل‌گیری عادات ‌رسانه‌ای سالم 
دختران و به طور کلی نوجوانان نباید به طور کامل از مصرف رسانه‌ها منع شوند. در عوض، والدین، معلمان، درمانگران و افراد دیگر می‌توانند به دختران کمک کنند تا عادت‌های رسانه‌ای سالمی ایجاد کنند. درباره کلیشه‌های مطرح شده به صورت مساله‌محور بحث کنید. برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها و ویدیوهای آنلاین را با بچه‌ها تماشا کنید و سپس درباره آنچه دیده‌اند، گفتگو کنید. 
اگر محتوا شامل کلیشه‌های جنسیتی یا سایر پیام‌های رسانه‌ای منفی است، حتماً آن‌ها را مطرح کرده و به ایرادات آن اشاره کنید. کودکان زیر 13 سال را محدود کنید. به کودکان اجازه ندهید قبل از آماده شدن از نظر بلوغ نسبی، در حساب‌های رسانه‌های اجتماعی ثبت‌نام کنند. با استفاده از برنامه‌ها و تنظیمات، محدودیت‌های صفحه نمایش را تنظیم کنید تا مدت زمانی که کودک می‌تواند به رسانه‌های اجتماعی و سایر برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها دسترسی داشته باشد را محدود کنید. قانونی ایجاد کنید که هیچ دستگاه تلفن همراهی در میز شام وجود نداشته باشد و مطمئن شوید که بزرگسالان نیز به آن پایبند هستند. رسانه‌ها را از اتاق خواب‌ها خارج کنید . اجازه ندهید بچه‌ها یک شبه دستگاه‌های تلفن همراه را در اتاق خواب خود داشته باشند. 
وسوسه بررسی دستگاه‌های آن‌ها می‌تواند خواب را خراب کند و به طور بالقوه مشکلات سلامت روان را تشدید کند. به دنبال تغییرات در رفتار یا کاهش نمرات باشید، این موضوع ممکن است نشان دهنده یک مشکل باشد. اگر به نظر می رسد که کودکان کناره‌گیری می‌کنند یا سلامت‌روان آنان رو به کاهش است زمان آن رسیده است که از یک متخصص بهداشت روان کمک بگیرید . 

روزنامه صبح ساحل