اجتماعی
گریه در خواب ممکن است برای نوزادان، کودکان، بزرگسالان و افراد مسن اتفاق بیفتد. بیدار شدن با چشمان اشک‌بار می‌تواند ناراحت‌کننده بوده و فکر بسیاری از افراد را درگیر کند، چرا در خواب گریه می‌کنم؟ آیا کابوس دیده‌ام؟ آیا این گریه ناخودآگاه است؟ یک عملکرد غیر ارادی است؟ گریه در خواب، می‌تواند پاسخی طبیعی به غم، استرس یا اضطراب باشد یا حتی گاها ممکن است بخشی طبیعی از کابوس‌ها یا رویاهای ترسناک یا غم‌انگیز باشد. با این حال در سطوح بالاتر با اختلالات سلامت روان و همچنین اختلالات خواب زمینه‌ای مرتبط خواهد بود. در ادامه علل رایج گریه هنگام خواب، چگونگی تأثیر آن بر گروه‌های سنی مختلف و زمان ضروری مشورت با متخصص را بررسی می‌کنیم.
وقتی نوزاد متولد می شود، به زمان نیاز دارد تا خود را با چرخه خواب جدید وفق دهد. خواب شش مرحله دارد و حرکت سریع چشم یکی از این مراحل است که به آن خواب سبک نیز گفته می‌شود. نوزادان نسبت به بزرگسالان زمان بیشتری را در طول این خواب می‌گذرانند. نوزادان در خواب گریه می‌کنند زیرا عادت ندارند از خواب عمیق به خواب سبک بروند و این انتقال می‌تواند برای آن‌ها ناراحت‌کننده باشد و باعث شود با گریه از خواب بیدار شوند. با این حال، گاهی اوقات آن‌ها آرام می‌گیرند و به خواب ادامه می‌دهند. اگر کودک شما بیشتر از حد معمول یا برای مدت طولانی بی وقفه گریه می‌کند، ممکن است از مشکل زمینه‌ای بدنی ناشی شود و بهتر است سایر علائم را بررسی کرده و با پزشک اطفال صحبت کنید.
پاراسومنیا یا خواب‌پریشی گروهی از اختلالات خواب است که در آن رفتارها و عملکردهای فیزیکی یا گفتاری ناخوشایند و غیرمطلوبی در هنگام خواب رخ می‌دهد و وحشت‌های شبانه نوعی از پاراسومنیا است. چنانچه در خواب وحشت شبانه را تجربه کنید وقتی بیدار می‌شوید نمی‌توانید آن را به خاطر بیاورید و کودکان بیشتر از بزرگسالان این موارد را تجربه می‌کنند. وحشت شبانه بیشتر در سنین 3 تا 7 سالگی رخ می‌دهد. تخمین زده می‌شود که 30 درصد از کودکان دختر و پسر دچار وحشت شبانه می‌شوند. طول زمانی یک وحشت شبانه می‌تواند بین چند ثانیه تا چند دقیقه باشد و شامل حرکت شدید در رختخواب، جیغ زدن و یا راه رفتن در خواب خواهد بود و می‌تواند باعث گریه در خواب و هنگام بیداری شود. در حدود سن 10 سالگی، فراوانی وحشت‌های شبانه به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
چه چیزی بدتر از خواب بد و کابوس است؟ اگر خوب فکر کنید احتمالا یک کابوس را به یاد می‌آورید که در کودکی بیشتر از بزرگسالی آن را می‌دیدید و حالا در بزرگسالی کابوس‌های خاص این دوره‌ی زمانی را دارید که هر کسی می‌تواند آن‌ها را تجربه کند. بیدار شدن از یک کابوس با توجه به محتوای آن می‌تواند باعث ایجاد احساس ترس، ناراحتی، لرزش و گریه شود. گاهی اوقات، یک کابوس می‌تواند آنقدر شدید باشد که باعث شود با گریه از خواب بیدار شوید. غیرممکن است که به طور کامل از هجوم رویاهای ترسناک به خواب جلوگیری کنید. اگرچه دانشمندان به طور کامل مطمئن نیستند که چرا مردم کابوس می‌بینند، اما معتقدند که این کابوس‌ها به نحوه پردازش احساسات و استرس‌های دشوار، مدیریت موقعیت‌های نامطلوب و مقابله با احساسات اضطراب‌آور در مورد رویدادهای آینده مربوط می‌شود.
هرکسی زمانی که با یک فقدان غم‌انگیز یا یک رویداد آسیب‌زا مواجه می‌شود، غم و اندوه را در شکل و اندازه متفاوتی تجربه می‌کند. برخی از افراد می‌توانند به راحتی احساسات خود را ابراز کنند، بدون موانع زیادی به دنبال کمک هستند و می‌توانند به سرعت از رویداد ناگوار گذر کنند. برخی دیگر ممکن است ترجیح دهند احساسات خود را نادیده بگیرند یا سرکوب کنند و از دیگران کناره‌گیری کنند. برخی افراد تمایل دارند طوری رفتار کنند که انگار همه چیز خوب است. آن‌ها در طول روز مشغول و فعال هستند، اما در شب، احساسات دشوار و سرکوب‌شده به عنوان مشکلات خواب ظاهر می‌شوند. هیچ راه ثابتی در سوگواری برای از دست دادن یک عزیز وجود ندارد و گریه در خواب ممکن است روش طبیعی بدن شما برای مدیریت آن تجربه باشد. تماس با یک درمانگر یا متخصص سلامت روان می تواند به شما کمک کند تا آن احساسات دشوار را پردازش کنید، راه های مقابله را تعیین کنید و یاد بگیرید که چطور آن را درمان کنید.
از مسائل کاری، مشکلات زناشویی، خانوادگی و مالی گرفته تا نگرانی‌های حول محور سلامتی، زندگی می‌تواند پر از عوامل استرس‌زا باشد. اگر زندگی موقعیت‌های بسیار پیچیده‌ای را برای شما رقم زده است، بدن شما باید آن‌ها را پردازش کند. خواب از توانایی مغز برای ایجاد خاطرات عاطفی، توسعه رفتار همدلانه و تعدیل واکنش عاطفی پشتیبانی می‌کند. استرس و اضطرابی که احساس می‌کنید می‌تواند به صورت گریه در خواب ظاهر شود، زیرا مغز شما در حال کار بر تنش شدیدی است که در زندگی شما وجود دارد.
پاراسومنیا دسته‌ای از اختلالات خواب است که شامل راه رفتن در خواب و خواب گویی می شود. فردی که پاراسومنیا را تجربه می‌کند، رویای خود را به صورت فیزیکی در زندگی واقعی اجرا می‌کند که می‌تواند شامل گریه باشد. اگر یکی از اعضای خانواده شما این اختلال خواب را داشته باشد، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر است. پاراسومنیا با استرس، اضطراب و تغییرات عمده در عادات خواب تشدید می‌شود و می‌تواند ایمنی فرد را به خطر بیندازد زیرا از محیط فیزیکی خود آگاه نیست. این افراد ممکن است ناخواسته با خوردن مواد سمی، افتادن از بلندی یا پایین آمدن از پله‌ها یا برخورد با اشیا به خود آسیب برسانند. اگر مکرراً پاراسومنیا را تجربه می‌کنید، مهم است که از یک متخصص خواب یا روانپزشک در مورد گزینه‌های درمانی و نکات پیشگیری کمک بگیرید.
افسردگی یک اختلال خلقی رایج است که با احساس غم و اندوه، ناامیدی و از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی لذت بخش بودند، مرتبط است. ارتباط بین مشکلات خواب و افسردگی مشهود است. هفتاد و پنج درصد از افراد مبتلا به افسردگی گزارش می‌دهند که مشکلاتی در به خواب رفتن و در خواب ماندن دارند. یکی از علائم افسردگی داشتن گریه بدون دلیل است که به صورت گریه در خواب نیز ظاهر می‌شود.
افسردگی صبحگاهی به عنوان تغییرات خلقی روزانه نیز شناخته می‌شود و نوعی افسردگی است که هنگام بیدار شدن از خواب در صبح رخ می‌دهد. برخی از علائم عبارتند از خوابیدن طولانی‌تر از حد معمول، احساس ناامیدی یا بدخلقی زمانی که از خواب بیدار می‌شوید، انرژی کم برای شروع برنامه صبحگاهی خود و داشتن چشم انداز ضعیف برای روز. دلایل افسردگی صبحگاهی مشخص نیست. با این حال، محققان پیشنهاد می‌کنند که به مشکلات ریتم شبانه‌روزی شما مربوط می‌شود. ریتم شبانه‌روزی چرخه طبیعی خواب و بیداری بدن شما است که عملکردهای اساسی را در طول روز انجام می‌دهد تا به شما کمک کند شب به خواب بروید و صبح از خواب بیدار شوید.
زوال عقل با اختلالات خواب مرتبط است و محققان توضیح می‌دهند که به طور بالقوه به دلیل بی‌نظمی چرخه خواب و بیداری ناشی از انحطاط هیپوتالاموس و ساقه مغز است. افراد مبتلا به زوال عقل گزارش کرده‌اند که در به خواب رفتن، چرت زدن بیشتر در روز، تحریک‌پذیری بیشتر در عصر و بیدار شدن مکرر در طول شب مشکل دارند. اگر داروی جدیدی را شروع کرده‌اید، مصرف آن را متوقف کرده‌اید یا دوز آن را تغییر داده‌اید، می‌تواند باعث مشکلات خواب شود. داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارند می توانند چرخه خواب و بیداری شما را تغییر دهند. برخی از نمونه‌های داروهایی که می‌توانند باعث بی‌خوابی شوند عبارتند از داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج و داروهایی که برای درمان بیماری‌های قلبی عروقی یا دیابت استفاده می‌شوند. حتماً در مورد عوارض جانبی داروهایتان با پزشک خود مشورت کنید. در نهایت، در برخی موارد، گریه در خواب ممکن است به دلایل عاطفی یا ذهنی نباشد. بلکه ممکن است گریه به دلیل یک وضعیت جسمانی باشد که باعث آبریزش چشم می‌شود. برخی از بیماری‌ها شامل آلرژی، ورم ملتحمه یا مسدود شدن مجرای اشکی است. درمان این شرایط از تولید اشک در هنگام خواب جلوگیری می‌کند. هر چند وقت یکبار گریه کردن در خواب طبیعی است. انسان بودن یعنی احساسی بودن و اشک بخشی از پردازش این احساسات است. با این حال، اگر اغلب در خواب گریه می‌کنید یا توانایی شما را در عملکرد صحیح مختل می‌کند یا مانع از انجام فعالیت‌های روزانه‌تان می‌شود، مهم است که با پزشک یا متخصص سلامت روان خود تماس بگیرید. آن‌ها می‌توانند به شناسایی بیماری زمینه‌ای کمک کرده و گزینه‌های درمانی را برای بهبود خواب و رفاه کلی ارائه دهند.
تگ ها:
نظرسنجی
اخبار مرتبط
ازدواج و طلاق در هرمزگان افزایش یافت
بازگشت حجاج هرمزگانی از حج تمتع
رگ مصنوعی جایگزین شریان بيماربندرعباسي شد
شرکت آب و فاضلاب روستایی هرمزگان رتبه سوم دستگاه برتر استانی را کسب کرد
احداث مصلی بندرعباس در بی پولی گیر کرده است
پربازدیدترین ها
مجموعه سازه گستر گامبرون
شرایط جدیدی برای دریافت کارت اعتباری سهام عدالت اعلام شده که براساس آن شش گروه از سهامداران نمی‌توانند کارت اعتباری بگیرند.
مدیر فناوری اطلاعات و ارتباطات سازمان منطقه آزاد قشم از الکترونیکی شدن مراحل ثبت نام و تمدید کارت شهروندی قشم با هدف کاهش مراجعات حضوری برای کنترل بهتر و مقابله با شیوع ویروس کرونا در جزیره خبر داد.
جدیدترین اخبار
