20

دی

1403


اقتصادی

19 دی 1403 08:28 0 کامنت

اهمیت کانال پاناما


به گزارش مرکز آنکسام، کانال پاناما به عنوان یکی از مهمترین شریان‌های تجارت بین‌المللی، نقش استراتژیک در حمل و نقل دریایی جهانی دارد. این آبراه ترانزیتی که توسط ایالات متحده ساخته و در سال ۱۹۹۹ به پاناما منتقل شد، سال‌ها تحت حاکمیت پاناما اداره می‌شد. با این حال، تهدید دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده برای در دست گرفتن کنترل مجدد کانال، روابط پاناما و ایالات متحده را تیره کرده و بحث‌های بین المللی را برانگیخته است.
کانال پاناما یک گذرگاه دریایی را فراهم می‌کند که اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام را به هم متصل و ۵ درصد تجارت جهانی را تسهیل می‌کند. در سال ۱۹۷۷، توافق‌نامه‌های بین رئیس جمهور ایالات متحده، جیمی کارتر و رهبر پاناما، عمر توریخوس، امضاء شد که کنترل کانال را در سال ۱۹۹۹ به پاناما منتقل و بدین ترتیب حقوق حاکمیت پاناما در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته شد.
امروزه ایالات متحده یکی از کاربران اصلی این کانال است، در حالی که چین با حجم تجارت ۲۱ درصد سهم قابل توجهی را در اختیار دارد. از منظر منافع ژئوپلیتیک ایالات متحده، کانال پاناما نقش مهمی در ایجاد تعادل بین نفوذ فزاینده چین و حفظ برتری استراتژیک در آمریکای لاتین ایفا می‌کند. در این زمینه، اظهارات اخیر ترامپ را می‌توان به عنوان تلاشی برای بازگرداندن سلطه منطقه‌ای آمریکا تعبیر کرد. ترامپ که خواستار بازگرداندن کنترل کانال پاناما به آمریکا شد، هزینه‌های ترانزیت کشتی‌های آمریکایی توسط پاناما را «بیش از حد» و «ناعادلانه» توصیف و همچنین از افزایش نفوذ چین بر این کانال ابراز نگرانی کرد. ترامپ با گفتن «پاناما ما را غارت می‌کند»، انتقادات خود را تشدید و اظهار داشت که اگر اصول اخلاقی و قانونی اعمال نشود، کنترل کانال را پس خواهند گرفت. 
خوزه رائول مولینو، رئیس جمهور پاناما در واکنش به این اظهارات، با تاکید بر اینکه این کانال نماد استقلال پاناما و حاکمیت آن غیرقابل مذاکره است، قاطعانه این موضوع را رد کرد و گفت: «کانال پاناما متعلق به پانامایی‌ها است و خواهد ماند.» این اظهارات متقابل باعث ایجاد تنش دیپلماتیک بین دو کشور شده و نشان می‌دهد که ادعاهای پوپولیستی ترامپ در منطقه از منظر حقوق بین الملل چالش‌هایی را به همراه دارد.

قانون چه می‌گوید؟ 


صحت درخواست ترامپ بر اساس قوانین بین‌المللی قابل بحث است. قراردادهای ۱۹۷۷ انتقال کانال را به صورت دائمی و غیرقابل برگشت تنظیم کرده است. پذیرش هرگونه ادعایی از سوی ایالات متحده در مورد کانال، تلاشی دشوار برای جامعه بین المللی خواهد بود. بیانیه یادداشت تفاهم مربوط به معاهده «توریخوس-کارتر» در سال ۱۹۷۷، «حق ایالات متحده برای اقدام برای اطمینان از باز، امن و قابل دسترس بودن کانال نباید به عنوان قصد مداخله در امور داخلی پاناما تلقی شود». این امر یک چارچوب محدودکننده برای مداخله فراهم می‌کند. با این حال، برداشت ایالات متحده از وضعیتی که امنیت کانال را تهدید می‌کند، امکان استفاده از حق مداخله به عنوان یک مانور سیاسی را باز می‌گذارد. همچنین باید توجه داشت که «کوین مارینو کابررا» که به عنوان نماینده دیپلماتیک آمریکا در منطقه منصوب شده، چگونه روابط با پاناما را در مواجهه با لفاظی‌های تند ترامپ مدیریت خواهد کرد. فعالیت کابررا، در چارچوب سیاست «اول آمریکا»، می‌تواند به بی‌اعتمادی طولانی مدت بین پاناما و ایالات متحده منجر شود.

رقابت با چین


رقابت آمریکا و چین نیز در اظهارات تند دولت ترامپ در مورد کانال پاناما آشکار شده که هشداری علیه افزایش نفوذ چین در آمریکای لاتین است. چین پس از قطع روابط با تایوان در سال ۲۰۱۷ با پاناما روابط دیپلماتیک برقرار کرد و این موضوع مورد انتقاد دولت ترامپ در ایالات متحده قرار گرفت. اگرچه مقامات پانامایی قاطعانه این ادعا را رد کرده‌اند که نفوذ چین در این کانال افزایش یافته، اما این اظهارات به وضوح بازتاب رقابت آمریکا و چین بر سر کانال است. ادعاهای دولت ترامپ در مورد کانال پاناما نه تنها چین را هدف قرار داده است، بلکه به عنوان بازتابی از موضع ایالات متحده در قبال متحدانش تلقی می‌شود. تهدید استقلال این کانال می‌تواند بر حجم تجارت جهانی تأثیر منفی بگذارد و باعث تغییر در مسیرهای کشتیرانی دریایی شود. به خصوص با توجه به رقابت بین ایالات متحده و چین، بحث بر سر این کانال می‌تواند ابهاماتی را در سیستم تجارت بین المللی ایجاد کند.

تاثیر منفی بر نفوذ واشنگتن


مواضع ایالات متحده در قبال پاناما می‌تواند تأثیرات زیادی بر تعادل دیپلماتیک در منطقه ایجاد کند. برای مردم پاناما، استقلال کانال به عنوان نمادی از هویت ملی تلقی می‌شود. اظهارات ترامپ می‌تواند منجر به واکنش شدید ملی‌گرایانه در میان مردم پاناما شود و شکاف عمیق‌تری در روابط با ایالات متحده ایجاد کند. همچنین، این وضعیت می‌تواند منجر به کاهش نفوذ ایالات متحده در سراسر آمریکای لاتین شود و کشورهای منطقه را به یافتن همکاری‌های جایگزین وادار کند. کانال پاناما، به عنوان محل تلاقی تجارت جهانی و رقابت ژئوپلیتیکی، به موضوعی تبدیل شده که بازتاب دهنده پویایی‌های اساسی روابط بین الملل است. اظهارات ترامپ را می‌توان تلاشی برای بازتعریف ایالات متحده از رهبری جهانی دانست. با این حال، چنین اظهارات پوپولیستی و تند می‌تواند شکاف‌های عمیقی در روابط دیپلماتیک ایجاد کند. 
واکنش‌های پاناما و رویکرد جامعه بین المللی عوامل کلیدی تعیین‌کننده چگونگی تحول این بحث خواهد بود. اگر واشنگتن در روابط خود با متحدان خود در منطقه سیاست سازنده‌تر و احترام آمیزتری اتخاذ نکند، این تنش می‌تواند نه تنها روابط بین دو کشور بلکه توازن دیپلماتیک کلی در آمریکای لاتین را نیز تضعیف کند. این رویکرد می‌تواند باعث شود که کشورهای آمریکای لاتین اعتماد خود را به ایالات متحده از دست بدهند و آن‌ها را وادار کند که به دنبال اتحادهای جایگزین باشند. چنین سناریویی می‌تواند بر همکاری اقتصادی و ثبات منطقه‌ای تأثیر منفی بگذارد و به طور بالقوه منجر به یک بحران دیپلماتیک و تجاری طولانی مدت شود.
  

روزنامه صبح ساحل

دیدگاه ها (0)
img