27

بهمن

1403


اجتماعی

10 بهمن 1403 08:50 0 کامنت

 این تحقیقات به طور مداوم نشان می‌دهد که شبکه‌های اجتماعی با افزایش سن به سمت کوچک شدن پیش می‌روند. حمایت عاطفی، که به عنوان رشد صمیمیت و درک متقابل تعریف می‌شود و به تعداد افرادی که برای آرامش و مشاوره در زمان‌های چالش‌برانگیز به آن‌ها مراجعه می‌کنیم، اشاره دارد، هسته‌ی مفهومی این پژوهش‌ها به حساب می‌آید. این مفهوم برای بهزیستی ضروری است، به‌ویژه در افراد مسن‌تر و جایی که سلامت شناختی بهتر، ثبات عاطفی و امید به زندگی را پیش‌بینی می‌کند. مطالعات گذشته نشان می‌دهد که انقباض عمومی شبکه‌های اجتماعی در سطح جهانی و بین هردو جنس اتفاق می‌افتد. با این حال، اینکه آیا این کاهش به صمیمی‌ترین شکل‌های حمایت گسترش می‌یابد یا خیر، مورد بحث است. کیت پترووا و همکارانش از یک مجموعه داده طولی منحصربه‌فرد استفاده کردند متشکل از 235 مرد که در ابتدا به عنوان دانشجوی دانشگاه هاروارد بین سال‌های 1939 و 1942 جذب شده بودند. این شرکت‌کنندگان به مدت 71 سال  با داده‌هایی که در فواصل زمانی منظم برای ارزیابی تغییرات در شبکه‌های حمایت عاطفی آن‌ها جمع‌آوری شد،  تحت نظر قرار گرفتند. این رویکرد جامع و طولی به محققان اجازه داد تا چگونگی تغییر شبکه‌های حمایت عاطفی در طول زمان و عوامل مؤثر بر این تغییرات را بررسی کنند. پتروا و همکاران دریافتند که شبکه‌های حمایت عاطفی به طور قابل‌توجهی در بزرگسالی کاهش یافته است، به طوری که تعداد ارائه‌دهنده‌های حمایت عاطفی شرکت‌کنندگان در سنین 30 تا 90 سالگی تقریباً 50 درصد کاهش یافته است. جالب توجه است که این کاهش در بین شرکت‌کنندگان ثابت بود. نتایج همچنین عوامل خاص تأثیرگذار بر شبکه‌های حمایت عاطفی را برجسته کرد. شبکه‌های عاطفی شرکت‌کنندگان در دوره‌هایی که ازدواج کرده بودند، کوچک‌تر شده بود که تثبیت اتکای عاطفی به همسر را نشان می‌داد، با این حال، به نظر نمی‌رسد که بازنشستگی بر تعداد ارائه‌دهندگان حمایت عاطفی تأثیر بگذارد. این مطالعه همچنین نشان داد که تجربیات اولیه‌ی زندگی نقش مهمی در شکل‌دهی اندازه شبکه‌ی حمایت عاطفی ایفا می‌کنند. شرکت‌کنندگانی که در محیط‌های خانوادگی گرم‌تر بزرگ شده بودند، که مشخصه آن‌ها روابط حمایتی و عاطفی مناسب با والدین است، شبکه‌های حمایت عاطفی بزرگ‌تر و کارآمدتری در بزرگسالی داشتند. 

دیدگاه ها(0)
img