خورها تهدیدی برای سلامتی بندرعباسی ها

صبح ساحل ، اجتماعی - شهر بندرعباس با وجود دیگر آلاینده ها از وجود خورهایی که تشدید کننده آلودگی است نیز رنج می برد. خورهای بندرعباس سالهاست به حال خود رها و به جولانگاه موش و دیگر جانوران موذی و محل انتشار بیماری تبدیل شده اند،باید برای حل این مشکل پیش از آن که آلودگی در بندرعباس مانند به مسئله ای غیرقابل حل تبدیل شود، چاره اندیشی کرد.به گزارش شبکه اطلاع رسانی هرمز، خور بخشی از سیستم رودخانه است که نزدیک به دریا است و مصب به طور معمول بسیاری از فیدر نهرها و رودخانه ها و همچنین باز کردن دسترسی به دریا است. با وجود تصفیه اولیه این پسآب‌ها، براساس نتایج نمونه‎برداری‌های انجام شده از پسآب خروجی تصفیه خانه فاضلاب شهر بندرعباس، در حال حاضر پسآب مذکور «بار میکروبی» بالایی داشته و فاقد شرایط زیست محیطی استاندارد جهت «رهاسازی به آب‎های سطحی» است. این خورها به عنوان عامل تهدید کننده شاخص های بهداشتی، زیست محیطی، اجتماعی و امنیتی مطرح بودند. ساماندهی و زیباسازی خورهای سطح شهر وظیفه ذاتی آب منطقه ای است در حالیکه پس از چند سال خورگورسوزان هنوز بهسازی نشده است ، اختلاف بین شهرداری بندرعباس و شرکت آب منطقه ای هرمزگان درخصوص ساماندهی این خور سبب شده است تا مردم بندرعباس تاوان این مشکل بزرگ زیست محیطی را بدهند آلودگی دریاها مشکل بزرگی است که هم بر دریا و هم بر سایر بخشهای زمین تاثیرگذاشته و بطور مستقیم ارگانیسم های دریایی و به طور غیر مستقیم سلامتی انسان را تهدید می کند. سیلاب قبل از ورود به شهر باید توسط دستگاه های متولی همچون آب منطقه ای مهار می شد در بارندگی گذشته هیچگونه ساماندهی و برنامه ریزی در بالا دست صورت نگرفت و شاهد ورود سیلاب همراه با رسوبات بیش از اندازه به شهر و آسیب رسیدگی به زیرساختهای شهری بودیم و ورود رسوبات، خار و خاشاک باعث مسدود شدن دهانه های پل ها بر روی خورها شد و آب وارد منازل مسکونی اطراف خورها شد. هزینه ساماندهی و منظرسازی خورها بالا است و بر اساس برنامه و اعتبارات داخلی شهرداری باید اقدام به آغاز پروژه های جدید کنیم. تمام سعی ما بر این است که اگر اعتبارات شهرداری بندرعباس جوابگو باشد مشکلات بر سر راه خور ها را حل کنیم و مانند خور شیلات به سرانجام برسانیم. مهمترین مشکل استان هرمزگان ضعف مدیریت در پیگیری و حل مشکلات مردم است و متاسفانه در هر زمینه ای که پیگیر مشکلات استان می شویم در کمال تعجب با بی تفاوتی مدیریت ارشد استان مواجه می شویم و علیرغم میل باطنی در پیگیری مشکلات استان تنها هستیم و نمونه بارز این سوء مدیریت معطل ماندن آبشرین کن هایی است که توسط بخش خصوصی در حال راه اندازی است و آشفتگی اوضاع اشتغال،مسکن مهر و سایر موارد مشابه هم سندی برای اثبات موضوعات مطرح شده است. ورود فاضلاب و پسماند به خورها، وضعیت نامناسب جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب شهر بندرعباس، واقع شدن کشتارگاه دام در حریم شهر بندرعباس و مشکلات مربوط به ازدیاد سگهای ولگرد و حیوانات موذی و جای خواب و زندگی برای معتادین از مهمترین مشکلات زیست محیطی شهرستان بندرعباس است.خورهای «گورسوزان»، «شیلات»، «سورو»، «دوهزار» و خور بلوار خلیج فارس عمده ترین راه‌های ورود فاضلاب به سواحل بندرعباس هستند، گاهی تجمع فاضلاب و زباله در این کانال ها موجب رشد نیزار ها و تجمع حشرات و حیوانات ولگرد می‌شود که علاوه بر نا زیبا کردن ظاهر شهر، می‌تواند موجب شیوع برخی بیماری‌های میکروبی و انگلی شود. روزانه 1300 تن زباله خانگی در هرمزگان تولید می‌شود، بنابراین مدیریت پسماند، جلوگیری از ورود آن به آب های ساحلی و بازیافت زباله نقش موثری در کاهش آلایندگی و حفاظت از محیط زیست شهری خواهد داشت. شهر بندرعباس با وجود دیگر آلاینده ها از وجود خورهایی که تشدید کننده آلودگی است نیز رنج می برد. خورهای بندرعباس سالهاست به حال خود رها و به جولانگاه موش و دیگر جانوران موذی و محل انتشار بیماری تبدیل شده اند،باید برای حل این مشکل پیش از آن که آلودگی در بندرعباس مانند به مسئله ای غیرقابل حل تبدیل شود، چاره اندیشی کرد. عدم توجه به جوانب زیست‌محیطی از سوی برخی کشورها در اقدامات و فعالیت‌های عمرانی، مسئله‌ای جدی در جهان به شمار می‌رود که در آینده نسل بشر تاثیرات منفی به دنبال خواهد داشت. چرا که هر اقدام انسان می‌تواند آثار تخریبی برای محیط زیست داشته باشد. موضوع توسعه پایدار که در چند دهه اخیر از سوی کشورهای توسعه یافته مورد توجه بوده، حدود دو سه دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نیز نظر برخی از مسئولین را به خود جلب کرد. واکاوی اقدامات موثر زیست محیطی مسئولان کشورمان پس از انقلاب از جهتی مثبت ارزیابی می‌شود که حداقل دیدگاه برخی از مدیران اجرایی را به خود جلب کرده است. بهتر است برخی سازمان‌ها که به جای کمک در تسریع اجرای طرح فاضلاب بندرعباس، صرفا در صدد بیان انتقادات و مشکلات اجرای این طرح هستند، اهمیت اجرای آن را که توانسته کمک شایانی به حفظ سلامت محیط زیست نماید، را نیز یادآوری کنند چرا که زیبنده نیست افراد غیر متخصص در این خصوص اظهار نظرهای غیرکارشناسی نمایند که این مسئله آسیبی جدی به بخش کارشناسی کشور محسوب می‌شود.