صبح ساحل ، اجتماعی - در پایتخت اقتصادی کشور در هیاهوی شهر کسانی هستند که در گوشه و کنار خیابان های شهر در انتظار ماشینی هستند تا آنان را برای انجام کاری ببرند و از این طریق روزی حلال خانواده را به دست آورند.

شهر بندرعباس با داشتن ظرفیت ها و پتانسیل های متعددی که در صنایع، معادن، نفت و گاز داراست به عنوان پایتخت اقتصادی کشور شناخته می شود و هرساله میزبان تعدادی زیادی غیر بومی بوده که سکونت دائم در این شهر را بر می گزینند و به طبع آن به صورت صعودی بر تعداد و جمعیت این شهر افزوده می شود و درخواست ساخت و ساز در این شهر نیز افزایش یافته است.

به طبع آن در بندرعباس افرادی وجود دارند که از روی ناچاری و بیکاری رو به شغل های فصلی می آورند که تنها سه، شش تا هشت ماه از سال را مشغول به کار بوده و مابقی سال در بیکاری به سر می برند.

در میان این استاد کاران و کارگران ساختمانی علاوه بر بومیان هرمزگانی، تعداد زیادی افراد از شهر ها و کشورهای اطراف بندرعباس را نیز می توان دید که برای کسب روزی حلال خود به این شغل پناه آورده اند.

کارگران فصلی که در گرمای طاقت فرسای بندرعباس در فضای باز مشغول به کار هستند به دلیل نداشتن کارفرمای مشخص و ریختن بیمه توسط خود افراد، در زمانی که بیکار هستند نمی توانند از مزایای بیمه بیکاری بهره مند شوند و جالب اینجاست که شغل آنها نیز در ردیف مشاغل سخت قرار نگرفته است.

کارگران فصلی امنیت شغلی ندارند

بهنام کلاری، یکی از شهروندان بندرعباسی در گفتگو با خبرنگار هرمز اظهار کرد: تجمع کارگران فصلی که بیشتر در چهار راه های اصلی و خیابان های پرتردد شهر حضور دارند چهره ی ناخوشایندی به شهر داده است.

این شهروند ادامه داد: پایگاه اصلی تجمع این کارگران در بلوار امام خمینی (ره) است که نزدیک به دوازه ورودی شهر بوده و در خور شان پایتخت اقتصادی کشور نیست که گردشگران به محض ورود به شهر با این صحنه ناخوشایند برخورد کنند.

کلاری با بیان اینکه کارگران فصلی امنیت شغلی ندارند، گفت: سازمانی برای حمایت از این زحمت کشان که برای کسب روزی حلال خود به صورت روزمزد کار می کنند وجود ندارد و آنها با نداشتن کارفرمای مشخص، از قراردادهای کار بی بهره اند و فقط توافقشان در حد شفایی است که امنیت شغلی این کارگران را به حد صفر می رساند.

وی خاطر نشان کرد: این کارفرمایان به دلیل نداشتن قرار داد مشخص هر زمان که دلشان بخواهد این کارگران را از کار بیرون می کنند.

کارگری در گرمای طاقت فرسا سهم کارگران فصلی

یکی از کارگران فصلی در گفتگو با خبرنگار هرمز اظهار کرد: در گذشته در یکی از روستاهای هرمزگان مشغول کشاورزی  بودم که با توجه به بحران بی آبی در استان به امید به دست آوردن شغلی مناسب راهی شهر بندرعباس شدم.

این کارگر تصریح کرد: در پایتخت اقتصادی کشور مدت طولانی به دنبال کار گشتم ولی شغلی مناسب را پیدا نکردم و مجبور شدم که در کنار خیابان های اصلی شهر که گروه زیادی برای کار ایستاده اند، باشم و در انتظار پیمانکار بمانم.

وی با بیان اینکه بعضی اوقات تا ۱۰روز و یا بیشتر بیکار است، گفت: گاهی اوقات روزها و هفته ها بیکار بوده و مجبور هستم با دستان خالی و روی شرمنده به خانه برگردم.این شهروند عنوان کرد: در شغلی که ما داریم خبری از اضافه کار، پاداش، سنوات، عیدی، حق اولاد، حق مسکن و سبد غذایی نیست و تنها باید روزانه دعا کنیم تا پیمانکاری بیاید و ما را برای کار ببرد.وی خاطرنشان کرد: گروهی از کارگران فصلی به دلیل نداشتن مکانی برای اسکان و استراحت کنار خیابان ها کارتن می اندازند و کارتن ها ماوایی برای استراحت آنها می شود.