صبح ساحل ، هنری - اختصاصی// صدف محمودی:مجید سرنی‌زاده، کارگردان و پژوهشگر تئاتر با ارائه‌ی مقاله در سومین دوسالانه بین‌المللی انجمن شکسپیر آسیا شرکت می‌کند.

این پژوهشگر هرمزگانی  مقاله‌ای با عنوان «ارائه چارچوبی برای اجرای نمایشنامه‌های شکسپیر بر مبنای تحلیل عرفانی داستان‌های مثنوی مولانا» را در قالب سخنرانی ارائه می‌کند.

شرکت‌کنندگان در این گردهمایى بزرگ، شکسپیرشناسان و پژوهشگرانی از دانشگاه‌های سراسر جهان هستند و مجید سرنی‌زاده در این مطالعه چارچوبی برای اجرای آثار شکسپیر مبتنی بر اندیشه و فلسفه شرقی و ایرانی ارائه می‌کند. 

سرنى‌زاده پیش از این یک دوره کاندیدای دریافت جایزه دکترفرهاد ناظرزاده کرمانی بوده و در سال  ۹۵جایزه پژوهش برتر همایش ملی اقتصاد فرهنگ را هم دریافت کرده است.

او همچنین تجربه سخنرانی در سمپوزیوم تئاتر تجربی آکادمی تئاتر شانگهای، شرکت در چند دوره کنفرانس بین‌المللى مطالعات اجرا و دعوت برای سخنرانی در کنفرانس‌های علمی در چین، آلمان، استرالیا، ژاپن، کره جنوبی را در کارنامه دارد. در ادامه گفت و گوی اختصاصی صبح ساحل با مجید سرنی زاده را می خوانید: این هنرمند و پژوهشگر هرمزگانی در گفت و گو با خبرنگار صبح ساحل گفت: دغدغه من در تئاتر همیشه تئاتر ملی و تئاتر ایرانی بوده است و به همین خاطر در چندین حوزه از جمله تئاتر فیزیکال، دراماتورژی تئاتر و تئاتر تجربی کار کرده ام.

وی افزود: در اولین تجربه ام بر روی نظریه ای با عنوان “ حافظه حرکتی جمعی “ کار کردم که چارچوبی برای تولید تاتر فیزیکال و رقص تاتر ایرانی ارائه میکند.

یک نمایش را نیز مبتنی بر همین نظریه بنام کاریزنو تولید کردیم که در اجرای هندوستان با استقبال و توجه متخصصین مواجه شد.

مجید سرنی زاده عنوان کرد: در تجربه ای دیگر همراه با دوستانم در گروه تاتر کارگاه پروژه ای ملی با عنوان “ تاتر را باید به آتش کشید “ را بمدت پانزده روز در سال ۱۳۹۵ در زمینه تاتر فیزیکال، تحهیزات تاتری، فلسفه و تاتر ایرانی را در مرکز مطالعات اجرای قشقایی تهران اجرا کردیم .

این پژوهشگر در خصوص کار جدیدش بیان کرد: در این کار تطبیقی اخیر بر روی آثار شکسپیر من باز دغدغه تولید تواتر از نمایشنامه های کلاسیک خارجی و با رنگ بوی شرقی و ایرانی را داشتم، در واقع اقتباس هایی که نه فقط لباس و رقص ایرانی دارند بلکه ذاتا بر مبنای اندیشه های ایرانی شکل بگیرند نقطه آغازم از داستان های مثنوی مولانا بود که در آنها نظریه وحدت وجود مبنای تفسیر و تحلیل داستان است. این نظریه یکی از رویکردهای مهم در فلسفه و عرفان اسلامی است.

در این نظریه همه عناصر هستی جلوه و نمودی از یک عنصر هستند و از این جهت دارای وحدت می باشند.وی ادامه داد: عرفا وحدت را ذاتی و کثرت را عارضی می‌شمرند.

از دید ایشان، یک وجود بسیط و یک‌پارچه، کران تا کران هستی را به صورت یک‌نواخت پر کرده‌است. این وجود که جایی برای وجود حقیقی دیگری نگذاشته است.

تحلیلی که برای برخی داستان های مثنوی با نگاه به نظریه فلسفی « وحدت وجود « ارائه می شود اینست که همه شخصیت های داستان دارای وحدت هستند.

به عبارت دیگر همه شخصیت های داستان در واقع یک شخصیت هستند. ما در داستان با یک شخصیت روبرو هستیم که جلوه های متفاوتی از آن را میبینیم . یا به زبان روانشناسانه تر همه شخصیت ها ابعاد وجودی یک شخصیت هستند.

تفسیر و تحلیل نمایشنامه مکبث مبتنی بر « وحدت وجود « بویژه از منظر روانشناسی منجر می شود به اینکه : همه شخصیت های نمایشنامه مکبث ابعادی از وجود یک نفر هستند، همه آدم های نمایش جلوه هایی از یک شخصیت واحد هستند. همه آنها ابعادی از وجود مکبث هستند.

حرکت مکبث از ابتدا تا انتهای نمایش هم یک حرکت بیرونی می شود و هم یک حرکت درونی که ابعاد آن نمود بیرونی هم پیدا کرده اند.سرنی زاده با بیان این که بر اساس همین تحلیل در گروه تاتر کارگاه یک نمایش عروسکی به کارگردانی مجید بشکال در حال تهیه برای حضور در جشنواره بین المللی تاتر عروسکی است عنوان کرد: همچنین یک نمایش فیزیکال با طراحی مجید کشاورز در مرحله پیش تولید است .

 لازم به ذکر است این کنفرانس بین‌المللی ۷ تا ۹ خرداد امسال در مرکز هنر معاصر مانیل در فیلیپین برگزار می‌شود .