30

آبان

1403


ورزشی

10 مهر 1397 07:57 0 کامنت

صبح ساحل ، ورزشی - سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان گفت: به‌واقع به حمایت مسئولان نیاز داریم و درحالی‌که ورزشکاران استان‌های دیگر پس از المپیک آسیایی با تجلیل‌های ده‌های میلیون تومانی مواجه شدند، انتظار داشتم از بنده و سایر ورزشکاران هرمزگانی هم چنین استقبالی شود که متأسفانه جز اداره ورزش و جوانان استان و هیئت کوهنوردی هرمزگان کسی دیگر انگار حتی خبر نداشت که بنده راهی این مسابقات شده‌ام!

کبری لکزایی فر با بیان اینکه از هشت‌سالگی به دلیل فعالیت دو خواهرم در رشته سنگ‌نوردی در سالن حاضرشده و این رشته روزشی را دنبال می‌کردم، افزود: بسیار زیاد به این رشته علاقه داشتم اما آن‌ها به دلیل سن پایینم نمی‌گذاشتند به سنگ‌نوردی بپردازم تا اینکه خواهر بزرگم با قول کسب معدل خوب در سال تحصیلی از تابستان وارد این رشته ورزشی شوم.

با وعده کسب معدل خوب سنگنورد شدم

وی با اشاره به این که پس از قبولی و کسب نمره‌ها خوب از تابستان طبق وعده خواهر بزرگ‌ترم وارد رشته سنگ‌نوردی شدم، اضافه کرد: فعالیت د رشته سنگ‌نوردی را زیر نظر زنده‌یاد “ ماریا اکبری ” آغاز کردم و با شوق فراوان به تمرین سنگ‌نوردی پرداختم.

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان با بیان اینکه در آن زمان‌ها مسابقات رده سنی در رشته سنگ‌نوردی برگزار نمی‌شد و تا سن 15 سالگی تنها مسابقات به‌صورت نمایشی برگزار می‌شد، خاطرنشان کرد: از دوران راهنمایی با ازدواج خواهرم و کوچش به تهران، تابستان‌ها به عشق فعالیت در رشته سنگ‌نوردی به تهران می‌رفتم و در سالن‌های تخصصی سنگ‌نوردی به این رشته ورزشی می‌پرداختم.

به دنبال قبولی دانشگاه تهران بودم تا در سنگنوردی 

پیشرفت کنم

وی ادامه داد: زمانی که به پایان دوران تحصیلی نزدیک می‌شدم، با هدف تمرین در رشته سنگ‌نوردی تلاشم را با رای قبولی در دانشگاه تهران به کار بستم اما متاسفانه این توفیق نصیبم نشد و به دانشگاه کرمان رفتم.

لکزایی فر با اشاره به این که در مقطع ارشد در رشته فیزیولوژی کاربردی در تهران تحصیل می‌کنم، تصریح کرد: در اولین مسابقه رسمی که حاضر شدم در سن 13 سالگی در مسابقات استان تهران بود که به دلیل سفرم به تهران و تمرینات تابستانی شرکت کردم و توانستم مقام نخست را کسب کنم درحالی‌که به دلیل کوچک بودنم کسی انتظار کسب این مقام را از بنده نداشت.

 این ورزشکار هرمزگانی افزود: در مسابقات دانش‌آموزی در سال 86 در بخش تیمی توانستیم هرمزگان را به مقام اول کشور برسانیم و در بخش سرعت صاحب مدال طلا انفرادی شوم.

وی با بیان این که آن زمان‌ها امکانات استان هرمزگان به نسبت سایر استان‌ها خوب بود اما به تهران می‌رفتم تا از تجربه بیشتری کسب کنم، عنوان کرد: در سال‌های گذشته به تیم ملی دعوت می‌شدم اما به دلیل پایین بودن سنم و نبود مسابقات رده سنی از تیم ملی خط می‌خوردم تا اینکه در سال 92 در ترکیب تیم ملی نوجوانان و جوانان کشورمان اعزامی به مسابقات جهانی سنگاپور جای گرفتم.

لکزایی فر اضافه کرد: در این مسابقات اعلام‌شده بود دیوار مسابقات 10 متر است و تمریناتمان بر این اساس بود اما متاسفانه زمانی که وارد مسابقات شدیم با دیوار 15 متر روبه‌رو شدیم که این موضوع کار ما را سخت کرد و نتوانستم در نخستین تجربه بین‌المللی خود مقامی کسب کنم.

 کسی فکر نمی کرد بار دیگر به میادین ورزشی بازگردم

وی با بیان این که از سال 92 وارد ترکیب تیم ملی بزرگسالان کشورمان شدم و از مسابقات جهانی برگشته و مدال آسیایی سال 92 در همدان کسب کرده بود اما به دلیل آسیب‌دیدگی عجیبی که در مسابقات جام فجر همدان در فینال به سراغم آمد و در ارتفاع 15 متر دستم رها شد و به زمین خوردم، از ناحیه کمر و مچ به‌شدت آسیب دیدم و شش ماه خانه‌نشین شدم و هیچ‌کس انتظار برگشتم به میادین ورزشی نداشت.

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان اضافه کرد: با سماجت فراوان، حمایت‌های خانواده‌ام، تلاش‌های پدرانه مفضل(رئیس هیات کوهنوردی استان هرمزگان) و پیگیری‌های فدراسیون، توانستم سلامتی‌ام را بار دیگر به دست آورم و در مسابقات قهرمانی کشور در همدان در رده بزرگسالان عنوان دومی را کسب کنم که سبب حیرت همگان شده بود.

وی با اشاره به اینکه رتبه پنجمی دانشجویان جهان را در سال 2018 در کارنامه دارد، افزود: با توجه به اینکه مسابقات فراوانی در رشته سنگ‌نوردی در سراسر جهان در طول سال برگزار می‌شود اما اعزام رشته سنگ‌نوردی در طول سال کم است.

از نبود اسپانسر رنج می‌برم

لکزایی فر با بیان اینکه فدراسیون این رشته ورزشی تنها هزینه برخی اعزام‌ها را تقبل می‌کند، اضافه کرد: برای مسابقات ورلد کاپ، تنها فینالیست‌ها می‌توانند درخواست کنند و با هزینه شخصی اعزام شوند مانند سفر به ایتالیا که با هزینه شش میلیون تومانی خود به آن مسابقات رفتم.

وی با اشاره به این که از نبود اسپانسر رنج می‌برم، خاطرنشان کرد: تنها درخواستم از مسئولین حمایت و پیدا کردن اسپانسری برای بنده است تا به مسابقات متعددی اعزام‌شده و بتوانم برای کشور و استان هرمزگان افتخارآفرینی کنم.

به هر دری زدم با درب بسته مواجه شدم

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان با بیان این که هرمزگان استانی اقتصادی و به‌عنوان پایتخت اقتصادی کشور شناخته می‌شود، اظهار کرد: به هر دری زدم و به هر کجا مراجعه کردم با درب بسته مواجه شدم و جز رئیس هیئت کوهنوردی استان هرمزگان کسی از بنده حمایت نکرده است و حتی کسی حاضر نیست به مبلغ 10 میلیون تومان در طول سال اسپانسری بنده را پذیرا باشد.

لکزایی فر با اشاره به این که یادم می‌آید در سال‌های گذشته برای مسابقات جهانی سنگ‌نوردی ( IFS ) انتخاب شدم اما فدراسیون هزینه‌ها را تقبل نکرد، بیان کرد: بسیار پیگیر شدم و حتی نزد استاندار وقت هرمزگان و فرماندار بندرعباس هم رفتم اما هرکدام از وعده‌ها عملی نشد و تنها چک پنج میلیون تومانی از سوی مدیرکل ورزش و جوانان دریافت کردم که با توجه به این که آن سفر محقق نشد، مجبور به پس دادن آن چک شدم.

 قیمت‌ وسایل سنگنوردی 

سر به فلک کشیده است

وی با بیان این که تجهیزات سنگ‌نوردی بسیار گران‌قیمت است و با نوسانات اخیر ارزی قیمت‌ها چند برابر و سر به فلک کشیده است، اضافه کرد: کفش سنگ که با هزینه شخصی تهیه می‌کردم از 300 هزار تومان به بالای یک‌میلیون تومان رسیده است و چون در بخش سرعت فعالیت می‌کنم نیاز مداوم به کفش دارم و پیش از مسابقات المپیک آسیایی چهار جفت کفش مجبور شدم خریداری کنم که همگی از جیب و هزینه شخصی پرداخت شد و بیش از 5 میلیون تومان برای خرید کفش صرف کردم.

سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان در خصوص استقبال صورت گرفته مسئولین استانی پس از بازگشت از المپیک آسیایی جاکارتا، عنوان کرد: چون تابه‌حال استاندار، نماینده مجلس و فرماندار برای بازگشتم نیامده بودند این بار هم توقعی نداشتم و همواره مفضل(رئیس هیات کوهنوردی استان هرمزگان) حامی و پیگیر بنده بوده‌اند.

پیش از اعزام به مسابقات آسیایی 

نیاز به حمایت و توجه مسئولان داشتم

وی با بیان اینکه پیش از مسابقات المپیک آسیایی جاکارتا نیاز به حمایت و پیگیری مسئولین استانم داشتند که جز رئیس هیات و خانواده‌ام کسی حتی تماسی هم با بنده نگرفت، تصریح کرد: پیش از مسابقات ورزشکار دارای استرس کامل است و نیاز به آرامش و حمایت دارد که متأسفانه در استان هرمزگان هیچ‌گاه چنین چیزی وجود ندارد و کسی از ما یادی نمی‌کند.

بدشانسی مانع از کسب مدال در المپیک آسیایی شد

لکزایی فر در خصوص مسابقات المپیک آسیایی و چرایی عدم کسب مدال در این مسابقات، خاطرنشان کرد: رقیبانمان در این مسابقات بسیار قدر و توانمند بودند و نمایندگان چین و اندونزی از آمادگی کاملی برخوردار بودند و اگر کمی بدشانسی و در رفتگی پا رخ نمی‌داد به‌طور حتم مدال کسب می‌کردم اما امیدوارم این موضوع در المپیک آسیایی چهار سال دیگر رخ دهد.

وی در خصوص نتیجه تیمی هم گفت: در بخش تیمی شانس بالایی داشتیم و زمان هم مناسب بود اما استرس و کمی بدشانسی باعث شد دستمان از مدال تیمی هم کوتاه بماند.

به‌راحتی می‌توانم از دیوار ساختمان بالا بروم

 سنگنورد هرمزگانی تیم ملی کشورمان با بیان اینکه به‌راحتی می‌توانم از دیوار ساختمان بالا بروم(با خنده)، اضافه کرد: بسیار پیش‌آمده به دلیل این که کلید خانه یادم رفته بود برای رفتن به خانه از دیوار خانه بالا بروم و درب را بازکنم.

لکزایی فر با اشاره به این که مادرم همیشه و همواره حامی بنده بوده است گرچه پدرم دوست داشتم به‌طرف ورزش‌های رزمی بروم، اظهار کرد: شش خواهر و برادر هستیم که همگی کوهنورد بوده و از بچگی همگی با هم به کوه می‌رفتیم و کوهنوردی از کودکی در خون خانوادگی‌مان وجود داشت.

وی در خصوص اشتغالش و کسب درآمدش از ورزش تصریح کرد: اگر شرایط پیش بیاید و مسئولان حمایت کنند، از اشتغال استقبال می‌کنم و بسیار دوست دارم روی پای خود بایستم و بتوانم از پس هزینه‌هایم بربیایم و چند بار هم این موضوع را پیگیری کردم اما متاسفانه نتیجه‌ای نداد.

هیچ درآمدی از راه سنگ‌نوردی ندارم

این ورزشکار هرمزگانی با بیان اینکه تا 35 سالگی فعالیت حرفه‌ای در این رشته ورزشی را دنبال می‌کنم، خاطرنشان کرد: تنها با عشق و علاقه در این رشته ورزشی فعالیت می‌کنم و هیچ درآمدی از راه سنگ‌نوردی ندارم بلکه از جیب خود هزینه هم می‌کنم.

لکزایی فر با بیان اینکه در رشته کبدی و دوومیدانی فعالیت کردم اما ادامه ندادم، اضافه کرد: رشته سنگ‌نوردی ورزشی سنگین، قدرتی و آمادگی بدنی بالایی می‌خواهد اما به‌خوبی در کشور شناخته‌نشده و کسی این رشته ورزشی را نمی‌شناسد.

سال‌هاست با هزینه شخصی در تهران تمرین می‌کنم

وی با اشاره به این که سالن سنگ‌نوردی بندرعباس مجهز و برای فعالیت در این رشته و آموزش سنگ‌نوردان مناسب است، اظهار کرد: تنها مشکل این سالن ارتفاع پایین و عدم مناسب بودن جهت فعالیت در رشته سرعت است و نمی‌توانیم به‌صورت استاندارد روز جهان در این بخش فعالیت کنیم به همین علت سال‌هاست که در تهران با هزینه شخصی تمرین می‌کنم و امیدوارم گره این موضوع به دست مسئولان ارشد استان باز شود.

همواره مدیون رئیس هیات کوهنوردی   هرمزگان هستم

لکزایی فرد در پایان گفت: به‌واقع به حمایت مسئولان نیاز داریم و درحالی‌که ورزشکاران استان‌های دیگر پس از المپیک آسیایی با تجلیل‌های ده‌های میلیون تومانی مواجه شدند، انتظار داشتم از بنده و سایر ورزشکاران هرمزگانی هم چنین استقبالی شود که متاسفانه جز اداره ورزش و جوانان استان و هیات کوهنوردی هرمزگان کسی دیگر انگار حتی خبر نداشت که بنده راهی این مسابقات شده‌ام!

دیدگاه ها (0)
img