خواب زمستانی گردشگری در هوای بهاری

 صبح ساحل، اجتماعی _ ایران را سرزمین چهار فصل می نامند و بی تردید این مزیت خدادادی مثل هزاران نعمت دیگر در این سرزمین ثروتی است که باید قدر آن را دانست.جنوب ایران و به ویژه هرمزگان، اگر درتابستان گرمای طاقت فرسایی دارد زمستانش بهاری ترین زمستان ایران است. فرصتی که در خواب زمستانی سیاستگذاران و مجریان صنعت گردشگری استان هیچ ارزش افزوده ای را به لحاظ اقتصادی به خود اختصاص نداده است.با این حال اگرچه برای بهره گیری از هر فرصتی نیازمند بسترسازی مناسب در همه عرصه های اجتماعی است اما تاکنون چه بسترهایی را برای رشد صنعت گردشگری منطقه فراهم ساخته ایم؟

داستان تکراری استقبال از بهار در هرمزگان بزرگترین گواهی برای نداشتن برنامه ریزی های مناسب در حوزه گردشگری است،تعطیلات نوروزی به خودی خود فرصتی است ظهورکرده از بطن جامعه که گردشگری داخلی را به سمت هرمزگان  و از جمله جزیره هایی همچون کیش و قشم سرازیرکرده است. جالب آنکه مسئولان حوزه گردشگری استان بزرگترین کارشان به اعلام آمار ورود گردشگربه استان در تعطیلات نوروز خلاصه شده است گویی این اتفاق نتیجه ی یک سال برنامه ریزی و بسترسازی سازمان یادشده است؟!

 سوال این است که برای کدام فصل سال و حتی کدام ایام تعطیلی با چنین هوای مطبوعی برای شناساندن هرمزگان حتی به هرمزگانی ها و ساکنان آن برنامه ریزی  و تلاش شده است؟! در دنیایی که بسیاری از کشورها از کوچکترین مزیت گردشگری خود فضای کسب و کار -هرچندکوچک- برای شهروندانشان فراهم می کنند ، به راستی در کجای صنعت گردشگری ایستاده ایم؟صنعتی که برای خود متولی خاص و ویژه ای به نام سازمان میراث فرهنگی،گردشگری وصنایع دستی دارد سازمانی که به ویژه در هرمزگان سالهاست در سکوت خبری عمیق فرورفته تاکنون حتی یکبار در چندد سال اخیرگامی در جهت جذب گردشگر با اجرای جشنواره ها یا ویژه برنامه هایی از این دست در استان برنداشته است.

 حتی اگر از جذب گردشگران خارجی بگذریم، از ورود با برنامه ی گردشگری داخل و مسافران دیگر استانها صرف نظر کنیم ، در فصل خوش آب و هوایی همچون این روزهای استان که فرصتی یکباره در سال است،برای اجرای برنامه های متنوع فرهنگی ،اجتماعی و گردشگری استان متولیانی همچون سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان و سازمان فرهنگی و ورزشی شهرداری بندرعباس کدام برنامه های تفریحی و گردشی برای مردم  برنامه ریزی ،اجرا و عملیاتی کرده اند؟ اینکه غفلت بورزیم و از پتانسیل های فصلی و مقطعی برای ایجاد ثروت و کسب وکار استفاده نکنیم، ناشی از عدم آگاهی از فلسفه تشکیل چنین سازمانهایی است.

 شکل امروزمدیریت در ایران شاید این است که سازمانهایی از این نوع منتظرند تا اتفاقی یا فرصتی ظهورکند -همچون ایام نوروز که خود به خود مسافران به این خطه سرازیرمی شوند –  تا ایشان نقش خود را برجسته سازند، گویی هیچ کدام از این دستگاه ها برنامه ریزی و بسترسازی و اجرای برنامه های مختلف در طول سال را از وظایف خود نمی دانند.

 در روزگاری که نگاه به اقتصاد تنها حوزه های صنعتی و معدنی و بندری نیست و بخش عمده ای از اشتغال از ظرفیتهای گردشی  و تاریخی و فرهنگی ایجاد می شود هنوز حوزه صنعت گردشگری هرمزگان در خواب زمستانی به سر می برد.در ابعاد عملکرد در حوزه گردشگری استان، نه تنها توجه به سخت افزارهایی زمینه ای همچون ورودسرمایه های بزرگ ، اماکن تفریحی و توریستی مدنظر است،در حوزه نرم افزاری بسترسازی فرهنگی،اجتماعی برنامه ریزی و اجرای جشنواره ها و ویژه برنامه های معرفی هویت تاریخی،فرهنگی و گردشگری استان از ضروریات است، ضرورتی که طی سالهای اخیراز آن غفلت شده است.

 آری طبیعت و مزیتهای آب و هوایی هرمزگان که در فصلی که همه کشور در سرمای سوزناک بسیاری فعالیتهای گردشگری و کشاورزی به تعطیلی کشیده می شوند،به بهاری دل انگیزو فرح بخش تبدیل می شود، صدافسوس که در پی بی برنامه گی ها وسستی نهادهای متولی گردشگری به فرصتهای سوخته تبدیل می شوند.و دریغا که برای استفاده اقتصادی فرهنگی و اجتماعی از این آب و هوا برنامه ریزی مناسب و هدفمندی وجودندارد و همیشه منتظرند تا در ایام نوروز با ایجاد ستادهای مختلف استقبال از بهار مسافرین نورزو و شهروندان را نسبت به فلسفه وجودی چنین سازمانهایی توجیه نماییم.