وعده های کوچک کاندیداها، تضعیف آگاهی بخشی شهروندان

صبح ساحل، سیاسی _ ثبت نام انتخابات شوراهای اسلامی شهر  و روستا از امروز آغازشد. این تیتر اغلب روزنامه های امروز درکشور بود.در روزهای آینده هم مرتبا نام کسانی که کاندیداتوری خود را اعلام کرده همراه اظهارنظرات آنها را خواهیم خواند. از آن پس هم صفحات روزنامه ها پر از آگهی ها و پیام ها و گزارش آگهی هایی است که به سفارش کاندیداها متون تبلیغی آنها را منتشر خواهد کرد. تبلیغی که به هر ترتیب بخشی از فعالیت ذاتی رسانه است وبرای ادامه حیات آن ضروری؛ اما وظیفه آگاهی بخشی، تشریح حوزه فعالیت شوراها، افشاگری اقدامات نمایندگان شورا درتمام دوران‌های فعالیت ایشان، پیگیری اقدامات وبرنامه های نمایندگان و انطباق آن با وعده ایشان بخش دیگر وظیفه ذاتی رسانه هاست که به ویژه  در حوزه های شهرها و استانها چندان عملی نشده است.انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا یکی از گسترده ترین حوزه های مشارکتی شهروندان همان قدر که می‌تواند پیش برنده جامعه به سوی توسعه سیاسی و حضور موثر مردم درجهت کارآمد تر کردن شهرداری به سود شهر باشد می تواند به عنوان مانع توسعه شهر و جامعه و در نتیجه کاستن ازکارآمدی شهرداری باشد.در حوزه گسترده ای که بیشترین ظرفیت برای حضور بیشترین مردم در مقام نمایندگی را دارد شاهد حضور انواع مختلف سلیقه ها وتخصص ها و طیف های گوناگون شخصیتی هستیم. افراد شناخته شده تا افراد غیر مشهور، با سابقه فعالیت سیاسی و بدون سابقه، دارای سابقه فعالیت شفاف اقتصادی ویا غیر شفاف، با نیات شهروندمداری و یا نیات فردمدارانه و... درهر حال مردمی که شاهد داوطلب شدن تعداد کثیر کاندیداها هستند غالبا اطلاعات جامعی نسبت به ظرفیت های شورا وشهرداری وکسانی که به عنوان نماینده به شورای شهر و روستا راه می یابند ندارند، آنها آنقدر منشغول زندگی روزنه اند و هنوز آنقدر تاریخ زندگی رعیت گونه تحت حمایت ظل السلطان ها در قرون گذشته در وجودشان جان داردکه به  دشواری و در موارد نادر  حقوق شهروندی خویش را  باور دارند. اینکه آنها حق دارند نسبت به قطع درختان درکوچه هایشان معترض باشند؛ اینکه بدون اجازه نمایندگان‌آنها نباید درمنطقه ای با تراکم پایین برج های 50 واحدی وبیشتر ساخته شود اینکه نمایندگان آنها برای این انتخاب می شوندکه از روند ساخت وساز برج ها درکوچه های 8 متری و 10 متری و... جلوگیری کنند نه برای آنها تشریح شده ونه آنها می دانندکه چگونه و از چه طریق از نمایندگان خود اجرا و ایفای حقوقشان را مطالبه کنند.اندک افرادی هم که تاحدودی مطالبات بر حق خود را می شناسند سعی دارند موضوع را از جنبه شخصی خود ومحله خویش ببینند وبا مراجعه به نماینده هم محلی ویا خویشاوند مسئله خود را برطرف کنند وتصور می کنند اگر درحمایت از نماینده ای گام برداشته اند همین یک مشکل پاسخی است که به حمایت او داده شد. درحالی که نماینده مردم درشوراهای شهر و روستا نه نماینده امروز شهر بلکه نماینده همه نسل ها و شهروندان بعدی هم هستندکه قرار است درآینده این شهر زندگی کنند.این روند غیر از شهروندی که به حقوق کامل خود ‌آشنا نیست، سر دیگری دارد و آن کاندیدا هایی هستندکه هنگام تبلیغات با هدف قراردادن مطالبات کوتاه مدت و پر جاذبه  آگاهی شهروندان را تضعیف می کنند. مثلا با وعده احداث زمین ورزشی درمحله  یا تصویب گذر خیابان اصلی از همان محله به جای روشن کردن ذهن شهروندان به آینده وتحولات دراز مدت شهر که از سوی شورا توسط همان نماینده احتمالی رقم خورده، چشم آنان راتنها به یک وعده معطوف می کنند و درواقع به جای آنکه  مردم با ویژگی ها برنامه ها وایده ها وتوانمندی های آن کاندید در شورای شهر که ظرفیت های بسیارش از مشخص کردن مکان ورزشگاه ومجتمع تجاری و وظایفی بسیار کلان تر که با سرنوشت همه ساکنان شهر گره خورده است آشنا شوند تنها مجذوب وعده‌هایی می‌شوندکه نه تنها برای سنجش صلاحیت کاندیدا معیار صحیحی نیست بلکه به هدر رفتن فرصتی منجر می شودکه می توانست از طریق واقعی کردن تبلیغات و آشنا کردن مردم به وظایف واقعی نمایندگان به رشد وتوسعه سیاسی شهر ها ودرنهایت کشور مدد برساند. اکنون شهروندان در سومین دوره شوراهای شهر فرصتی دارند تا اگر هم کاندیداها در میتینگ ها و ملاقات های تبلیغاتی شان به تشریح اقدامات وبرنامه ها و ایده های خود برای قانونگذاری در اداره شهر نپرداختند،تنها به وعده های اجرایی کوچک آنها دل نبندند وکاندیدهای واقعی که معضلات شهر را شناخته اند و برای آن با قاطعیت وصداقت برنامه دارند را به شوراهای شهر بفرستند.

لیلا بایگان