آذرخش تیمی که فراموش شده است

تیم فوتسال آذرخش بندرعباس در بیست و دوم دی ماه ۹۸ بود که بعد از پنج سال حضور در لیگ برتر فوتسال به لیگ یک سقوط کرد تا هرمزگان در لیگ برتر فوتسال به مانند لیگ برتر فوتبال هیچ‌نماینده ای نداشته باشد.
وقتی که از کرج خبر رسید  آذرخش در آخرین بازی فصل خود در مقابل مقاومت البرز به تساوی ۴- ۴ رسیده است و تیم  اهورا بهبهان هم برابر فرش آرا مشهد به برتری رسیده و تنها به دلیل تفاضل گل سهمیه لیگ برتر فوتسال  هرمزگان از بین رفت است شاید بیشتر از همه هوادران آذرخش بودند که دلشان  به درد آمد.
هوادران هرمزگانی از زمانی که آذرخش در سال ۸۶ شکل گرفت با این تیم زندگی می کردند و اگر این هواداران نبودند شاید خیلی زودتر این تیم نامش از ذهن ها پاک شده بود. هوادران آذرخش آن قدر خوب بودند که از تیم محبوب خود حمایت می‌کردند که بهترین تیم‌های فوتسال ایران هم که به بندرعباس می آمدند جلو آذرخش و هوادران آن کم می آوردند.
فراموش شدنی نیست بازی های درخشان شاگردان عباس روز پیکر مقابل تیم های که از بازیکنان بزرگ ، مربیان نامی و ملی پوش برخوردار بودنداما الان کجاست آن آذرخش که به خاطرش سالن فجر مملو از تماشاگر می شود .واقعا حیف شد که آذرخش را دیگر در لیگ برتر فوتسال نداریم ولی  این نبود را جز هوادران و علاقمندان به فوتسال کسی احساس نمی کند و تنها بعد از گذشت چند ماه آذرخش را فراموش کرده اند.
 آذرخش در این پنج سال حضور در لیگ برتر فوتسال هرسال مشکلات فراوانی داشت و اگر  پنج سال در لیگ برتر مقاومت کرد دلیلش تنها هوادران و تعصب بازیکنان وکادر فنی این تیم بود.
آن چه که در طول پنج سال بیشتراز همه هوادران،  کادر فنی و بازیکنان آذر خش را اذیت می کرد عدم حمایت کافی مسوولان از این تیم بود. تمامی حمایت‌های که از این تیم می شود زمانی بود که کارد به استخوان می‌رسید به همین دلیل این حمایت ها مرهمی بر درد آذرخش  نشد تا بلاخره از لیگ برتر سقوط کرد.
 هر وقت صدای بازیکنان به دلیل مشکلات بیرون می آمد برای خاموش شدن این صدا قول و وعده ها شروع می شود ولی هیچ وقت این قول و وعده های به درستی عملی نشد تا سرنوشت آذر خش این گونه رقم بخورد. آذرخش که در ورزش کشور به یک برند تبدیل شده بود اکنون برای این که در لیگ یک هم باشد کارش به اما واگر کشیده است.
همان اما کارهای که در ورزش استان ما مرسوم است و نمونه آن تیم فوتبال شهرداری است که در این چند سال همیشه با اما اگر به مسابقات راهی شده است و نتیجه آن را دیده ایم.
برخی ها اعتقاد دارند که آذرخش باید در بندرعباس مقابل تیم فرش آرا به میدان می رفت وبا نتیجه ای که از این تیم می گرفت شاید امروز به لیگ یک سقوط نمی کرد اما هیچ وقت دلیلش از کادر فنی و بازیکنان آذر خش پرسیده شد که چرا مقابل فرش آرا مشهد بازی نکردند.  باور کنید که مشکلات آذرخش آنقدر زیاد بود که به یک باره این فکر به ذهن کادر فنی تیم رسید و بازی نکردن را بهتر از بازی کردن با آن همه دغدغه دانستند. اگر در روز بازی آذرخش و فروش آرا یک مسوول در سالن فجر بندرعباس حضور داشت و یک بار دیگر از همان وعده های همیشگی می دادند شاید این سرنوشت برای نماینده استان رقم نمی خورد. اما دریغ از مسوولی که از این تیم با آن شرایط سخت دلجویی کند.
 آذرخش در طول فصل گذشته در بیشترین بازی های خانگی خودش از وجود مسوولان محروم بود ویکی از دلایل سقوط این تیم همین عدم حضور بود. آقایان مسوول باید این موضوع را بدانند که همیشه حمایت این نیست که دست در جیب خود بکنند بلکه حضورشان می تواند قوت قلبی باشد برای یک تیم یا یک ورزشکار.
از سوی دیگر مسوولان می گویند که تمام قد از نماینده استان حمایت کرده اند اما همین مسوولان هیچ وقت حمایت های خود را رسانه ای نکردند تا واقعا مشخص شود مشکل آذرخش کجا بود. در پایان باید تنها به این موضوع دلخوش باشیم که  کمیته استیناف رای بازی آذرخش و شهروند که کمیته انضباطی به سود شهروند صادر کرده است را به سود آذرخش تغیر دهد تا آذرخش با سه امتیاز این بازی دوباره به لیگ برتر فوتسال برگردد.
کاری که بیشتر شبیه یک معجزه است زیرا لابی که تیم شهروند ساری در فدراسیون دارد آذرخشی ها هیچ وقت نداشته اند. امید داریم که حداقل اگر کمیته استیناف رای به برگشت آذرخش به لیگ برتر نداد مسوولان استان ما کاری کنند که آذرخش در لیگ یک بازی کنند وبا حمایت دوباره به لیگ برتر بیاید.