اعلام نامزدی امارات برای عضویت غیردائمی در شورای امنیت سازمان ملل

امارات متحده عربی رسماً نامزدی خود را برای عضویت غیردائمی در شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد و تشکیل یک کارزار برای دستیابی به کرسی غیردائمی در این شورا را برای دوره 2022 تا 2023 به راه انداخت.

طی یک بیانیه، «شیخ محمد بن زاید آل نهیان»، وزیر خارجه درخواست این کشور را قرائت کرد و همکاری بین‌المللی این کشور برای حضور در هفتاد و پنجمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام شد.
به گزارش سرویس خلیج فارس صبح ساحل و به نقل از خلیج تایمز، «محمد بن زاید آل نهیان» در این اجلاس گفت: «کشور من با همان اقدامات و اصولی که بر اساس آن اعلام موجودیت کرده‌است، به تلاش‌های خود برای همکاری با اعضای شورا برای حفاظت از صلح و امنیت بین‌المللی، ادامه خواهد داد».
وزیر خارجه امارات در ادامه قرائت بیانیه افزود: «ما از میزان مسئولیت ناشی از عضویت و میزان چالش‌های پیشروی شورا آگاه هستیم و تأکید می‌کنم که کشور من مصرانه در جهت حل مسائل مهم کشورها تلاش خواهد کرد و کشور من همچنان خواستار مشارکت سازمان‌های منطقه‌ای جهت ایجاد یک‌راه حل پایدار برای بحران‌ها است و ما به حمایت شما به‌منظور تحقق این اهداف تکیه‌داریم».
قرار است مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ژوئن 2021، پنج عضو غیردائمی شورای امنیت را برای دوره 2022-2023 انتخاب کند. نامزدی امارات متحد برای این عضویت، پس از دریافت تأیید اتحادیه کشورهای عربی برای کاندید شدن این کشور در سال 2012 و کسب تأیید گروه آسیا-اقیانوسیه در ژوئن سال 2020، اعلام شد.
امارات متحده عربی از زمان اعلام وحدت هفت شیخ‌نشین خود و تأسیس کشورش در دسامبر 1971، به سازمان ملل متحد پیوست، پیش‌تر نیز از سال 1986 تا 1987 عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد بود.
گفتنی است که کشورهایی چون ژاپن، برزیل، آلمان و هند ارسال‌های اخیر تلاش گسترده‌ای برای به دست آوردن کرسی دائم در شورای امنیت سازمان ملل آغاز کرده‌اند. تاکنون انگلیس و آمریکا با افزایش حق وتو اعضای جدید شورای امنیت سازمان ملل، مخالفت کرده‌اند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد از پنج عضو دائم و 10 عضو غیردائمی تشکیل‌شده است. آمریکا، انگلیس، چین، فرانسه و روسیه از اعضای دائم شورای امنیت و آرژانتین، اردن، استرالیا، چاد، روآندا، شیلی، کره جنوبی، لوکزامبورگ، لیتوانی و نیجریه از اعضای غیردائمی شورای امنیت هستند.
همچنین اعضای دائم شورای امنیت از حق وتو برخوردار هستند. استفاده این کشورها از حق وتو در سال‌های گذشته بارها باعث بن‌بست تلاش‌ها برای حل مناقشات بین‌المللی شده است به‌گونه‌ای که بسیاری از کشورهای مستقل بارها خواستار اصلاح ساختار شورای امنیت و لغو حق وتو شده‌اند.