انسولین موجود در داروخانه‌ها دیگر جوابگوی نیاز بیماران نیست. داروخانه‌ها می‌گویند انسولین سهمیه‌بندی شده است. «دو تا سه جعبه انسولین می‌گیریم و به قیمت قبل یعنی همان ۱۷۶ هزار تومان می‌فروشیم.» آنها می‌گویند انسولین نیست. اگر باشد چرا نباید آن را به بیماران بدهند.
این در حالی است که محمود نجفی عرب، رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران می‌گوید: «بیش از ۱/۵ برابر نیاز کشور انسولین وارد کشور شده است. به روال هر سال. پس نباید هیچ کمبودی وجود داشته باشد. اما انسولین وارد شده، مجددا صادر می‌شود. یا به عبارتی از راه‌های غیرقانونی از کشور خارج می‌شود.»
به گفته نجفی عرب قاچاق معکوس فقط مخصوص انسولین نیست. برای همه داروهای گران با مشکل قاچاق معکوس مواجهیم. دلیل آن هم قابل توجه است، تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی که سبب می‌شود دارو با قیمت ارزان وارد شود و با دلار بازار آزاد، از مرز خارج شود. نجفی عرب می‌گوید«کمبود دارو و انسولین عارضه همین ارز 4200 تومانی است.»
او درباره داروها و انسولین‌هایی که در بازار آزاد فروخته می‌شود، می‌گوید: «این داروها قابل اطمینان نیست و شاید تقلبی باشد. بیماران نباید از آن استفاده کنند. البته ممکن است که آن دارو هم از سیستم دارویی کشور خارج شده و به فروش می‌رسد و از خارج از کشور وارد نشده باشد.» سازمان غذا و دارو باید جوابگوی کمبود دارو باشد که نیست.
تحویل انسولین کمتر از یک ساعت
پیدا کردن انسولین در داروخانه سخت است، اما در بازار آزاد با یک تلفن می‌توان انسولین خرید. یک ساعته، ارسال به سراسر کشور اما گران‌تر از داروخانه. حدود ۸ برابر قیمت!
فرشید یکی از دلالان بازار سیاه است. می‌گوید انسولین الان کمیاب است اما اگر بخواهید در کمتر از یک ساعت تحویل می‌دهیم. فروشنده بعدی امکان ارسال پستی به شهرهای دیگر را هم دارد. « انسولین را الان فقط به صورت جعبه‌ای و پک می‌فروشیم. جعبه پنج تایی 850 هزار تومان. قبلا جعبه 6 تایی و 12 تایی هم داشتیم ولی الان نیست.»
داروخانه‌ها همین انسولین را یک هشتم قیمت می‌فروختند. اما قیمت بازار آزاد همین است. «همین جعبه 5 تایی دو روز دیگه یک میلیون تومان می‌شود، البته به شرطی که پیدا کنی.»
جز قیمت، مشکل دیگر خریداران تاریخ مصرف و کیفیت داروست. فروشنده دیگری می‌گوید «این انسولین‌ها دانمارکی است، قاچاقی وارد می‌شوند ولی هیچ مشکلی ندارند. بعد از عید داروهایی که عموم مردم مصرف دارند و تولید داخل نیستند خیلی کم شده و به سختی پیدا می‌شود.»
انسولین تاریخ گذشته هم خوب است!
بر اساس آخرین آمارها تعداد بیماران دیابتی در کشور کم نیست و 11 درصد جمعیت بالای 25 سال در ایران را تشکیل می‌دهند. اواخر شهریورماه سال جاری جمعی از پزشکان متخصص در نامه‌ای به رئیس جمهور نوشتند که بیش از 5 میلیون نفر در کشور به دیابت مبتلا هستند که از این تعداد بیش از 600 هزار نفر نیازمند تزریق روزانه انسولین‌اند.
حالا همین جامعه آماری نگران نیاز دارویی خود هستند و تلاش می‌کنند صدای دلهره‌هایشان را به گوش مسئولان برسانند. یکی از آنها می‌گوید: «من بدون انسولین حداکثر سه روز زنده می‌مانم. انسولین نیست و این یعنی حکم مرگ من.»
البته تنها تهران نیست که با مشکل کمبود انسولین مواجه است. روشنک که دخترش سال‌هاست با این بیماری درگیر است، می‌گوید: «به سختی توانستم در اهواز انسولین پیدا کنم. در بازار آزاد انسولین تاریخ گذشته هم با قیمت 36 هزار تومان می‌فروشند. داروخانه‌ها می‌گویند اگر مواد داخل لخته نشده است از همین‌ها استفاده کنید. ما تحریمیم و مجبوریم.»
برخی هم می‌گویند از سهمیه روزانه انسولین مصرفی خود کم می‌کنند تا چند روز بیشتر انسولین داشته باشند. همه اینها در حالی است که گفته می‌شود دیابت پنجمین علت مرگ و میر در ایران است.
انسولین برای دیابتی‌ها حکم مایع تضمین حیات را دارد این افراد باید قبل از هر وعده غذا، انسولین به زیر پوست خود تزریق کنند در غیر این صورت، قند خون آنها به محض خوردن هر نوع خوراکی بدون تزریق انسولین، خیلی سریع و شدید افزایش پیدا می‌کند و باعث آسیب به عروق، کلیه، قلب و سایر اعضای حساس بدن می‌شود.
حال قندخونی‌های هرمزگان اصلا خوب نیست و از مسئولان مربوطه تقاضای رسیدگی به وضعیت کنونی را دارند، مسئولان باید صدای بیماران نیازمند دارو را بشنوند و هر چه سریعتر به این مهم رسیدگی کنند چرا که کمبود انسولین به یکی از دغدغه‌های بیماران دیابتی در بندرعباس تبدیل شده و مسئولان هر روز بیان می‌کنند به زودی با توزیع داروهای ساخت داخل این مشکل برطرف می‌شود.
