سال فقدان

ناقوس مرگ در سال 99 بیش از هر زمان دیگری به گوش رسید. ویروس کرونا هم مدام هیزم به آتش عزرائیل ریخت. در یک سال گذشته مشاهیر و هنرمندان زیادی را در هرمزگان از دست دادیم که خاطرات زیادی را برای‌مان رقم زده‌بودند اما آستین بر خاک نهادند و ما را با کوله‌باری از حسرت‌ تنها گذاشتند. بزرگانی که وجودشان معنابخش بسیاری مفاهیم بود و جایشان در میان ما خالی ماند. فقدان چنین سرمایه‌هایی قلبمان را آکنده از غم‌واندوه کرد. حالا که بانگ نویدبخش بهار از راه رسیده‌است اما به رسم قدردانی، از عزیزانی یاد می‌کنیم که در بهار امسال کنار ما نیستند اما آموزه‌هایشان همواره در زندگی چراغ راه‌مان است.

حمید سعید| نوازنده‌ای خودآموز

به نوشته روزنامه صبح ساحل، «حمید سعید» هنرمند چیره‌دست هرمزگانی بامداد روز یکشنبه نهم شهریورماه درگذشت. حمید سعید ۵۳ سال سن داشت و در سال‌های اخیر چند بار دچار سکته قلبی و سکته مغزی شده‌بود. او متولد محله «سرریگ» بندرعباس بود. کار موسیقی را از کلاس سوم راهنمایی آغاز کرد و اولین سازی که شروع به یادگیری آن کرد «ارگ ملودی کای» کوچکی بود؛ از آن‌جایی‌که علاقه به گیتار داشت با چوب و حلب روغن و سیم ترمز، گیتاری درست می‌کند که با آن نواختن ملودی را تمرین می‌کرد تا این‌که اولین گیتارش را به نام «کلاسیک اِکمونت هلندی» با پول تو جیبی‌اش خرید. حمید سعید یادگیری گیتار را از ملودی شروع کرد تا این‌که به کمک «سهیل نفیسی» نواختن آکورد را فرا می‌گیرد و پس‌ از آن با مطالعه کتاب‌های خودآموز موسیقی بر دانش موسیقی‌اش می‌افزاید. در دهه شصت شروع به همکاری با «ناصر عبداللهی» می‌کند و در گروه موسیقی او گیتار الکتریک می‌نوازد. از جمله سازهایی که حمید سعید نواختن آن‌ها را بلد بود می‌توان ارگ، انواع گیتار، جاز، ترومپت، عود، آکاردیون و ویلون را نام برد. حمید سعید در بسیاری از کارهای زنده‌یاد «ابراهیم منصفی» مانند «تا تو قَدر مهِ بُدونی دیر اَبوت»، همکاری داشته‌است. بی‌شک تمام کسانی که در بندرعباس در زمینه گیتار فعالیت دارند، او را می‌شناسد یا حداقل نام او را شنیده‌اند. این هنرمند در مستند «دینگومارو» ساخته «کامران حیدری» هم به ایفای نقش پرداخته‌بود. حمید سعید در اواخر حیات خود که در بستر بیماری بود، از بی‌توجهی و نامهربانی‌ها گلایه داشت.

محمد خطیبی‌زاده| بپ‌گپوی هرمزگان

«محمد خطیبی‌زاده» از چهره‌های برجسته فرهنگ جنوب کشور و از خیران نیکوکار هرمزگان، شامگاه روز سوم بهمن‌ماه در سن 85 سالگی درگذشت. خطیبی‌زاده بیستم آذرماه 1314 در بندرعباس دیده به جهان گشود. او معلم بازنشسته‌ای بود که پس از طی دوران خدمت در اداره فرهنگ و آموزش و پرورش جاسک و بندرعباس، حضور در عرصه فرهنگ و اندیشه را ترک نکرد و در تمامی سال‌های پس از خدمت خود نیز در عرصه فرهنگ، مدرسه‌سازی و نیکوکاری جنوب کشور فعال بود. مرحوم خطیبی‌زاده در اولین دوره شورای شهر بندرعباس نیز توانست با کسب رای مردم به عضویت آن در آید. او نویسنده، پژوهشگر و از فرهنگیان باسابقه و یکی از معتمدان شهر بندرعباس بود. خطیبی‌زاده در دهه 1330 برای رفع محرومیت مردم در بندر جاسک تلاش‌های بسیاری کرده‌بود. به همین دلیل از او به عنوان پیشگام در برچیدن مدارس کپری در شرق هرمزگان و به‌ویژه در جاسک یاد می‌شود. او در تمامی سال‌های اخیر در عرصه مدرسه‌سازی و جذب و جلب نیکوکاران به این عرصه نیز کوششی وصف‌ناپذیر داشت. این مولف و پژوهشگر همچنین با نام «بپ‌گپو» به معنای پدربزرگ هم شناخته می‌شود. تالیف کتاب‌هایی چون «پوشش مردم هرمزگان»، «مساجد و بقاع و قدم‌گاه‌های هرمزگان» و «تاریخ فرهنگ نوین هرمزگان» و پژوهش‌هایی درباره «دبستان جاوید» و «مکتب‌خانه ملاجهان» از دیگر فعالیت‌های این چهره محبوب بوده‌است.

گوهرتاج پژمان| گوینده پیشگام

«گوهرتاج پژمان» اولین گوینده رادیو و تلویزیون ملی ایران واحد بندرعباس روز سه‌شنبه چهارم آذرماه 99 در سن ۷۵ سالگی در گذشت. پژمان متولد 15 آبان‌ماه 1324 بود. او  پس از تاسیس رادیو و تلویزیون ملی ایران در سال 1347 به عنوان گوینده و مجری به استخدام رادیو و تلویزیون در آمد و کار خود را با گویندگی اعلام برنامه آغاز کرد. او پس از مدت کوتاهی به اجرای برنامه‌های مختلف و گویندگی برنامه‌های خبری پرداخت. صدای دل‌انگیز، تسلط بر فن بیان و ادبیات  و احاطه بر فرهنگ‌ بومی از او چهره از محبوب در میان شنوندگان و ببیندگان رادیو و تلویزیون بندرعباس ساخته بود. او سال‌ها به امور خیریه و عام‌المنفعه اهل سنت هم می‌پرداخت. گوهرتاج پژمان در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ به جُنگ تلویزیونی «شاخه‌ طوبا» که برنامه‌ای ادبی بود، دعوت شد. او در این برنامه قطعاتی از متون قدیمی ادبیات فارسی را برای ببیندگان تلویزیون با بیان شیوای خود قرائت می‌کرد. پژمان از سال 1346 به مدت سه سال مسئول امور اداری فرهنگ و هنر بندرعباس، 17 سال مدیرفروش و حسابدار شرکت تعاونی عکاسان و سه دوره به مدت شش سال عضو هیئت مدیره انجمن خیریه و خدمات اجتماعی اهل سنت بندرعباس بود. او همچنین سال‌ها مسئولیت سالن اجتماعات خواهران انجمن خیریه را عهده‌دار بود. تصاویری از زندگی شخصی و خانوادگی پژمان در اختیار موزه مردم‌شناسی «اوز» قرار است که در آرشیو این موزه نگهداری می‌شود.

حمیدرضا خدمتکاری| آقای گل بندرعباس

«حمیدرضا خدمتکاری» مهاجم اسبق تیم‌های صنعت نفت آبادان، تراکتورسازی تبریز، شهرداری بندرعباس و تیم ملی جوانان کشورمان روز 22 دی‌ماه در سن 41 سالگی، بر اثر سانحه تصادف در گذشت. «حمید آدریانو» لقبی بود که تماشاگران به او داده بودند. خدمتکاری اصالتا خوزستانی بود اما در محله  ۲۲ بهمن بندرعباس بزرگ شد و فعالیت فوتبال خود را از بندرعباس شروع کرد. او در تیم‌های برق منطقه‌ای بندرعباس، صنعت نفت آبادان، تراکتورسازی تبریز، شهرداری بندرعباس و استقلال اهواز بازی کرد. در رقابت‌های مختلف آقای گل شد و از تیم های بزرگ پیشنهاد داشت. او در تیم ملی همبازی «علیرضا نیکبخت» و «جوادنکونام» بود. الگوی او در فوتبال «آدریانوی برزیلی» بود. حمیدرضا خدمتکاری یکی از محبوب‌ترین بازیکن‌های تیم فوتبال شهرداری بندرعباس بود و اکثر مردم هرمزگان او را می‌شناختند. او بازیکنی جسور، سریع و خطرناک بود. هنگامی که در زمین بود، فریاد «حمید آدریانو» و «حمید آقای گل» از چندین هزار تماشاگر به گوش می‌رسید. در نیم فصل اول، حمیدرضا خدمتکاری با به ثمر رساندن هشت گل در ۱۰ بازی، عملکرد فوق العاده‌ای از خود نشان داد و آقای گل فصل ۸۵-۸۶ جام آزادگان شد. خدمتکاری با گلی چهره شد که با لباس صنعت نفت آبادان در دروازه استقلال تهران نشاند. او سابقه بازی در تیم ملی جوانان ایران را نیز در کارنامه داشت. خدمتکاری پس از شهرداری بندرعباس راهی فجر سپاسی شد و مدتی را نیز در نفت آبادان به عنوان خط حمله بازی می‌کرد. او بعدها به تیم فوتبال آلومینیوم هرمزگان پیوست. حمیدرضا خدمتکاری این اواخر با راه‌اندازی یک مدرسه فوتبال در بندرعباس برای تربیت ورزشکاران هرمزگانی و رسیدن آنان به قله‌های پیشرفت در ورزش حرفه‌ای تلاش کرد.

 
محمد شعبانی| بازیکن طلایی

«محمد شعبانی» پیشکسوت ارزنده فوتبال و دبیر بازنشسته ورزش در مدارس بندرعباس روز چهاشنبه 12 آذرماه 99 به دلیل ایست قلبی درگذشت. محمد شعبانی اسوه اخلاق در فوتبال و بازیکن طلایی دهه ۵۰ و۶۰ این رشته در هرمزگان بود. او در مدارس بندرعباس یکی از دبیران فعال ورزش بود و مقام‌های زیادی در کسوت مربیگری با تیم‌های ورزشی مدارس بندرعباس در سطح استان و کشور کسب کرد. مرحوم شعبانی در  ۶۴  سال عمرش، سابقه بازی در تیم‌های نایبند، منتخب بندرعباس، منتخب هرمزگان و تیم آموزشگاه‌های هرمزگان را در کارنامه داشت.

منابع: ایسنا، ایرنا، فارس