29

آبان

1403


اجتماعی

20 تیر 1400 08:23 0 کامنت
ما رویای ازدواج را در سر می‌پرورانیم. به امید اینکه آرزوی عشق‌ورزی و رشد در کنار دیگری برایمان محقق شود‌؛ نه به این امید که روزی نفر سومی به کنج زندگی مشترکمان وارد شود، طلاق بگیریم و با غمبادی در گلو آرزوی مهرورزی را جای دیگری جستوجو کنیم. اما آخرین آمار در ایران نشان می‌دهد به ازای هر سه ازدواج یک طلاق رخ میدهد. به این معنی که از هر سه آرزوی خوشبختی یکی از آن‌ها پرپر میشود.
این طلاق‌ها میتواند دلایل مختلفی داشته باشد. اما یکی از بحث برانگیزترین دلایلی که منجر به جدایی زوجین می شود، خیانت و روابط فرازناشویی است. مسئله‌ای که همه ما از دور یا نزدیک درباره آن شنیده یا تجربه‌اش کرده‌ایم. طبق آخرین تحقیقات حدود بیست تا چهل درصد زوجین به طور میانگین در زندگی مشترک به همسرخود خیانت میکنند و بیش از هشتاد درصد طلاق‌های ثبت شده به علت خیانت است! اما چرا یک رابطه عاطفی و زندگی زناشویی به سمت خیانت کشیده میشود؟ در ازدواج علاوه‌بر وجود هر دو طرف، موجود سومی به نام رابطه هستی پیدا میکند. این رابطه به مثابه گیاه کوچکی است که طرفین هر دو در کنار هم باید از بقای آن محافظت و لوازم رشد همه جانبه آن را فراهم کنند. اما گاهی یک طرف یا هردو از این رابطه دست میکشند، قطع امید میکنند و دیگر به رشد آن بها نمی‌دهند. درنتیجه صمیمت پیشین در رابطه از دست می‌رود و فرد جای دیگری به دنبال آن صمیمیت و عشق از دست رفته می‌گردد.
جدا از دلایل اجتماعی و زیربناهای موجود، شایعترین عامل خیانت در حیطه رابطه زوجین به نگفتن برمی‌گردد؛ به حرف نزدن و سکوت کردن. یکی از پیشفرض‌هایی که به حل معضلات در زندگی زناشویی کمک بسیار میکند این است که بتوانیم گفت‌وگو کنیم. گفت‌وگو صرفا حرف زدن از مسائل روزمره و خبرهای روز نیست. گفت‌وگو به معنی توانایی گفتن از خویش، خواسته‌هایمان، توقعاتمان، نیازهایی که در رابطه برآورده نمی‌شود و متقابلا تشویق کردن طرف مقابل به بازکردن سفره خواسته‌ها و انتقادهایش است. زوجی که بتواند از تعارضاتش صحبت کند متعاقبا راهی برای حل آن‌ها پیدا کرده و یک مرحله به جلو گام برمی‌دارد.
پس در زندگی مشترک‌تان زمان از پیش تعیین شده‌ای را برای گفت‌وگو درباره‌ی گیاه رابطه‌تان اختصاص بدهید، به خواسته‌ها، نیازها و باید و نبایدهای رابطه‌تان فکر کنید اما قبل از تمام این‌ها خود را برای شنیدن ودرک کردن آماده کنید.
 
به قلم: محیا تکنده -روانشناس بالینی
دیدگاه ها (0)
img