کاهش سطح اکسیژن دارای علائم و نشانههایی است که میتواند زنگ خطری جدی برای
بیماران کرونایی باشد. برای تشخیص علامت خطر در بیماران کرونایی، باید بیمار در جایی آرام بنشیند و فرد دیگری تعداد تنفس بیمار را در یک دقیقه شمارش کند. اگر تعداد تنفس بیشتر از 24 تنفس در یک دقیقه بود این یک علامت خطر است که بیمار وارد فاز شدید بیماری ریوی می شود.
اگر کرونا ریهها را درگیر کند، میزان اکسیژنی که فرد دریافت میکند میتواند کاهش یابد و خطرناک است. محدوده طبیعی سطح اکسیژن در خون ۷۵-۱۰۰ میلیمتر جیوه است و دامنه پایین آن کمتر از ۷۰ میلیمتر جیوه است. اگر سطح اکسیژن در خون به کمتر از ۶۰ درصد کاهش یابد، این نشاندهنده یک موضوع بسیار مهم بوده و ممکن است به معنای کمبود اکسیداسیون خون باشد، به گونهای که سلولها، بافتها و اعضای بدن مقدار اکسیژن مورد نیاز بدن را دریافت نمیکنند. در چنین حالتی فرد نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد تا با یک درمان مناسب سطح اکسیژن خون را احیا کند. برای افراد سالم و عادی، نسبت ۷۰ میلی متر جیوه بسیار خوب است و اگر درصد آن کمتر از این باشد، باید با پزشک مشورت شود، اما برای بیمار مبتلا به کرونا، سطح اکسیژن نباید کمتر از ۹۱ میلی متر جیوه باشد.
علائم و نشانههایی که کاهش سطح اکسیژن در خون را نشان میدهد،سردرد، سرگیجه، تنفس سریع، رنگ آبی لب ها و لاله گوش وناخن، تنگی نفس، بی خوابی، سوزن سوزن شدن، فشار خون بالا یا نوسان
فشار خون و بی ثباتی، ضربان قلب سریع، اختلالات بینایی، گیجی و از دست دادن تمرکز است. پدیده ای عجیب نیز در این بین وجود دارد و از آن به نام «هیپوکسیمی خوشحال» نام برده می شود. در این حالت با اینکه میزان اکسیژن بسیار پایین است، اما به نظر نمیرسد که بیمار مشکل تنفسی داشته باشد. لذا اگر درگیر بیماری کرونا بودید و نشانه ای از تنگی نفس را نیز نداشتید، با این حال میزان اکسیژن خون خود را چک کنید. کارآمدترین روش برای کنترل سطح اکسیژن خون آزمایش اِی بی جی است و برای این آزمایش، نمونه خون از شریان ها، معمولا از مچ دست گرفته می شود و در عین حال اینکه ممکن است کمی دردناک باشد اما روشی بسیار دقیق و مطمئن است.
منابع: دنیای اقتصاد/doctoreto.com
روزنامه صبح ساحل