عبدالعزیز دبستانی در چهارم آبان ماه ۱۳۲۳ در بندرعباس متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه شاهپور و دوره دبیرستان را در دبیرستان ابن سینا به پایان رساند. علاقمندی او به تدریس موجب می شود تا وارد دانشسرای مقدماتی شود و سال ها به همراه همسرش فرخنده هاشمی در کسوت دبیری به دختران و پسران این دیار خدمت کنند.

  

 او یکی از بهترین و محبوب ترین دبیران ورزش استان بوده است. دبستانی مردی با اخلاق، منضبط و مهربان است. وی با توجه به مهارت های انسانی و ارتباطی فوق العاده، با شاگردانش همچون یک دوست دانا و همراه عمل می کرد. نگارنده و بسیاری از شاگردان او هرگز در کنار و همراه او در سفر و حضر حس استاد وشاگردی را تجربه نکردیم و هرچه بود سراسر دوستی و رفاقت بود. متانت و فروتنی را می توان در منتهای درجه در او مشاهده کرد. علاوه بر بیان شیوا و  آموزه های  کلامی ارزشمندش، این رفتار مبتنی بر مبانی روانشناختی و اصول اخلاقی اش بود که تأثیری ماندگار در ذهن مخاطبانش بر جا می گذاشت و احترام و اعزازش را صد چندان می کرد. دبستانی فوتبال را در اواسط دهه ۳۰  با بچه های محله  اِوزی ها شروع کرد و با همکاری دوستانی چون عماد عمادی، غلامعباس صالحی، سید محمد عقیلی و عبدالله جمشید پور تیمی به نام  خلیج تشکیل می دهند. زمین تمرینی آن ها زمینی بود به نام گود علی مَد احمد ( علی محمد احمد) در محل کنونی پارک لاله در خیابان سید جمال الدین اسد آبادی و حوالی مسجد بلال کنونی. وی علاوه بر تیم خلیج در یک دوره  زمانی در یک تیم محله ای به نام محله سورو نیز فعالیت داشت. 

  

پس از تأسیس باشگاه تاج توسط عبدالحمید سعیدیان به عضویت این باشگاه در می آید و توانایی های فوتبالی اش زیر نظر استاد سعیدیان رشد می یابد و به یکی از بهترین بازیکنان باشگاه تبدیل می شود و سال های زیادی برای این تیم بازی  می کند  و به عنوان کاپیتان در بسیاری از مسابقات دوستانه و رسمی به میدان می رود. وی که از شاگردان و دوستان قدیمی عبدالحمید سعیدیان محسوب می شود در راه اندازی امکانات و تجهیزات ورزش های والیبال، وزنه برداری، بوکس و تنیس روی میز باشگاه تاج همکاری نزدیکی داشته است.

 

دبستانی درنخستین سفر فوتبالی برون استانی خود به همراه تیم تاج به شهر زاهدان  سفر می کند و با  نتیجه شش بر صفر میزبان را شکست می‌دهند و برنده می شوند. به دلیل قابلیت های فنّی بالا از سال اول دبیرستان به عضویت تیم فوتبال دبیرستان در می آید و در مسابقات آموزشگاهی استان و کشور شرکت می کند. تمرینات فوتبال آموزشگاهی را در دوران دبیرستان  زیر نظر استاد بوستانی دبیر کاردان ورزش که از تهران برای خدمت به شهر بندرعباس منتقل شده بود، گذراند. وی توسط بوستانی به تیم منتخب آموزشگاه های استان دعوت می شود و در دوره های مختلف مسابقات آموزشگاه های کشور در شهرهای  کرمان، اصفهان، شیراز و .... شرکت می کند.

 

دبستانی نقش و خدمات بوستانی و رضا پَرمان به عنوان نخستین دبیران ورزش غیر بومی در توسعه فوتبال استان را غیر قابل انکار می داند. در سال ۱۳۴۴ وارد دانشسرای مقدماتی می شود و زیر نظر احمد سایبانی ریاست وقت دانشسرای مقدماتی و دیگر  استادان دانشسرا به تحصیل می پردازد. پس از فراغت تحصیل از دانشسرا  برای خدمت به عنوان آموزگار به روستای بِهده از توابع بندر لنگه اعزام می گردد. فلسفه  او فلسفه خیرخواهی است. به دلیل علاقه و احساس مسؤولیت اجتماعی به کمک دانش آموزان روستا، زمینی را برای بازی فوتبال آماده سازی می کند که موجب شور، نشاط، سرزندگی و جنب و جوش  بچه ها و هم چنین رضایت والدین آن ها می شود.

  

 در سال ۱۳۴۶ برای گذراندن دوره آموزشی نظام وظیفه به شهر کرمان اعزام می شود. انجام فعالیت های ورزشی و نمایش مهارت های فوتبالی اش در این دوره توجه مسؤولین ارتش را جلب می کند و به همراه حسن جهان نورد از دوستان ورزشی اش،  به عضویت تیم فوتبال ارتش کرمان در می آید. پس از پایان خدمت سربازی در قالب سپاه دانش (سرباز معلم فعلی)  و بازگشت به بندرعباس به استخدام آموزش و پرورش استان در آمده و به عنوان معلم ورزش در دبستان شاهپور مشغول به خدمت می شود. با کمک دانش آموزان یک زمین والیبال مجهز به نورافکن، چاله پرش طول و میله بارفیکس را در  حیاط مدرسه مهیّا می کند. در همان اوایل با همکاری  محمد رحیمی و سید اسلام هاشمی و عده ای از دانش آموزان دبستان شاهپور تیم فوتبال «کوسه» را تشکیل دادند که البته این تیم بعدها فعالیت های خود را با مدیریت  و همراهی افرادی چون محمد علی شجاعی، عبدالرحمن محمودی ،مسعود رحیم زاده و محمد حسین تمکینی با  نام  «مسعود» دنبال کرد و سال ها بعد تیم مسعود تا لیگ دسته دوم کشور هم صعود کرد. دبستانی، تدریس در دبیرستان های ناصرخسرو، محمود پزشکی،  ششم بهمن و دکتر محمد مصدق  را نیز در کارنامه خود دارد.

     

در تیرماه ۱۳۵۳ دوره مربیگری فوتبال را زیر نظر استاد حسن حبیبی بازیکن و مربی ارزنده ی تیم ملی ایران در شهر کرمان و به مدت ۳۳ روز گذراند. 

پس از طی این دوره تخصصی او سال ها  به عنوان مربی فوتبال آموزشگاه های شهربندرعباس و منتخب جوانان و بزرگسالان استان هرمزگان به جوانان این مرزو بوم صادقانه خدمت کرده است.  علاوه براین ها در زمان ریاست سعیدیان بر هیأت فوتبال استان ریاست کمیته آموزش و کمیته  انضباطی را نیز برعهده داشته است. به سهم خود و با کمال احترام از همه تلاش های صادقانه  این «عزیز» ورزش استان در فراهم آوری شرایط و فرصت های ارزشمند رشد و پیشرفت جوانان استان بسیار سپاس گزارم و برای او ، همسر و فرزندانش محمد، حمید و نادر سلامتی و تندرستی آرزو می کنم.