و رسیدیم به روزهای پایانی سال 92....

سالی که بنیانگذار این روزنامه که لقب پدر مطبوعات به خودگرفت، چهره درنقاب خاک کشید تامطبوعاتی‌ها فروردین 92 را برای همیشه در ذهن خود حک کنند. سال سختی را پشت‌سرگذاشتیم سالی بدون حاج‌قاسم‌کرمی. درسال 92 از خیلی موضوعات سخن گفتیم و مشکلات شهروندان وهرمزگانی‌ها را درحد توان به رشته تحریر درآوردیم تا گره‌ای از کارآنان بگشاییم. بدون حب‌وبغض نوشتیم.برای رضایت مردم تلاش کردیم. از آب‌وبرق، گاز،گرانی،حوادث جاده‌ای، حوادث طبیعی، از میراث‌فرهنگی،از بازار،قلمفرسایی کردیم. از بهداشت گفتیم واز اعتیاد. از خیلی‌ چیزها گفتیم. وضعیت خیابان‌ها، نبود پارکینگ عمومی، وضعیت وخیم درمان دراستان را بازگو کردیم. مسایل مختلف استان را بیان کردیم تا گوش شنوایی پیدا شود وبه آن جامه عمل بپوشاند. دربیان مطالب جانب اعتدال را رعایت کردیم. به گونه‌ای کاغذ را سیاه کردیم که مدیری، مسوولی دلگیر نشود وآقایان برای بهبود حوزه مدیریتشان بیشتر تلاش کنند. این را همه می‌دانیم که مشکلات کشور واستان یکی،دو تا نیست ویک شبه هم حل نمی‌شود. برای رفع این مشکلات عزم جدی وملی می‌خواهد. هرچه به پایان سال نزدیک می‌شویم، جنب‌وجوش مردم ومسوولان نیز بیشتر از ماه‌ها وروزهای گذشته می‌شود. این روزها خیابان‌ها شلوغ‌تر از گذشته شده است. بوی بهار همه را مست خود کرده، گویی بهار پشت‌در منتظرماست. چه حال‌وهوایی دارد این روزهای پایانی اسفندماه. همه درتکاپو هستند. بازارها، بانک‌ها نیز روزهای شلوغی را تجربه می‌کنند. در یادداشت آخرسال قصد بیان مشکلات را نداریم. چرا که درطول سال، آنقدر نوشتیم وگفتیم تا بلکه مشکلی حل شود. خوشحالیم که یک سال برای شما مردم نوشتیم. از دغدغه‌هایتان گفتیم و از انتظاراتتان.جنب‌وجوش‌های آخر سال نیز روزی به پایان می‌رسد، آن هنگام که بهار سلام خواهد گفت.بهار همه چیز را دگرگون می‌سازد. طبیعت رنگ جوانی به خود می‌گیرد. زمین‌وزمان متحول می‌شوند. بوی بهار وعید، همه جا را پرکرده. کودکان لحظه شماری می‌کنند، تا عید فرابرسد، جامه‌نو برتن کنند واز بزرگ‌ترها عیدی‌بگیرند. هستند کودکانی که هیچ سرپناهی ندارند. آنان را درلحظات خوشی فراموش نکنیم. چه کسانی که هنگام تحویل سال، روی تخت‌بیمارستان با بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند وچه سالمندانی که دور از خانواده، چشم‌انتظارفرزندی هستند که آنان را در آغوش بگیرد. وچه کودکانی که از نوازش دست‌پدر دراین لحظات شاد، محرومند، به یاد آنان باشیم. درکنار این همه جنب‌وجوش آخرسال ودید‌وبازدیدتعطیلات نوروز، به یاد بیماران نیازمند خون باشیم. دگرگونی طبیعت ونو شدن روز، ما را از اهدای خون غافل نکند. درتعطیلات نوروز، با طبیعت مهربان باشیم. یکی، دو روز دیگر سفرهای نوروزی آغاز می‌شود وبندرعباس یکی از مهمترین مقصدی خواهد بود که ایرانیان آن را انتخاب خواهند کرد تا درهوای مطبوع بهاری به سیروسیاحت وتجارت بپردازند. امید که درسفرهای نوروزی شاهد هیچ اتفاق ناگواری درهیچ نقطه‌ای از این کشور به ویژه درجاده ها وآب‌های هرمزگان نباشیم.

شمارش معکوس برای پایان گرفتن سال 92 آغاز شده است. 

واین چنین آغاز می‌شود سال نو؛ 

یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال،‌ حول حالنا الی احسن الحال.

... ودعای آخر؛ ما را باز در آغاز قرار ده. آغازی که به سوی تو باشد وسرانجامش هم تو باشی. ای خدای نوروز، ای صاحب لحظه‌های ناب عید، روزها وجامه‌مان را نوروزی و جانمان را نوتر فرما. عید برهمه خوانندگان روزنامه ومردم ایران زمین مبارک.