«ورزش هرمزگان» به «موش‌آزمایشگاهی» تبدیل شده است

صبح ساحل، ورزشی _ دردهای بزرگ ورزش هرمزگان کدامند؟ چه کسی یا کسانی در شطرنج ورزش استان کیش‌ومات می‌شوند؟ چرا بعضی‌ها برای مسوولیت‌های ورزشی سرودست می‌شکنند؟ چه دلایلی می‌تواند عامل حضور فراوان مدیران ادارات ونهادها در ورزش باشد؟ دلمان در ورزش این استان به چه خوش است؟ این سوالاتی هستند که در ذهن ما مدام تکرار شده وپاسخ‌های متفاوتی نیز متبادر می‌شود. دراین گزارش سعی داریم به این پرسش‌ها، پاسخ‌های متناسبی برگرفته از دیدگاه آگاهان به مسایل داشته باشیم.

دردهای بزرگ :ابتدا باید یادآور شویم ازاین جهت نام این مبحث را دردنهاده‌ایم که معتقدیم برای آنها نسخه درمان وجود دارد وگرنه نام بیماری لاعلاج بهترین گزینه بود.

آنچه عملکرد دستگاه ورزش را درمجموع دچار اختلال کرده است منابع محدودمالی بوده اما درپایتخت اقتصادی ایران بزرگ«فقرمالی» نباید اینگونه ورزش، عامل سلامتی، نشاط وتندرستی جامعه را فلج کند وروی دست متولیان امر بیندازد، جذب یک درصد اجباری از خزانه سازمان‌ها و ادارات و واریزکردن به حساب ادارات کل ورزش استان‌ها می‌تواند مرهم خوبی بر این درد رنج‌آور باشداما تا اجرایی شدن آن باید مثل تنبل‌ها درزیرآفتاب منتظر فرارسیدن شب وسایه نباشیم.مدیریت ناپایدار توام با استرس تغییر پست یکی دیگر از اساسی‌ترین مواردی است که درسال‌های اخیر تیشه برریشه استعدادها وتوانمند‌های بالقوه وبالفعل ورزش هرمزگان زده است. برنامه‌های عملیاتی نشده ونیمه‌تمام، اهداف غیرورزشی برخی‌ها دراین گود، کمبود زیرساخت‌ها، مطالبه‌گرنبودن مردم، عدم توجه ویژه مسوولان به مقوله ورزش، وعده‌های توخالی، نبود تبلیغات مناسب عدم فرهنگ‌سازی وگران‌بودن سالن‌ها واماکن ورزشی و ... از دیگر دغدغه‌های مهم دلسوزان ورزش هرمزگان هستند.

کیش‌ومات:جابجایی مهره‌ها درادارات وهیات‌های ورزشی، اغلب با واکنش منتقدان مواجه است. قوانین دست‌وپاگیر ورزش‌کردن با ثروتمندبودن ومالکیت وسائط‌نقلیه ارتباط مستقیم دارد. درواقع ورزش برای بی‌بضاعت‌ها نیست وطبقه مرفه جامعه اگر دلشان بخواهد و خوب پول بدهند می‌توانند سروقت وجای مناسب ورزش کنندو گرنه... با این شرایط نخستین گروهی که دراین بازی، کیش ومات می‌شوند اکثریت مردم هستند.البته مسوولان هم از عملکرد خود گیج می‌شوند ولیکن بعضی‌ها برآن پرده می‌گذارند.

سرودست:«دردا که راز پنهان خواهد شدآشکارا»! آنچه اغلب افراد به ظاهر ورزشی را به طور مستقیم و غیرمستقیم به این گود می‌کشاند وبه راحتی هم صندلی و جایگاه می‌گیرند بیشتر رسیدن به قدرت سیاسی است. محبوبیت وپرطرفداربودن بعضی از رشته‌های ورزشی، عواملی هستند تا اشخاص به فراوانی آراء این قشر، توجه خاصی نشان دهند. جالب است برخی از صاحبان مشاغل سیاسی با مسوولیت‌های زیاد ووقت اندک همچنان برسر ورزش سایه می‌اندازند تا درادامه راه نیز دچار مشکل نشوند.شعارخادم‌بودن وخدمتگزاری‌شان نیز گوش عالم را پرکرده است. اما واقعیت‌ها چیز دیگری می‌باشد واین سرودست شکستن‌های سیاسی که در ورزش، خطاهای بزرگ محسوب می‌شود ومثل تکل عمدو دوپای ازپشت اخراج دارد هیچگاه با کارت قرمزمسوولان جریمه نمی‌شوند اما مردم...

سوال پرسروصدا:این پرسش که چرا بعضی از مدیران ادارات ونهادها، داشتن مسوولیت ورزشی را برخود واجب می‌دانند، می‌تواند یک سوال پرسروصدا باشد، دراستان هرمزگان هرکس مدیر می‌شود بدون تردید در ده‌ها گروه‌، هیات، اداره و ... نقش مشاور، کارشناس، عضو هیات مدیره، عضو هیات‌رئیسه، مدیر، رئیس و ... خواهد شد وبا افتخار هم از ده‌ها مسوولیت کلیدی خود سخن می‌گوید.داشتن حقوق ومزایا دربعضی موارد هم پنهان می‌شود ولی به هرحال چرا یک مقام مسوول که باید پاسخگو نیاز مردم باشد همواره درجلسات مختلف بوده وهمچنان درهیات‌ها وادارات ورزشی هم رئیس باشد؟ واجب‌الوجوب بودن این معادله در منطق ما به یک واقعیت منتهی می‌شود که درحقیقت شیرین نیست آیا درفلسفه شما نیز چنین است؟

دلخوشی:دل‌هایی که نباید بیهوده خوش باشند. فرهنگ ورزش همگانی نیاز به تقویت بیشتری دارد. رسانه‌های تخصصی علمی و ورزشی درهرمزگان وجود ندارند. مصوبات ورزشی مسوولان اغلب روی کاغذ خاک می‌خورند. کلید ورودی به هرباشگاه وسالنی پول و... است. ادارات شهرستان‌ها اغلب دنبال آمار وارقام هستند. بخش‌ها وروستاها نقش بسیارکم‌رنگی در ورزش استان دارند. بی‌توجهی به دلسوزان، پیشکسوتان وخادمان ورزشی، فراوان دیده می‌شود. خودرایی وسیاست‌های اشتباه و تبدیل شدن ورزش هرمزگان به موش آزمایشگاهی بیشترین صدمات را به بدنه این اداره کل وارد می‌کند.حرف وحدیث‌های اخیر نیز از حضور یک تازه‌وارد برمسند ورزشی این اداره کل حکایت دارد واین نیز آخر ماجرا نخواهد بود پس دراین ورزش به چه دلخوش باشیم؟