چرا نباید شهرداری تیم داری کند!؟

صبح ساحل ، سیاسی -  تصمیم شورای شهر بندرعباس در به فروش رساندن امتیازتیم فوتبال شهرداری این روزها محل بحث برخی محافل اجتماعی و البته سیاسی شده است، گرچه ناکامی های پی درپی و چندین ساله این تیم ( که پس از  تشکیل شدن آغازی خوب داشت و درادامه به نوسان و حاشیه افتاد ) باعث شده جایگاه اجتماعی و طرح دیدگاه در مورد آن به نسبت سال های آغازین به  شدت نزول کرده و در حد جمع محدودی از اهالی ورزش و فوتبال و متولیان سیاسی و اجتماعی کاهش یابد، اما وقتی تصمیم به انحلال و پایان فعالیت یک مجموعه که هزینه آن را یک نهاد مردمی مثل شهرداری می دهد و از یک عمر 8ساله نیز برخوردار است. باید و بایستی که دلایل آن را نیز به مردم اعلام کرد تا درک درست تری از موضوع پیدا کرده و در فراسوی فضاسازی های افراد و جناح هایی که تیمداری را بر مبنای نیازهای شخصی و سیاسی می سنجند به نتیجه گیری واقع گرایانه دست یابند، نگارنده که درطول تمام سال های فعالیت تیم شهرداری براساس یک  نگاه اجتماعی قائل به حضور این تیم بودم اینک و مثل بسیاری دیگر از  مردم این شهر بنا به دلایل زیر پایان تیمداری شهرداری را مقبول تر می دانم.-1 آغاز تیمداری شهرداری بندرعباس آنهم درمحلی که شاخص های شهری آن دردناک است شاید برای زمانی که هرمزگان هیچ نماینده ای در فوتبال کشور نداشت و به تبع آن جنب وجوش اجتماعی بخصوص در حوزه جوانان جایش را به رخوت و سستی داده بودکاری درست می بود اما با ایجاد انگیزه و ظهور تیم های دیگر استان، وظیفه شهرداری بعنوان ایجاد یک فضای پرنشاط اجتماعی به پایان رسیده و هزینه کلان از جیب مردم باید معطوف به سایر فعالیت ها و از  جمله تقویت ورزش  همگانی و نه ورزش قهرمانی که متاسفانه در جامعه ما لبریز از ناخالصی است می  کرد.-2 حداقل نگارنده برخلاف اساسنامه و قاعده قانونی این  مجموعه به یاد ندارم حتی یکبار در پایان فصل فوتبالی به شکل شفاف و دقیق گزارش مالی (میزان و نحوه هزینه) جهت آگاهی مردم  اعلام شود، چگونه است موقعی که قرار بر اختصاص بخشی از درآمد شهرداری به این تیم است برخی اعضای محترم شورا و برخی چهره های سیاسی و اجتماعی و حتی شهرداران وقت این هزینه را حق مردم و به عشق مردم می دانند اما زمانی که باید نحوه و میزان این هزینه (بخوانید از  جیب  مردم) به اطلاع عموم برسد معمولاً مردم نامحرم می شوند و حتی یک خط حرف از زبان و قلم همان دوستان بیرون نمی آید.-3 فرض را بر این می گذاریم که ادعا شود ورزش قهرمانی این ریخت و پاش ها را نیز دارد طبیعی است که  هر ریخت و پاشی باید حداقل یک نیمچه نتیجه ای نیز داشته باشد آیا 8 سال دست و پا زدن در لیگ یک فوتبال کشور موفق بودن است!-4 براساس یک نگاه سطحی در طول تمام سال های فعالیت این تیم نه تنها تحولی عجیب در فوتبال هرمزگان رخ نداده که حتی در حوزه بازیکن سازی نیز شهرداری بندرعباس حتی به اندازه انگشتان یک دست نیز نتوانست از جوانان بومی این  استان چهره ای در حد و اندازه ملی بسازد و متاسفانه براساس مدارک غیرقابل انکار و مستدل گاهاً پول مردم شهری که نوجوانانش در کوچه  های خاکی و با توپ پلاستیکی فوتبال  می کنند به  جیب برخی مربیان، دلالان و بازیکنان مصدوم و مسئله داری رفت که معمولاً تیم هایی حتی هم سطح شهرداری نیز آنها را بیرون می گذاشتند.5 -= به جز یکی دو فصل آغازین که شهرداری از سرمایه اجتماعی برخوردار بود و واقعاً مردم به  تماشای فوتبال این  تیم می آمدند باید باشجاعت اعتراف کرد مدتها بود که شهرداری حتی به اندازه یک تیم خصوصی در بندرکنگ نیز تماشاگر نداشت، به گونه ای که فصل گذشته و حتی در اوج فصل فوتبالی عدد تماشاگران حاضر در ورزشگاه  به 500  نفر نمی رسید! اینجاست که با هر نگاه اجتماعی و فرهنگی نیز به قضیه نگاه کنیم هزینه چند میلیاردی برای چنین تیمی تکرار مکرر یک اشتباه محسوب می شد، بحث اقتصادی که اصلاً در مخیله نمی گنجد!-6 اگر ترویج ورزش را مبدأ سلامت اجتماعی و روانی جامعه بدانیم آنچه بر این تیم ظرف این چند سال گذشت از افشاگری های پربیننده ترین برنامه تلویزیونی مبنی بر تبانی و رفتار غیراخلاقی تا برخی حرف و حدیث ها که حکایت از اتفاقات پشت پرده این تیم داشت باور بفرمایید یک قضاوت نامناسب و غیرواقعی نیز از فرهنگ و باورهای مردم شریف و نجیب این استان در برخی اذهان ایجاد کرد که پاک کردن آن کار ساده ای نیست، فراموش نکنیم گاهی آنقدر در فضای جریانات ناسالم فرورفتیم که فضای پاک ورزشگاه را نیز بخاطر اینکه سکوها در خوشایند این  و آن شعار دهند به لمپنیزم هایی اجاره ای فروختیم آنهم با پول مردمی که انتظار ترویج فرهنگ سالم پهلوانی داشتند.-7 چه  بخواهیم و چه نخواهیم آنچه از  حول و  حوش تیم شهرداری درمحافل اجتماعی و سیاسی علنی یا در گوشی تا به حال گفته می شود تنها پول خرج کردن برای ورزش قهرمانی  نبوده، بلکه مردم معتقدند گاهی این  پول خرج کردن ها دانسته یا ندانسته خواسته یا ناخواسته به شکل غیرمستقیم بر مبنای تقویت ستادهای انتخاباتی آدم های سیاسی شکل گرفته و شائبه های زیادی را به همراه داشته است، و این  پاشنه آشیل بزرگی برای مدیریت شهری است که همواره در مظان اتهام قرار می گیرد و البته جوابی درخور و منطقی هم برای آن  نداشته است.-8 درشرایطی که بسیاری از پروژه های ملی و صنعتی به سبب حضورشان در این شهر بار خدمات عمومی و محیط زیست و سایر کنش های اجتماعی را بر پیکر مردم  این شهر سنگین کرده اند دیگر وظیفه جایی مثل شهرداری که از 100 درصد درآمدش بیش از 80 درصد هزینه جاری دارد و ظاهراً با 20 درصد باقی مانده می خواهد قطب اقتصاد مملکت را به شاخص های مناسب برساند هرگز تیمداری نیست، مدیران، نخبگان، دلسوزان ونمایندگان ما انصافاً باید بستری فراهم کنند تا صنایع درآمدزای  استان خمس آلودگی های خود را با هزینه کردن درورزش قهرمانی جبران کنند.