تبدیل جسد انسان به کود به جای خاکسپاری

واشنگتن نخستین ایالتی بود که این فرآیند را در سال ۲۰۱۹ قانونی دانست. پس از آن کولورادو و اورگان در سال ۲۰۲۱ و سپس ورمونت و کالیفورنیا در سال ۲۰۲۲ این موضوع را قانونی کردند. هر دو مجلس ایالتی نیویورک قانون A ۳۸۲ مبنی بر قانونی کردن کمپوست انسانی را در تابستان تصویب کردند.

در این فرآیند، در اکثر موارد، جسد متوفی درون یک محفظه قابل استفاده مجدد نیمه باز حاوی بستر مناسب برای فعالیت میکروب‌ها شامل خرده چوب و کاه و یونجه قرار می‌گیرد. در انتهای فرآیند، ۱ یارد مکعب (۷۶۴.۶ لیتر) خاک مملو از مواد معدنی متراکم معادل ۳۶ کیسه خاک تولید می‌شود که از آن می‌توان به عنوان کود استفاده کرد.

یک محفظه قابل استفاده مجدد اجساد که توسط خانواده متوفی تزئین شده است

میشل منتر، مدیر قبرستان طبیعی حفاظت شده گرین اسپرینگز در مرکز نیویورک با اشاره به این که کسب و کارش به صورت جدی این روش را در نظر خواهد داشت می‌گوید: «هرکاری که بتوانیم انجام می‌دهیم تا مردم را از قبر‌های بتنی، تابوت‌های فانتزی و مومیایی شدن منصرف کنیم. ما برای این کار از هر روشی حمایت می‌کنیم.»

هوکول در تصویب این طرح بر سر یک دوراهی سیاسی قرار گرفته بود. او که خود را یک ایرلندی آمریکایی می‌داند، همیشه به اصالت ایرلندی خود بالیده است. وی بار‌ها گفته که دیدگاه سیاسی او بسیار متاثر از ریشه‌های ایرلندی کاتولیکیش است.

کنفرانس کاتولیک ایالت نیویورک پیروان کلیسا را به تحت فشار قراردادن خانم هوکول برای وتوی این لایحه تشویق کرده بود. به گزارش روزنامه کاتولیک کوریر (The Catholic Courier)، این سازمان معتقد است فرآیند کمپوست انسانی، به بقایای بدن احترام نمی‌گذارد.

دنیس پوست، مدیر عامل کنفرانس کاتولیک ایالت نیویورک در بیانیه‌ای می‌گوید: «فرآیندی که برای بازگرداندن باقی‌مانده سبزیجات به خاک مناسب است، لزوما برای بدن انسان مناسب نیست.»

از سوی دیگر، گروه هنری دستور مرگ خوب (Order of the Good Death) از فرماندار برای امضای این لایحه حمایت کرد و به او مجموعه‌ای از کارت‌های تزئینی و رنگی با مضامین «من را کمپوست کنید» و «من می‌خواهم به یک دخت بدل شوم» ارائه کرد.

برخی دیگر می‌گویند مردم خواهان روشی هستند که با زندگی آن‌ها همخوانی داشته باشد. کاترینا اسپاد، موسس خدمات خاکسپاری سبز ریکامپوز (Recompose) در سیاتل که ارائه کننده خدمات کمپوست انسانی است می‌گوید: «برای سوزاندن اجساد از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌شود. تدفین باعث استفاده از زمین‌های وسیعی شده و ردپای کربن به جای می‌گذارد. برای بسیار از مردم تبدیل شدن به خاکی که بعدا می‌تواند به برای رشد گیاهان و درختان استفاده شود بسیار بامعنی است.»

برای بسیار از مردم تبدیل شدن به خاکی که بعدا می‌تواند به برای رشد گیاهان و درختان استفاده شود بسیار بامعنی است.

دیگر پیشگامان عرصه کاهش آلی طبیعی غیر از کمپوست انسانی روش‌های دیگری همچون خاکسپاری سبز و تجزیه جسد با استفاده از آب و سود سوزآور را ارائه می‌کنند.

هواداران کمپوست انسانی این فرآیند که در آن جسد انسان طی مدت ۶ تا ۸ هفته تجزیه می‌شود را اقتصادی و سازگار با محیط زیست می‌دانند.