شهروندان و چالشی دیگر!!!

وقتى پس از خريد روزانه، با پاى پياده قصد خانه می‌کنید، در مسیر با خود می‌اندیشی که هرگاه خسته شدی، جایی روی نیمکتی استراحت خواهی کرد. در طول مسير به دنبال نشيمنگاهى هستيد كه براى دقايقى كوتاه هم كه شده روى آن نشسته و تجدیدقوا كنيد و دوباره به مسير خود ادامه دهيد.
اين شرايط براى افراد پا به سن گذاشته، بارها و بارها تكرار می‌شود؛ اما در این مسیر هرچه می‌روی خبری از نیمکت برای تجدیدقوا نیست!!!. در فضای شهرى بندرعباس، نیمکت‌ها تنها در پارک‌ها و بوستان‌ها تعبیه‌شده و در پیاده‌رو و مسیرهای پرتردد و حتی در نوار ساحلی به تعداد نیاز وجود ندارد. شايد در گوشه‌ای از اين شهر و در مسير فرعى، نیمکتی نصب‌شده باشد، اما در بيشتر مسيرها كه به مركز شهر ختم می‌شود، خبرى از اين نیمکت‌ها نيست. هنوز در بسيارى از معابر و خیابان‌های شهرمان يك نشيمنگاه وجود ندارد.
نياز به نيمكت تنها مخصوص پارک‌ها و فضای سبز نيست. می‌توان براى آسايش و راحتى شهروندان در نزدیکی مکان‌های ويژه مانند کیوسک‌ها، پیاده‌روها و معابرى كه مراکز تفریحی و خرید در آن‌ها وجود دارد، نیمکت‌هاى مناسب و زیبایی با کارایی‌های متنوع تدارک دید. نیمکت‌ها، ابتدایی‌ترین و ملموس‌ترین قسمت از مبلمان شهرى از دیدگاه شهروندان يك شهراست كه در تمام اماكن عمومى كاربرد دارد. نيمكت محل تمركز بسيارى از فعالیت‌ها است.
 وسیله‌ای براى استراحت و تجدیدقوا براى میان‌سالان و افراد سالمند تا پای درد دل‌های همدیگر بنشینند. بندرعباس ازنظر تعداد نيمكت بسيار فقير است. شايد برخى عنوان كنند در شهر بندرعباس كه هواى آن در 8 ماه از سال بسيار گرم و کشنده است، چه نياز به نيمكت با آن وضعيت گرما؛ اما اين را بدانيم كه در روزهای گرم، مردم ما بيشترين زمان خريد را عصر و پس از غروب آفتاب انتخاب می‌کنند. در این ساعات، كه شهروندان از خريد روزانه به‌سوی منزل روانه می‌شوند، نياز است كه در مسير خود، اندکی استراحت كنند. با اين نرخ كرايه كه روزبه‌روز افزايش می‌یابد، مردم مجبورند مسافت‌های كوتاه را پیاده‌روی كنند.
در طول مسير نیز دقایقی را بر روی اين نیمکت‌ها استراحت كنند؛ اما در شهر ما در همه‌جا خبرى از اين نیمکت‌ها نيست. در همین مسیر که روانه خانه هستید، با پیاده‌روهایی روبرو می‌شوید که لحظه‌ای بی‌توجهی باعث آسیب دیدن جسم و جانتان خواهد شد. پیاده‌روها، راهی که برای عبور آسان و بی‌خطر عابرین پیاده ساخته‌شده و حریم آن به‌وسیله جدول یا پوشش‌های گیاهی از خیابان‌ها جدا می‌شود. پیاده‌روهای استاندارد باید بدون ناهمواری و مسطح باشد تا عبور و مرور به‌راحتی و در کمال امنیت صورت پذیرد. متأسفانه علیرغم هزینه‌های زیادی که به مرمت و بازسازی پیاده‌روهای سطح شهر بندرعباس اختصاص داده می‌شود، متأسفانه هنوز پیاده‌روهای ناهموار سوهان روح شهروندان است. پیاده‌روهایی که برای اجرای یک پروژه شهری حفاری‌شده و بعد از پایان پروژه به حال خود رهاشده و یا پیاده‌روهایی که با کوهی از مصالح و نخاله‌های ساختمانی مسدود و یا صعب‌العبور شده است از این نوع تخلف در شهر بندرعباس زیاد دیده می‌شود و هیچ مسئولی هم خم به ابرو نمی‌آورد. یکدست نبودن پیاده‌روها باعث عبور دشوار کودکان، سالمندان و نابینایان می‌شود.
در برخی جاهای شهر، پیاده‌روها حتی یک سنگ‌فرش ساده ندارد که در آن عبور و مرور کودکان و میان‌سال به‌سختی صورت می‌گیرد. نبود نیمکت در معابر عمومی و پیاده‌روهای ناهموار، چالشی برای پیاده‌روی شهروندان شده است. حال اگر زمانی قصد پیاده‌روی داريد و علاقه‌مند هستيد كه مسافتی را پياده طى كنيد، اين را به خاطر بسپاريد و تصور کنید كه در طول مسير، نه پیاده‌رو هموار وجود دارد و نه مكانى براى استراحت!!
در طول مسیر پیاده‌روی و در قسمت‌هایی از شهر که خبری از فضای سبز و درختان سایه‌دار نیست، گرما چنان تنت را می‌سوزاند که یاد سال‌های نه‌چندان دور می‌افتی که پیاده‌روها و حتی خیابان‌های بندرعباس پر بود از درختان سایه‌دار!!