رُندی تولد یا کندی رشد؟

 تاریخ‌های رُند تولد، زایمان در خارج از کشور و انتخاب اسم‌های عجیب‌وغریب، بُعد تازه‌ای از سبک زندگی لاکچری است. مسئله‌ای که منحصر به متمولان نمی‌شود و افرادی با معمولی‌ترین درآمدها را هم درگیر خود کرده‌است تا از قافله «باکلاس‌ها» عقب نمانند. درواقع «لاکچری» خواندن این سبک از زندگی، صرفا به دلیل فاصله‌ای است که از روند طبیعی زندگی دارد. تاریخ‌های لاکچری تولد از 8/8/88 باب شد اما رُندی تنها دلیل دستکاری در روند طبیعی زایمان نیست. بعضی پدرومادرها برای یکی کردن تاریخ تولد فرزندشان با خود یا اعضای خانواده‌شان، سلامت جسم و روان نوزاد را قربانی تصمیم غلط خود می‌کنند. دخالت در تاریخ تولد، توصیه‌ای پزشکی نیست. طول طبیعی دوران بارداری انسان، 40 هفته است و زایمان زودتر از 39 هفته، جز در مواردی خاص که جنین و مادر در خطر هستند، انجام نمی‌شود. بیشترین رشد و تکامل مغز جنین در سه ماهه آخر بارداری اتفاق می‌افتد. نوزادی که قبل از 37 هفتگی متولد شود، نارس است. همه نیاز این نوزادان از بدن مادر تامین نشده‌است. به همین دلیل نسبت به نوزادان دیگر، کم‌وزن‌تر هستند و حالت سستی و شلی بیشتری دارند. عوارض تنفسی، مشکلات گفتاری، کلامی و تغذیه‌ای این نوزادان، زمینه‌ساز بروز عوارض ماندگار و ناتوانی در آن‌ها می‌شود. همه این مشکلات برای به دست آوردن چند عدد ثبتی شبیه به هم در شناسنامه! اقدامی که به‌نوعی دستکاری در هویت کودک و تصمیم‌گیری به جای او به شمار می‌آید. درحالی‌که مهم‌ترین وظیفه والدین، مراقبت از سلامت جسم و روان فرزندشان و فراهم کردن بستری مناسب برای رشد و شکوفایی اوست. سوال این‌جاست که تابعیت خارج از کشور، نام‌گذاری خاص و تاریخ تولد رُند چگونه به پدرومادر در عمل به وظایف واقعی والد بودن‌شان کمک می‌کند؟