حیات پوشش بندری مردان در طی سالیان

 لباس یکی از مهم‌ترین جنبه‌های بصری و نمود فرهنگ جوامع است. هرمزگان هم در زمینه لباس سنتی یکی از استان‌هایی است که به لباس‌های زیبا و رنگارنگ خود مشهور است. لباس‌های که از دل روحیات مردم جنوب سربرآورده و در فرهنگ آنان تثبیت شده‌است. برخلاف بسیاری از جوامع، لباس سنتی در هرمزگان به طرز چشمگیری حیات خود را حفظ کرده و در میان جوانان علاقمندان زیادی دارد. به طوری که کوچه و خیابان‌های شهرهای بندرعباس پر از زنان و مردانی است که با لباس‌های سنتی رفت‌وآمد می‌کنند و حتی بسیاری از این افراد از نسل جوان هستند. هرچند شاید پوشش مردان هرمزگان به اندازه پوشش زنان حیات خود را ادامه نداده‌باشد اما باز هم این پوشش در بین مردان هرمزگان طرفدارانی دارد.  «کندوره» نام مشترک پوشش مردان و زنان هرمزگانی است. لباس بلندی که در پوشش مردان و زنان در رنگ و طرح آن تفاوت‌هایی وجود دارد. «محمد خطیبی‌زاده»، نویسنده هرمزگانی نیز در کتاب «پوشش مردم هرمزگان» درباره پوشش مردان آورده است: «مردان هرمزگانی نیز بیشتر از لباس بلند استفاده می‌کردند که در قدیم در بندرعباس به آن «کندوره» می‌گفتند. این لباس از چند نوع پارچه نازک و ضخیم می‌دوختند و در آن دوره که مردم پایبند سنت‌های گذشته بودند سعی می‌کردند که از نظر پوشش، خود را همیشه با لباس بلند و تمیز بپوشانند که شایسته باشد. ناخداها، ملوانان و صیادان نیز دو نوع پیراهن مخصوص مهمانی و کار داشتند؛ لباس مهمانی (پلوخوری) به طور معمول از رنگ سفید و حریر یا ململ نازک درجه یک انتخاب می‌کردند و برای کار نیز پیراهن بلند بود و ملوانان در هنگام زمستان برای کارکردن از پارچه‌های کلفت رنگی و راه راه استفاده می‌کردند». پوشش مردان بندری هم چنین شامل «کُلاه»، «لُنگ»، «دستمال»، «زیرپیراهن»، «پی‌جامه»، «کُت»، «پیراهن»، «قبا»، «دگله»، «پالتو»، «ژاکت»، «کنجو»، «شال گردن»، «سُواس»، «گیوه»، «ملکی»، «جوتی»، «ماشین»، «کپکاپ نعلین» و انواع کفش‌های مدل جدید است.