«قشم» سرزمینی سراسر نعمت، ثروت و فرصت‌های مبتنی بر اقتصاد دریاپایه است؛ جغرافیایی شگفت انگیز و گوناگون شامل ۶۳ آبادی روستایی و ۶ منطقه شهری که مردمانش، میراث داران باشکوه‌ترین تمدن‌های دریایی ایران هستند اما افسوس که پیامدهای منفی پدیده جهانی تغییر اقلیم و خشکسالی از یکسو، تغییر سبک زندگی و دگرگونی اقتصاد محلی از سوی دیگر و مهم از همه، ضعف مدیریت منابع حیاتی سرزمین از جمله آب، عرصه زیستن را بر ساحل نشینان سخت و طاقت فرسا کرده است. در میان آبادی‌های بزرگ و کوچک، «کُنار سیاه» شرایطی بحرانی‌تر از سایر آبادی‌ها دارد؛ ۱۲۰ خانوار و ۴۱۹ نفر جمعیت آن در منطقه غربی جزیره و با فاصله ۱۱۰ کیلومتری از شهر قشم سکونت دارند؛ اما باوجود همجواری این روستا با دریای نیلگون خلیج‌فارس، همچنان محروم از آب و در عطش چشیدن طعم مایه حیات است. ظرفیت‌های اقتصادی و گردشگری بی‌شماری در آن وجود دارد اما ساکنانش، با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند.

ارزش علم این روزها کالایی شده‌است. حرف مدرک تحصیلی را که پیش بکشی بیشتر آدم‌ها دنبال توجیه اقتصادی‌اش می‌گردند. اینکه چقدر می‌صرفد عمرشان را بگذارند و درس بخوانند؟ این را که بگذاری کنار معضل عمیق بیکاری، اوضاع بدتر هم می‌شود. علم و دانش در رقابت ناعادلانه‌ای با پول و ثروت گیر افتاده است.